FalkaenEsther schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 14:42:


Ja Es,
ruim 2 1/2 jaar zonder ijzers nu.
Ik vermoed, afgaande op wat Ramey erover schrijft, http://www.hoofrehab.com/end_of_white_line_disease.htm#laminitis%20update
dat het straalkussen (digital cushion) zo zwak was, dat het geen enkele druk kon verdragen. Met gevolg dat de hoef woeste groeisels maakte om te helpen bij het dragen/verdelen van de druk.
Het straalkussen kan zich herstellen, maar dat kost veel tijd.

Is allemaal erg interessant, vooral ook zijn hypothese dat de achterhoeven meestal minder problemen hebben, omdat daar de drijvende kracht van het paard zit, en de straalkussens achter dus meer ontwikkeld zijn, want altijd meer gestimuleerd.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 15:20:


Ik zeur nog even door over het straalkussen.
Nu in samenhang met de trad/nat discussie.

Volgens traditionele hoefsmeden hier, moet je de steunsels laten zitten, omdat ze het digital cushion beschermen. Zoals ik dat nu zie, is dat weer zo'n halve waarheid, waar je pas iets aan hebt, als je (ik) het hele plaatje begrijpt.
Dankzij te weinig beweging van veulen af aan, en dan ijzers, ontwikkelt het digital cushion zich niet, en kan het de taak waar het voor gemaakt is niet aan.
Wat inderdaad tot gevolg heeft dat de hoef uit ellende teveel steunsel aanmaakt. Als je dan natuurlijk gaat bekappen, moet je dat fijne lijntje zien te vinden waar je net genoeg steunsel weghaalt om genezing te bevorderen, maar zoveel laat zitten, dat het paard wel nog comfortabel genoeg is om op de hiel te kunnen landen.

Idem dito voor de hoogte van de hielen overigens.

En dan moet ik blijven aannemen dat er toch zoveel overeenkomsten zijn met traditioneel bekappen? Ik bekap om te genezen, niet om pleistertjes op stinkende wonden te plakken.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 15:20:


En is het dus vreemd dat soms de voorhoeven beslagen worden, zodat deze nog minder kunnen ontwikkelen met als logisch gevolg dat practisch alle narigheid aan de voorbenen voorkomt.
Piet

Piet schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 17:24:


Niet zo vreemd bezien in het licht van de traditionele hoefsmid denkwereld.

Paard loopt gevoelig op voorhoeven, want heeft voornamelijk voor slecht ontwikkelde straalkussens, door gebrek aan beweging, op stal, zachte weidegrond, dus moet er een ijzertje onder. De achterhoeven hebben zich weten te redden door het beetje beweging, die dankzij de fysiek van het paard meer stimulans krijgen.
Dat die ijzers het probleem alleen maar zullen verergeren, is of onbekend, of niet ter zake doende, omdat het paard gebruikt moet worden. Herstel kost tijd, en met een ijzer is het probleem tijdelijk verholpen, dat is het enige wat telt. Dat het paard uiteindelijk onbruikbaar wordt, is het 'noodlot', maak t af en koop een nieuwe.

Maar dat zal ik wel weer te onvriendelijk hebben opgeschreven, nu, geeft niet, liever verketterd tot sektelid, dan mijn paard als bromfiets beschouwen.
Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag, 25 augustus 2005, 18:17:


Behalve het laatste regeltje boven de alinea valt het best mee Isabel :)
Maar ik kan meevoelen met je frustratie.
Wat dacht je van mensen die zeggen, zie je wel! Zonder ijzers kon mijn paard amper lopen, nu hij weer ijzers onder heeft is ie beter.
De smid had toch gelijk. Hij had het van te voren gezegd.

Per slot van rekening mag je niet verwachten dat klanten van traditionele smeden zomaar accepteren dat het anders moet omdat wij en andere sites dat staan te roepen.
Niet iedereen heeft tijd of zin om zich daarin te verdiepen en verwacht van een vakman dat hij doet wat het beste is voor het paard.

Dat is nou net wat ik de meeste "vakmannen" verwijt, dat ze niet tot op de laatste centimeter op de hoogte zijn van wat er in hun vak gebeurd en dus mee groeien.
Smeden zijn niet de enigen natuurlijk. Ik kan nog wel een aantal beroepen opnoemen.
Piet