Maria Delavega schreef op donderdag 6 december 2012, 9:07:


We hebben hier aan de kust landerijen die in de winterperiode veelal onder water lopen, z.g. wetlands. Omdat ze op zeeniveau liggen zijn ze veel natter dan de rest van het land. Of stukken land die door mini-dijkjes het (regen)water langer vasthouden.
Daarom zal die heermoes daar overleven. Hoger gelegen gebieden niet, daar wordt het veels te droog.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Wil schreef op donderdag 6 december 2012, 18:52:


Ik heb dat van op een site van op internet.
In Roemenië had je op de heuvelachtige gebieden ganse bermen vol met heermoes. Al wandelend waren de paarden vaak aan het eten en het gebeurde dat mijn paard vaak een mond vol heermoes aan het knabbelen was.
Die heermoes was hoger uitgegroeid en had fijnere uitlopers van takjes dan de heermoes die groeit op vochtige plaatsen in m'n weide, die eerder een dikke stengel heeft.
Heermoes kan wel degelijk op heuvels groeien hoor, op droge grond.

Ik wist dat Joop er ooit eens iets van gepost had in m'n topic toen ik in Roemenië zat:
Nr:233076

Peter Donck schreef op zondag 10 juli 2011, 15:59:


heermoes kan eigenlijk op alle grond wel groeien, misschien zijn ze dit jaar succesvol door weersomstandigheden? iha treft men de plant aan op ruigtes, dijken, bermen, grasvelden, moestuinen, tussen de stoeptegels, en ZOWEL OP VOCHTIGE ALS DROGE PLEKKEN, toch wel een onrustplant, misschien profiteert hij van het feit dat andere planten niet gedijen, en er dus plek zat is. Heb je heermoes eenmaal in grote hoeveelheid staan, kom je er niet makkelijk meer af.

Maria Delavega schreef op donderdag 6 december 2012, 19:43:


Maar noem nou niet alles Heermoes omdat het erop lijkt. Er zijn zoveel soorten paardestaarten, en de kans op voor NL zeldzamere soorten is in Frankrijk, Roemenië en wellicht ook Portugal veel groter.

e m kraak schreef op donderdag 6 december 2012, 0:11:


en bijkbaar hebben grazers/browsers er wel een neus voor om te "weten"
wanneer iets eetbaars/smakelijk is.

hooi : als je natuurlijk te weinig voert dan krijg je het fenomeen vretenwatertevretenvalt,
maar ik denk dat de meesten hier zo al teveel voeren
in mijn balen zit nogal veel liesgras en dat laten ze ook liggen, niet giftig volgens mij
maar waarschijnlijk géén chocoladesmaak

Maria Delavega schreef op donderdag 6 december 2012, 17:33:


zo is dat !

Peter Donck schreef op vrijdag 7 december 2012, 14:23:


Zo zou het moeten zijn voor zover het eetbaars in hun grijzecellenbestand is opgeslagen, maar daar gaat het aan 2 kanten mis:
1) Daar waar er door de manier van houden geen ervaring wordt opgedaan en/of doorgegeven en dat niet zelden generaties lang;
2) Daar waar geen informatie over kan zijn (exoten, tuinen, escapes, etc.)

e m kraak schreef op vrijdag 7 december 2012, 15:01:


mja, dan valt dat hier nog allemaal mee kan ik zo zeggen
géén al te domme paarden, weinig escapades, geen exoten behalve aardappelen en mais, géén tuinen en 5 generaties doorgeefluik in eigen (veranderende) omgeving.
Hooi uit omgeving of uit franse natuurweides

veranderende omgeving = van pure koeiewei naar gevarieerde graasmaas,
puur door niet-gifspuiten, amper kunstmest gebruikt, povere stalmest en inzaai door windverspreiding uit de buurtschap, enkel aanplant van streekeigen gestruikte en geboomte, laatste jaren géén inentingen, géén ontwormingen, géén medicatie (behalve deze zomer 1 paard 4 weken nutteloos inhaleren wegens dampig)

Offer ik voor die beesten m'n ganse vrije dag op om heermoes-vrij, onbespoten en onbemest hooi te gaan kopen....laten ze toch wel niet liggen zeker voor het Franse Verdon-hooi
Dan motten ze het zelf maar weten