Marleen den Arend schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 12:20:


Iemand die ook altijd werkt vanuit het rechtrichten is Antoine de Bodt, zijn site hko.htm">hoefkatrol.com" target=_blank>www.hko.htm">hoefkatrol.com (rechtrichten als oplossing voor hko).
Is op HN een hele discussie geweest.
Dus het is zeker niks nieuws. De oude klassieke dressuurmeesters werkten al vanuit deze basis. Voor hen was het vanzelfsprekend dat alleen een rechtgericht paard verzameld kon worden. (Ook bij Steinbrecht en Nuno Oliveira zie je dit terug). Iemand als De Bodt en ook weer trainers die net zo werken, besteden er veel aandacht aan. Ook Marijke de Jong, www.paardenbegrijpen.nl
en Antoine schijnt nauw samen te werken met Reiner Klimke.
Heel veel topdressuurruiters kennen ook het belang ervan (weer).
Het is jarenlang wat op de achtergrond gekomen, zelfs in de instructeursopleidingen, maar het komt dus nu in veel verschillende 'stromingen'terug.

Marleen den Arend schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 12:20:



Neen, ik heb geen beeldmateriaal jammer genoeg. Op de demo waren wel verschillende mensen aan het filmen of fotograferen, dus wie weet komt het nog.
Nu doe ik met mijn paard al een paar dagen die oefeningen en het wordt steeds leuker om zien, zo los en ontspannen ze dan kan lopen! Het mooiste is als ik bv. de schouder opzij vraag en er ook een zichtbare reactie opzij is, en dan meteen het stretchen, zo weet ik ook heel zeker dat het stretchen wordt veroorzaakt door de houdingsverandering en geen aangeleerd ding is (ze word er namelijk voor beloond omdat ik dan niks meer vraag natuurlijk).

Groetjes,
Nathalie
PS en als er nog vragen opkomen, doe maar

jose schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 23:56:


Ja inderdaad, in mijn dressuurboeken kom ik het rechtrichten ook steeds tegen, maar een groot verschil met wat ik nu geleerd heb van Karen is dat ik nu het paard zelf laat aangeven wanneer het recht is. Paard geeft dit aan door in balans ontspannen te lopen met duidelijk voorwaarts-neerwaarts stretchen, dat is dan alweer een leuke bijkomstigheid dat je meteen het ontspannen van de rug erbij krijgt. Een ander belangrijk verschil is dat het paard zelf de verantwoordelijkheid moet gaan nemen om de rechte houding te behouden, het mag dus niet nodig zijn dat je er blijft je been of andere hulpen voor nodig hebben (dan kan je dat been later voor iets anders gebruiken, verzameling of figuren of zijgangen...)
Doet AdB het ook zo? (Ik ken zijn methode namelijk alleen van het internet)
En het is waarschijnlijk Ingrid Klimke (dochter) waar hij mee samenwerkt? Dr. Klimke is zelf al een tijdje naar horseman's heaven jammer genoeg...


Ja, gelukkig. Maar toen ik nog dressuurde hoorde ik er weinig over, wel over de scheefheid, maar weinig over hoe ik die doeltreffend moest aanpakken. En op de demo vorig weekend werd een dressuurpaard voorgesteld (met een heel sympathieke amazone trouwens die alhoewel volledig klassiek-normaal-nederlands-dressuurgeschoold toch heel open stond voor andere inzichten) wat ondanks het ZZ-licht niveau inderdaad scheefheid had, en ook nog steeds op de voorhand viel, hieraan heeft Karen bij het rijden het meest aan gewerkt.

Leuk is dit! Al die dingen die ik niet begreep of waarvan ik dacht dat het toch te hoog gegrepen was komen nu allemaal binnen handbereik.

Nog even de visie van Karen meegeven op een vraag die vaak gesteld wordt, zeker door de normale ruiters die ons NHers met losse (of zonder) teugels zien rijden: 'Is dat freestyle rondlopen zonder verzameling niet slecht voor het paard?'
Heel kort antwoord: ja
Iets langer antwoord: maar je hebt die freestyle basis absoluut nodig om vanuit het hiermee opgebouwde respect, vertrouwen, ontspanning, zelfdragendheid, ... op een goede manier met teugelcontact (of het nu op bit of op touwhalster is) te gaan rijden. En zelfs als je er met je paard aan toe bent met contact te rijden (Finesse in Parellitaal) blijft de Freestyle nodig om het paard mentaal en emotioneel fit te houden (en het is ook leuk natuurlijk). Pat Parelli geeft verhouding 80% Freestyle, 20% Finesse.

Nathalie Lagasse schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 9:03:


Ja, ook hij doet dit zo, de ontspanning moet vanuit de rug komen. Dat is de eerste voorwaarde voor het uberhaupt recht kunnen richten en het kunnen stretchen.
Pas als een paard over de rug gaat lopen, en rechtgericht is mag je voorwaarts neerwaarts rijden en meer verzameling gaan vragen. Ook bij hem is het zeker dat het paard het zelf moet doen. Ik heb het zelf zo naar mijn praktijk vertaald: drijven, drijven, hoofd strekken, belonen en stoppen met drijven, terugvallen en hoofd meer omhoog? drijven, drijven etc. Al na een paar keer merk je dat je steeds minder hoeft te doen met je been en de ontspanning veel langer vastgehouden kan worden.


Ik bedoelde de zoon van de overleden Klimke, misschien ben ik met de namen in de war, maar er is dus nog een levende Klimke-persoon, zoon van dus.

Idd, ik lees met veel belangstelling je uitvoerige beschrijvingen van de oefeningen. Dus hoe meer hoe beter en hoe precieser hoe liever.
Vaak is idd het manco dat je wel hoort dat het belangrijk is, en wat je globaal moet doen, maar vaak heb je daar dan net te weinig aan.

Trouwens om zo parelli te rijden zeg maar, heb je daar de eerste levels ook voor nodig, of kun je je prima alleen in dit stukje verdiepen?

Ik had ook graag naar de clinic van Karin Rohlf toe gegaan. Helaas, had ik geen auto tot mijn beschikking... Fijn dat je het zo uitgebreid hebt beschrijven. Eens kijken of ik een gedeelte ervan in de praktijk kan brengen. Wat heb jij zelf al aan Parelli gedaan en op wat voor niveau rij je dressuur? Van wat voor iemand heb je normaal les?

Groetjes Elske

Nathalie Lagasse schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 9:18:


Dat klinkt heel aannemelijk! Je kunt je ook afvragen of een paard tijdens een training constant 'aan de teugel' zou moeten lopen. In een dressuurproef uiteraard wel, maar je zou kunnen stellen: als hij kan nageven, kan hij toch nageven. Niet?

Waar ik wel heel benieuwd naar ben is hoe je als je er eenmaal aan toe bent, (na level 1 en 2) vorm geeft aan je 'training'? Betekent dat af en toe een oefening met verzameling etc en tussendoor veel met losse teugel rijden, op eigen benen laten lopen etc (20-80%)?
Hoe deelde zij haar demo in? Kun je hier iets over zeggen, ik vind het heel boeiend!

Groetjes, Marleen

Nathalie Lagasse schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 10:49:

********
****************************

Ik ben hier eens mee aan de slag gegaan. Heb een dubbele longe gebruikt trouwens (ik weet niet of dat de bedoeling was, zo niet dan hoor ik het graag nog even).

Wat me op viel was dat hij linksom heel makkelijk strekt en ontspant, meteen al eigenlijk. Rechtsom valt hij inderdaad meer naar binnen. Ik ben toen eerst rechte lijnen gaan doen, want hij loopt dan inderdaad wat scheef. Wat je zei heb ik dan geprobeerd, telkens corrigeren. Op een gegeven moment ging hij rechtsom ook beter rechtuit en ging beter strekken en rustiger lopen. Maar ik merk heel goed dat ik rechtsom zelf een stuk onhandiger ben, dat zal in't hele verhaal ook meespelen.

Ook bij het rijden heb ik daar eens meer op gelet. Na een tijdje kon ik het effect eigenlijk al wel merken, en voelde ik zelf ook beter in hoeverre ik zelf nog scheef zit.

Ik vind dit wel leuk om een tijdje mee bezig te gaan, ook al doe ik het nu in stap en nauwelijks in draf (weinig spectaculair dus, maar hij heeft net een hoefzweer gehad, wil hem dus nog niet te veel belasten).

Best interessant !

jose schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 11:11:



Ja klopt, dat verwoord je precies goed. Nu met Karen Rohlf komen ineens al die dingen terug uit de dressuur van vroeger, en deze keer weet ik dat het ook echt binnen mijn bereik ligt dit uit te voeren (nu nog niet meteen, maar wel ooit).


Het hangt er van af of je de nodige ingredienten hebt (voor- en achterhand kunnen bewegen, don't change gaits, don't change directions, mental and emotional fitness, zie eerdere tekst). Als je puur Parelli doet zoals ik wil dat zeggen dat je toch al een eind in level 2 moet zijn. Als je andere dingen, dressuur, clickeren, weetikveel doet kan je inderdaad gerust enkel dit rechtrichten doen zonder andere Parelli, als je dus tenminste de communicatie met je paard in orde hebt. Zelf vind ik natuurlijk dat het Parelliprogramma daar juist zo perfect voor geschikt is, maar ik raad Parelli altijd aan aan iedereen die los en vast zit op een paard, tis een beetje een ziekte

Elske van Reeuwijk schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 13:34:


Ik reed vroeger dressuur (of wat daarvoor moest doorgaan), ons niveau... Op wedstrijd waren zelfs de laagste proeven een probleem omdat mijn paard nauwelijks de ring in wilde, steigerde als ze dacht een eng wit hekje te zien enzovoort. In de dressuurles in vertrouwde omgeving waren we bezig met appuyeren en alle soorten zijgangen, vliegende galopwissels proberen (vliegend bokken meer) maar van rechtrichten , ontspanning ed. begreep ik niet veel. Al een aantal jaar was ik geinteresseerd in natural horsemanship, zoals de meeste hier denk ik de boeken gelezen van Hempfling, Monty Roberts, Parelli, en uiteindelijk met Parelli aan de slag gegaan. Met mijn huidige paard ben ik daarmee nu bijna drie jaar bezig (waarvan het eerste 1,5 jaar nog in combinatie met dressuur) en ik heb een paar maand geleden level 2 gehaald en ben nu bezig met level 3. Leuk leuk leuk. Dressuur ben ik dus volledig gestopt maar eens ik level 3 haal wil ik daar dus terug mee beginnen. Dan heb ik ook voldoende ingredienten, als een dressuurleraar mij dan vraagt om meer buiging, meer energie, achterhand meer onder, schouder meer naar links of weetikveel dat ik dat gewoon kan doen, elk onderdeel apart zonder daarbij de andere te veranderen of mijn paard bang te maken. En hopelijk de lichtheid en ongedwongenheid die we hebben bij het freestyle rijden (zonder teugelcontact) te behouden. Het zal niet voor meteen zijn hoor, maar dat is het doel...

HannahFroukje schreef op zondag, 14 augustus 2005, 17:36:


Leuk, dat was mijn hoop bij het geven van dat uitgebreid verslag! Dubbele longe hoeft niet, we hebben in demo en clinic enkel 'gewoon' on line gewerkt, in het begin makkelijkst aan het 12f touw, je vraagt circling game (in stap of draf, wat je makkelijkst vindt) en duwt dan telkens dat deel van het paard wat teveel naar je toekomt weg (met de carrot stick, porcupine of driving, ook weer wat je het liefste doet). Was bij mij (en de meeste paarden) dus als volgt: op de cirkel naar links moet je de achterhand naar buiten vragen, op de cirkel naar rechts de voorhand. Meestal zie je het paard telkens stilvallen of uit draf vallen als hij de correctiebeweging maakt, juist omdat hij zo zijn lichaam moet gaan gebruiken op een manier die hij niet gewend is, tegen zijn natuurlijke, scheve houding in. Dus bv. op links telkens: achterhand naar buiten (mag overdreven zijn), paard valt stil, weer voorwaarts aangeven, weer achterhand weg... Tot het paard voelt dat hij met die achterhand naar buiten kan blijven lopen en dattie toch niet omvalt (had hij niet gedacht) en dat het zelfs leuker loopt.


Ja, die parellimeisjes vind je nogal eens helemaal verstrikt in hun touwen terug


Zelf voel ik dat niet, mijn scheef zijn, en ik ben het vast wel
Bij het rijden was ik eigenlijk nog aan de ingredienten aan het werken (achterhand vlot voor het been laten wegdraaien, in stap lukt dat al zonder teugels of stick, in draf nog niet echt) maar door dat ik hierdoor natuurlijk haar lichaam alle richtingen uit deed bewegen vond ze uit zichzelf ook haar rechte balans en ging ze enorm stretchen, ik voelde dan ook echt de manier van bewegen van de rug goed veranderen. Zo leuk...

Stap is ook het handigste denk ik om mee te bginnen, zeker voor de mens, dan heb je meer tijd om na te denken Ik doe nu stap en draf, galop nog maar niet, alhoewel ze bij het rijden in galop ook al spontaan ging stretchen.

Groetjes, Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag, 14 augustus 2005, 20:20:
**********************
Dan ga ik dat ook nog eens proberen. Dubbele lounge ben ik zelf nog niet zo handig in, en dat stoort nu vooral op de rechterhand een beetje.

**************************
Kweet niet of ik echt een parellimeisje ben hoor hahaha.
Ik gebruik gewoon bijna nooit touwen.

*************************
Ga maar eens bareback zitten, stap een rechte lijn. En dan voelen welke bil je meer of minder spant. Er is altijd wel 1 bil meer of minder gespannen. Die gebruik je volgens mij a.h.w. om een scheefheid bij voorbaat al te corrigeren. Als je dan vervolgens probeert om beide billen gelijk te houden, ZONDER dat je verder iets doet (teugels zo los mogelijk, benen zo los mogelijk) merk je dat je paard naar 1 kant toevalt. Dan heb je volgens mij de vinger op de zere bil ... uhhh, plek.

**********************
Ja, ik vind stappen een tijdje ook prima. Het gaat mij meer om beter te kunnen voelen of ik wel of niet in balans zit. Torop strekt in alle gangen wel, maar ik zie wel dat de linkerhand duidelijk zijn voorkeur heeft, en ik voel ook dat dat uit m'n eigen billen komt. Linksom strekt hij dus ook graag en veel, rechtsom veel minder. Nou let ik er eigenlijk altijd wel redelijk op dat ik niet al te scheef zit maar ik vind het wel een goed plan om hier nog eens extra aandacht aan te besteden. Nooit verkeerd lijkt me.

Als je nog meer tips of oefeningen hebt, altijd welkom! Wel okee om daar eens wat extra aandacht aan te besteden.