Nou we het toch over clickeren hebben: Clickeren gaat toch altijd samen met een voedselbeloning? Ik probeer mijn paard wel eens te belonen met een stukje appel, wortel, die vitamine brokjes van de website, en in het verleden paardensnoepjes, maar ze eet het 1 of 2 keer op en daarna is ze niet meer geinteresseerd in de beloning. Zeker op het moment dat ze super braaf is en iets nieuws of engs gedaan heeft ruikt ze even aan de beloning en dan kijkt ze weg.

Je kunt het ook ipv met voedselbeloning doen met een kriebeltje/kroeltje op een door het paard gewaardeerde plek. Misschien dat dat wat is? Vooral nu de verhaartijd weer gaat beginnen wordt dat wellicht erg gewaardeerd...

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Daar reageert ze inderdaad erg goed op. Ze kan echt heel trots en braaf kijken dan hahaha. Maar dat kan ik dan in combinatie met een clicker doen? Puur alleen om het goede moment te pakken dan? Heeft dat uberhaupt wel zin als ik ook gewoon "braaf" kan zeggen en haar daarna een aai geef?

Martina schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 17:28:


Zit zelden hier op de chat, maar dacht dat het eerder wel een normale snelheid had?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 22:31:

Oh oeps, ik bedoel vlotten qua deelnemers daarzo... Ik vind nooit iemand bij de chat.

Martina schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 22:38:



Ah ) Moet zeggen dat ik er nooit zo op let.
Nee, de chat is hier niet zo populair geloof ik. Vermoed dat men via facebook chat of zo... geen idee eigenlijk.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 16:05:


Allereerst moet leren (iets nieuws leren) en trainen (het geleerde bevestigen) scheiden. Op school is dat bijvoorbeeld leren differentiaalrekenen en daarna 500 sommen om te trainen.


In alle gevallen waar alles wel uit de kast getrokken wordt voor het beste resultaat en waar geld geen rol speelt gaat dat niet op.
Als het al zo zou zijn dat het fijn gevonden wordt die stomme knol waar eigenlijk angst voor is lekker met een zweepje in mekaar te slaan gaat dat ook alweer niet op waar het beste resultaat professioneel telt.
Al die varianten heb ik allang afgestruind maar ik kom er niet uit.

joop schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 15:22:


Ik vind dit een mooi voorbeeld! Rechtstreeks uit praktijk, rechttoe rechtaan zonder lastigheden eromheen.
Ze vernemen dus wel degelijk de beloning (makkelijk paarden bekappen) maar de wil om het zelf te leren is ver te zoeken. Dat blijft heel mal; waar komt die weerstand vandaan?
Dezelfde weerstand tegen het behaviourisme is er denk ik over de hele linie, dus niet alleen m.b.t. paarden.

e m kraak schreef op zondag 19 augustus 2012, 1:06:


Ik begrijp ook niet waarom de tendens heerst de meeste trekpaarden in hoefbekapppingsstands bekapt moeten worden en andere paarden niet. Alsof die niet kunnen leren hun voeten te geven. Maargoed, in praktijk zijn ze idd vaak lomp en lijken eigenaars daar genoegen mee te nemen. Ik ken er maar heel weinig die 'gewoon' bekapt kunnen worden.

Martina schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 17:28:


Ja, er is een tijd geweest dat er hier dagelijks gechat werd, voornamelijk door de 'oude garde'. Daar is nu niet veel meer van over.

joop schreef op zaterdag 18 augustus 2012, 18:49:


En: doe het zo vaak als mogelijk, dat trainen. Liefst iedere dag, even. Dan train je hun beenspieren (voor het geval dat het voor hen moeilijk is om op 3 benen te staan), en wordt het een gewoonte voor de paarden.
Zo heb ik het tenminste altijd gedaan met mijn paarden: dagelijks oefenen, in het begin zelfs niet eens de benen optillen maar alleen even aanraken, als optillen moeilijk is. En dan met hele kleine stapjes steeds wat verder gaan.
Je staat versteld hoe snel het dan vooruit gaat!

e m kraak schreef op zondag 19 augustus 2012, 1:06:

Het duurt toch veel te lang (en er moet te veel gebeuren) eer die beloning er is? Er moet een analyse van het probleem zijn en nog een doordacht actieplan, en een juiste timing. Dan is er als het niet lukt zoals men dacht (en bij anderen zag het er zo simpel uit) wellicht eerder frustratie en zelftwijfel dan beloning. Nee, dan pak je makkelijker het zweepje om die enge knol ervan langs te geven omdat 'die het niet doet'. Hoezo 'het paard heeft altijd gelijk'... Beest moet gewoon doen wat 'm gezegd wordt... Of je pakt je gereedschap om die knol erin vast te zetten en die poot omhoog te houden. Da's toch veel makkelijker dan die puzzel waar je over na moet denken en waar je misschien niet uit komt?