Quote van Qwienda'
'.........een tikje van de zweep die ik ALTIJD bij heb.
ben op die manier nog nergens moeten afstappen en zo een waaghals ben ik nu ook weer niet, noch een groot ruiter.daarna wordt dat zweepje terug gebruikt om mee te kroelen dat ze flink is geweest.'
Ach weet je Qwienda, dat is het 'al oude', 'eerst slaan en daarna aaien' principe. Hetgeen nu nog steeds ook heel veel in de opvoeding met jonge kinderen wordt toegepast. Meestal door ouders die bang zijn hun grip op hun kinderen te verliezen. Deze ouders passen dit continue toe om vervolgens in een soort van 'schuldgevoel' het een en ander weer goed te maken. Zij pijnigen hun kinderen eerst mentaal (in ergere gevallen ook fysiek) om ze daarna de hemel in te prijzen. Waardoor het kind uit angst alles zal doen om zijn ouders te 'pleasen', om de pijniging te voorkomen.
Een 'communicatie' gebaseerd op angst, waarbij het kind ( ...of dier) gewillig blijft aan de wil / wens van zijn 'opvoeder'...
Van een werkelijke communicatie of vriendschap is geen sprake. Vader of moeder ben je door de geboorte, vriend of vriendin moet je nog worden...
Zo vergaat het ons ook met dieren. Je bent de verzorger, je bent de berijder, je moet op een veilige manier leiding geven, ...echter, vrienden moet je nog worden!
Warboel
