AMA schreef op maandag 23 september 2013, 10:27:
> Ik kan me namelijk inbeelden dat hij niet zomaar zijn formule gaat
> doorgeven
Met veel interesse deze discussie doorgelezen. Ik heb hier wel wat opmerkingen over.
Allereerst moet ik zeggen dat ik Cedric heb leren kennen als een alleraardigst persoon, daar gaat het niet om.
Waar ik wel wat moeite mee heb is geheimzinnigdoenerij; ik had gehoopt dat dit inmiddels een achterhaald concept zou zijn.
Er zijn maar een beperkt aantal redenen waarom je de samenstelling van iets geheim probeert te houden of een discussie erover uit de weg gaat. Maar de reden is doorgaans niet het voorkomen dat iemand anders de vruchten plukt van jouw werk. Als je het goed aanpakt heeft namelijk niemand er baat bij om jouw product te stelen en het zelf op de markt te brengen. Om maar een voorbeeld te noemen over de likstenen die wij zelf op de markt hebben gebracht. Ik kan natuurlijk heel geheimzinnig doen over de samenstelling, maar waarom zou ik? Als iemand denkt dit recept te stelen en zelf op de markt te brengen dan doet die al snel de conclusie dat je daar niet zoveel aan hebt. Het gaat niet om de formule. Je moet een fabrikant zien te vinden (of een productieproces) om het spul te maken. Je moet een manier vinden om het spul op te slaan. (Sterk hygroscopisch, loeizwaar, je loopt tegen allerlei problemen aan. Je moet investeren in een heftruck want een kleine pallet met 50 likstenen weegt al over de 1000 kilo. Dan ontdek je dat heftruck plus pallet door je betonnen vloertje zakken en moet je ook nog eens investeren in een nieuwe gewapende vloer. Been there done that) Dan de verzending van het spul, mensen klagen over gebroken stenen, knobbel dan maar eens lekker uit hoe je de verzending zo organiseert dat die stenen onderweg niet meer sneuvelen. Daar komen weer investeringen bij kijken zoals een apparaat dat luchtzakjes kan produceren. Tegen de tijd dat je dit alles klaar hebt rolt er een consumentenprijs uit die het hele project zinvol moet maken. Als iemand anders het voor de halve prijs kan dan heb ik het gewoon niet goed aangepakt, en DAT is dan de reden dat ik het product kwijt raak, maar niet omdat de samenstelling van het product toevallig op de doos staat.
Zelfde met de magnesium voor
hoefbevangen paarden. Ik had het ook geheimzinnig "middel X" kunnen noemen en geheim kunnen houden dat het "gewoon" om magnesium-chelaat gaat. Maar waarom? Natuurlijk zijn er wanhopige mensen die gedurende korte tijd een woekerprijs willen betalen en dan ook nog blij gaan rondvertellen hoe goed het product werkt. Maar het duurt dan niet lang voordat er geruchten ontstaan, men kritische vragen gaat stellen over de samenstelling, en anderen ontdekken dat ze hetzelfde product kunnen maken/leveren voor een fractie van de prijs. Met name wanneer het gaat om een product met een hoge "wanhoopsfactor" zoals een middel tegen
hoefbevangenheid of zomereczeem. Ik ben er van overtuigd dat je uiteindelijk het verst komt met een open source model.
Tegenwoordig is dat gelukkig ook de norm. Op praktisch alle producten staat gewoon de samenstelling, en de onderzoeken waaruit moet blijken of iets werkt en/of wat de theorie erachter is, is eveneens gewoon openbaar.
Wanneer je over de samenstelling van je product gewoon eerlijk en open bent kom je bij een veel breder publiek sympathiek over, gaan anderen meedenken over mogelijke verbeteringen (in plaats van lastige vragen stellen), en onstaat er een hele discussie over WAAROM je product zo goed werkt. Believers krijg je altijd, bij elk obscuur product. Maar dat maakt bij velen geen indruk (meer). Het maakt wel indruk wanneer er andere mensen kritisch kijken naar de samenstelling en dan ook concluderen dat het goed in elkaar steekt, en er naast enkele empirische ervaringen een en ander ook goed theoretisch te onderbouwen is.
Wondermiddeltjes waarvan de samenstelling krampachtig geheim wordt gehouden hebben we hier al wat keren voorbij zien komen, en uiteindelijk komt er altijd een naar verhaal te voorschijn. Laten we nou niet weer die kant opgaan.
Over "medische ozon", dat is net zoiets als "medische zuurstof" voor ziekenhuizen, "speciale zuurstof voor in duikflessen", "zuurstof voor aviationtoepassingen" etc. Allemaal zuurstof voor inhalatie, allemaal hetzelfde, maar iedere producent probeert zijn niche te beschermen en beweert dat je toch echt "zijn" zuurstof nodig hebt voor de specifieke toepassing die je in gedachten had.
> Ik snap dat mensen wat argwanend staan ten opzichte van het zoveelste
> product dat hun paard gaat verlossen van zijn miserie.
Precies. Vooral als je geheimzinnig doet en geen discussie over de werking wenst te voeren. Dus is het ook niet zo verstandig om het op die manier te doen.
Het lijkt mij dat wanneer je zo'n ozonolie op de markt wil brengen er voldoende obstakels zijn, zoals hoe je de massaproductie ontwerpt (wat prutsen in een lab is wat anders dan op betrouwbare wijze grote hoeveelheden produceren), hoe je de opslag (koeling?) regelt, hoe je de verpakking organiseert (leuk zo'n emmer zalf, maar hoe krijg je dat in een tube?), het papierwerk eromheen regelt, enzovoorts. Als je dat goed aanpakt en het product voor een realistische prijs verkoopt dan heeft niemand de behoefte om dat hele traject zelf ook nog eens te gaan uitwerken. Geheimhouding van de samenstelling is dan ook helemaal niet nodig.
Frans
Warboel
