Hallo Jessica, je schrijft dat je pony in het verleden mishandeld is geweest. Dat is natuurlijk heel naar dat dat gebeurt is.
Je pony echter leeft in het heden. Volgens mij moet je niet kijken en denken aan het verleden maar in het nu leven.
Nu is ze niet zielig, ze wordt niet mishandeld en je hebt goede bedoelingen met haar, Ik snap alleen niet erg waarom zij 's nachts op stal moet. Als je deze site gelezen hebt, dan weet je dat opsluiten op stallen nou niet bepaald bijdragen aan een goed leven voor een paard. Dit zal jouw pony ook absoluut niet ten goede komen. Lekker buiten 24 uur, en als ze niet op gras mag, op zand en als je een track maakt waarop ze dan veel loopt heb je het helemaal voor elkaar.
Je hebt 3paarden. Als je dus wil gaan rijden met je fries is de shetlander er toch? Samen op de track of zandpaddock en het probleem is opgelost.
Ik durf te wedden als je haar anders bekijkt dan zielig en angstig, haar niet meer op stal zet, wat parelli dingen met haar gaat doen, alles oplost en je een happy pony ziet.

Hallo,

We hebben ze een jaar altijd buiten gehad met schuilstal echter werkte dat helaas gewoon niet. Ze gaan gewoon vrijwillig in stal ik doe gewoon het draad van de paddock open en ze kiezen zelf. Ze gaan sochtends vroeg naar buiten en savonds net voor de schemer op stal.

We hebben een ruime paddock met een cirkel in het middel zodat ze om moeten lopen en verspreid staan slowfeeders en water bakken. Zo lopen ze de hele dag wat rond.

Het klopt inderdaad dat als ik weg ga met de Fries de Shetlander bij haar blijft, daarom hebben we de Shetlander ook als maatje voor haar en die staat ook altijd bij haar. Echter als ze in de paddock staat en ik ga weg met de Fries raakt ze in paniek en rent dwars Door het draad stroom of geen stroom. Als ze in stal staat en ik ga weg gaat ze wefen schreeuwen en laat zich omvallen. De Fries gaat dan terug schreeuwen en word onrustig van haar.

Ik vind haar ook niet meer zielig en laat haar ook gewoon zo doen, maar het negeren werkt gewoon niet helaas. Reageren ook niet. Alles hier is aangepast op haar maar het is gewoon niet genoeg.

Ik weet niet precies wat parelli is? We doen vaak grondwerk en pas wat dingen toe van monty Roberts. Hier hebben we ook les in gehad een aantal jaar.

Met 24/7 buiten los je de verlatingsangst niet op en dat is nu het actuele probleem. De traumaverleden staat er denk ik ook los van; ik lees dat je je daardoor niet laat leiden, heel goed!
Ze hangt dus extreem aan de fries en ontleent blijkbaar geen steun aan de pony. In de paddock gaat ze door het draad, vandaar de keuze voor de stal. Heeft ze op stal contact met de pony?
Je zou het weggaan met je fries in kleinere stukjes kunnen opdelen en deze heel vaak beoefenen. Begin met een paar minuten met je Fries weglopen, dan emotieloos terugkomen en haar niet gaan prijzen of geruststellen. Dit herhaal je zo vaak als mogelijk, elke keer een paar minuten, als het kan meerdere sessies per dag, zodat ze er door de veelheid een soort murw van wordt. Ze moet het vertrouwen krijgen dat de fries a l t i j d terugkomt. Blijf bij je plan, reageer niet op gebrul van de fries of lawaai uit de stal, ook niet in je hoofd, sluit dat loket af, maar loop je rondje van 4 minuten en kom thuis. Later wordt dat 5 en 6 en 7 minuten en heel geleidelijk steeds meer. Via de weg van de geleidelijkheid kun je alles ombuigen, maar blijf emotieloos! Ga niet mee in het drama maar blijf stoïcijns bij je plan, als een machine. Als zij de uitingsvorm kiest van brullen en zich plat gooien, so be it. Je kunt die uitingsvorm niet bestrijden. Wel kun je de heftigheid van de emotie op den duur verminderen, maar daarvoor moet je heel, heel vaak in kleine etappes weggaan.

Goed idee vind ik, wat betreft kleine stukjes weggaan met de fries. Al is het slechts een paar meter. En tegelijktijd je pony zelfverzekerder maken met het beoefenen van parelli. Dit helpt echt goed tegen oa.angst. Je hebt Parelli instructrices maar het gaat er voornamelijk om dat je dit zelf beoefend. Misschien handig eens te googelen op Parelli.

De stallen staan onder een grote afdak en zijn niet tot het dak dicht. Ze kunnen allemaal dus overal uit de stal kijken. We hebben het zo ontworpen dat de Shetlander tegen mijn pony aan staat en die contact kunnen hebben en de Fries met de Shetlander, maar mijn pony en de Fries kunnen geen contact hebben. De hoop dat ze meer naar de Shetlander zou trekken. Ze kunnen allemaal elkaar dus wel zien.

Dat met die kleine stukjes doe ik ook. Eerst ging ik elke dag alleen einde van de tuin, toen einde oprit en nu stukje op de weg tot aan de buren. Elke stap ongeveer 3 weken aanhouden. Maar het word niet minder.. zelfs als ik in de bak rij (de bak is naast de stallen dus mijn pony kan hem de hele tijd zien) is mijn pony in paniek..

De reden dat ik zei dat ze mishandeld is is omdat het verklaard waarom ze zo is. Ik wil haar helpen maar we zijn al jaren bezig en ik word er nu ondertussen wel een beetje moedeloos dat niks helpt

Misschien houdt juist het feit dat ze het verdwijnende paard blijft zien, de opwinding in stand.
Als ik met een paard aan de horizon verdwijn, loopt de ander brullend in de paddock heen en weer. Wanneer ik met een paard in de trailer wegga, is de opwinding veel minder en wordt er pas geknetterd als we thuiskomen.

Dat zou kunnen. Echter zodra we van de oprit af gaan kan ze hem niet meer zien er staat een grote schuur en dan allemaal hooi balen tussen de weg en de stallen

Ik zou ook met parelli bezig gaan, daarmee kun je het zelfvertrouwen verbeteren, waardoor angst en stress vermindert.
Als je er niet zo in thuis bent, zou ik eerst les gaan nemen, laat een instructeur/trice bij je thuis komen zodat hij/zij jou kan leren hoe je voor dit paard de problemen kunt oplossen, ik denk dat je een heel eind komt. Of de verlatingsangst helemaal over gaat, weet je nooit, maar het kan het een stuk dragelijker maken, waardoor je wel weg kunt met je fries.