Suzanne Graauw schreef op donderdag 28 november 2013, 22:10:


Dat zijn 3 kerels, die zijn onderling over het algemeen veel verdraagzamer dan waneer er een merrie bij staat.

Groet, Pien

Ik denk dat ik Storm niet alweer zou verhuizen.
Al zijn de omstandigheden uit PN oogpunt misschien niet ideaal, zijn gezondheid is enorm vooruit gegaan en dat lijkt me belangrijker. Weer verhuizen, weer stress. Dat kan ook tot een terugval leiden.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Spirithorses schreef op vrijdag 29 november 2013, 9:19:


ik ook, deze week nog. Ik bracht de ponies naar een vriendin (voor de winter). Zij heeft 2 trekpaarden, 3 ezels en nog 1 ander ouder ponymerrietje. Ik bracht 1 ruin en 2 merries. De ruin heeft het kleine merrietje zo neergemaaid dat ik hem weer heb opgehaald Ik heb hem al eerder met andere paarden in de wei gehad, wel een beetje een opschepper maar nooit echt een probleem. Waarom hij dan ineens zo lelijk doet begrijp ik niet. We verwachten eventueel problemen met Max, het grote paard maar dat ging prima.

Ja weer verhuizen geeft natuurlijk wel weer stress, maar ik denk dat ik in jouw situatie toch voor verhuizen zou kiezen.
Of het goed zal gaan op het nieuwe adres weet je pas als je hem daar neer zet, het blijft een risico, want gaat het niet goed, dan moet je hem nog een keer verhuizen en dat is natuurlijk helemaal niet wenselijk. Maar voor hetzelfde geld gaat het wel heel goed en dan heb je wel een plek waar jijzelf waarschijnlijk ook de minste stress van krijgt! Ik merk dat zelf met mijn vezorgpaard in pensionstalling, de verre van PN omstandigheden geven mij stress en frustratie! En dat is ook niet leuk om zo bij je paard te zijn.
Wel opvallend dat hij nu zo aan het opknappen is, het is toch erg dat sommige pensionstallen gewoon zo slecht zijn dat er paarden ziek worden!

Toen Quiberon bij ons kwam ontstond er een kudde van 4 paarden. Eén ruin leek goed met hem te clicken....lees leek!! Juist die ruin heeft hem alle hoeken van de paddock laten zien. Na enkele weken ging het wel een stuk beter maar echt soepel liep het niet.
De ruin kreeg een andere plek (niet om die reden) toen waren er dus nog over 1 merrie en 2 ruinen. De oude ruin was van het begin af aan al dikke maatjes met onze merrie daar maakte Quib geen enkele kans bij. Hij moest echt even zijn plaats leren kennen. De merrie was ook best wel 'katterig' tegen Quiberon en vonden we regelmatig bijtplekken bij Quib.

Toen werd de merrie hengstig wauw...toen was Quib helemaal hot voor de merrie. Dag mooie dikke manen van Quib . Sinds dien is alles koek en ei. Asran is en blijft de baas, Cheyenne blijft zíjn merrie maar Quib is gewoon de meest sexy ruin ten tijde van op hol geslagen hormonen . Quiberon weet nu zijn plek, en zo nu en dan daagt hij het 'stelletje' uit tot lekker spelen in de wei en dan maakt het niet uit met wie. Vgns mij zijn ze alle drie tevreden.

Quib kreeg in de stressige periode ook steeds meer sarcoïdes die ik goed weg heb kunnen behandelen. Nu de kudde rustig is heb ik er geen één meer terug gezien. Dat is ook een goed teken dat hij geestelijk ook weer relaxed is. Stress kan nl de sarcoïdes laten toenemen.

Ik zou voor de nieuwe situatie gaan als ik in jou schoenen stond en idd misschien een proefperiode instellen. Verhuizingen blijven toch altijd lastig ook al gaan ze er inprincipe op vooruit.
Sterkte met je beslissing. (Kost bij jou misschien nog wel meer stress dan bij Storm)
__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Marlies Sanders schreef op donderdag 28 november 2013, 23:28:


Bij mijn paarden staat nu ook een 3e er bij.
Gaat behoorlijk goed..
En mijn paard heeft vaker met 3-en gestaan. Ging ook meestal redelijk goed..

Maar 3 is nooit het meest ideale aantal, dat is waar!

Met vier paarden heb je ook geen garantie dat ze leuk en gezellig twee om twee gaan spelen. Onze groep bestaat uit vier paarden en er is er altijd eentje alleen. De overige drie zijn erg hecht en onafscheidelijk (twee merries en een ruin). Dit is wel langzaam gegroeid. De meries hebben in het begin veel strijd gehad, maar nu na anderhalf jaar kunnen we toch wel zeggen dat het vriendinnen zijn. De ruin is altijd een allemansvriend geweest.

Talitha schreef op vrijdag 29 november 2013, 11:37:


Ik merk idd dat de plek waar ik nu sta voor mij behoorlijk wat stress op levert. Ik wil de paarden niet te lang op stal, vind het naar om te zien dat ze beperkt hooi krijgen etc etc.

Morgen ga ik op de nieuwe plek (is bij een vriendin) thee drinken. Ik ga hier vaak met Storm heen op zaterdag om lekker thee te drinken/gras te eten en dan gaan we eens om de tafel zitten over hoe wat en waar.

Zij stellen idd ook een proefperiode voor. Geloof alleen dat ze daar op mijn huidige plek niet zo blij mee zal zijn en ik gok dat ze daar niet mee accoord gaan.

Hmmm ik denk nog even verder. Goed om te horen dat 3 paarden ook goed kan gaan!!

mirel schreef op vrijdag 29 november 2013, 19:11:

De omstandigheden hoe ze daar zijn wist je van te voren.

Weet ik hoor Rini ik klaag ook niet.
Er komt nu alleen een te mooi aanbod voorbij.

Ik vind het een lastige keus maar ik denk dat ik mijn keus al heb gemaakt.