Facts schreef op vrijdag 10 februari 2006, 23:30:


Die hoeft niet te rekken, en zal ook niet rekken. Net zo min als dat jouw eigen pezen moeten rekken als je andere schoenen aandoet. Of wanneer je je arm anders houdt. Aan de pezen zitten namelijk... spieren. Het zijn de spieren die afstandsverschillen overbruggen, de pezen zijn alleen maar de verbindingstouwtjes.


Is voor zover wij weten nog nooit voorgekomen bij een paard dat natuurlijk bekapt wordt. Wel tijdelijke gevoeligheid aan de hoeven, maar peesproblemen niet.


De praktijk wijst toch anders uit.


Bedenk ook dat we er naar streven de verandering geleidelijk te laten plaatsvinden. Tussen twee traditionele bekappingen kan er ook al een behoorlijk verschil optreden (de hoeven groeien tussentijds nou eenmaal) en dat geeft ook niet direct problemen.

Verder is het ook niet zo dat natuurlijk bekappen automatisch een verandering van stand inhoudt.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 11 februari 2006, 0:13:


Het pezenverhaal klopt met uitzondering van de tussenpees (interossius) . Die zit niet vast aan een spier maar met beide einden aan bot en dient ervoor om de kogel van de grond te houden.
Als je de hielen niet stapsgewijs laat zakken maar in een keer een flink stuk dan onstaat het risico dat bij hoge belasting de pees de belasting niet kan opvangen en beschadigd.
Groet
Hans

Daarom wordt er ook in deze cursus tot in den treure op gehamerd dat je de overgang geleidelijk moet laten verlopen. Steeds een flintertje 'richting de zool' raspen, checken of ie goed of beter loopt, een week daarna weer een beetje eraf halen etc. Het kan maanden duren voor de gewenste hielhoogte is bereikt en de zool is daarin je leidraad. Zodra het paard tekenen van gevoeligheid vertoont, heb je teveel gedaan.
Lees maar eens het hoofdstuk hko.htm">hoefkatrolontsteking op deze site, te vinden onder Hoefproblemen.

Doet me denken aan die schuin aflopende schoenen van vroeger, roots. Kreeg ook iedereen last van zijn pezen van. Ik vond het rotdingen .

marjolijn schreef op zaterdag 11 februari 2006, 20:39:


Pezen zijn wel degelijk elastisch doch binnen grenzen en daarbij enorm sterk.
De veergang van een kangaroo is voor een groot deel op de verkracht van pezen gebaseerd. Bij paarden is draf een voorbeeld.
Een pees slaat enórm veel energie op; de kracht die het kost om deze uit te rekken en deze kan bijna explosief vrijkomen door het weer snel samentrekken.
De meest succesvoolle boog aller tijden is de samengestelde recurve. Dit was dé boog van de scythen, de hunnen, de mongolen etc. De buitenkant van deze boog is bedekt met een laag peesweefsel in een composiet. De boog wordt over centrum aangespannen en slaat daarbij enórm veel energie op. Deze boog is een veelvoud sterker dan de houten handboog dankzij de pezen.

Door de enorme krachten die op het weefsel en de aanhechtingen komen is schade gelijk ernstig. Herstel is vrijwel onmogelijk omdat het peesweefsel niet doorbloed is.

Als je beelden van racende windhonden ziet, zie echt heel goed hoe belangrijk de rol van de pezen is.Het eeltkussentje op de pols dat zo hoog lijkt te zitten staat dan op de grond! Dat is de elestische rek van de pezen welke als bij een katapult (od de boog) weer vrijkomt.
Bij paarden kan je het mooi zien bij een 'prancende' hengst. Zeker als je erop zit tijdens dit stuiteren voel je duidelijk dat dit vooral veren in de pezen is.
Het stuiterdansen van de Watanabe- en Massaï-mannen is een ander goed voorbeeld.

Huertecilla schreef op zondag 12 februari 2006, 9:56:


Vergeet de buiging in de gewrichten niet. Dat is dus het nut van een goede verzameling: het goed kunnen opvangen van schokken. Het soepel opvangen van het landen en het terugveren bij de afzet. Geen schokbewegingen meer wat ergens ook maar schade zou kunnen veroorzaken.

jose schreef op zondag 12 februari 2006, 12:35:

Dat is hetzelfde als het overbuigen van de boog = oprekken van de pezen en gelijk ook een listige valkuil. Een paard té snel té veel laten ondertreden geeft te hoge belasting op de pezen zonder dat deze zich aangepast kunnen hebben. Vergelijk het met de toename van de belasting op de hko.htm">hoefkatrol bij het in één klap onderuit zetten van een jarenlang te steil bekapte hoef: Dat is de spanning op de pees.
Ook dit is weer een reden om veel grondwerk als basis te hebben.


Op zich heeft dit niets met verzamelen te maken. Bij een toenemende graad van verzameling verschuift het zwaartepunt verder naar achter en neemt de lengte van het paard af. Ja dit is op den duur minder slecht voor het paard omdat de achterhand beter geschikt is extra gewicht te dragen dan de voorhand. Mbt de pezen echter MITS er de tijd voor wordt genomen omdat het anders het bovengenoemde potentiële probleem versterkt.
Ook zit er een listige adder onder het gras mbt de achterhoeven; een paard dat met veel schenkelbuiging heeft leren gaan krijgt defacto een voor de hoéfstand niet ideale hoek van de koot t.o.v. de hoef.
Helaas is er geen voordeel zonder inherent nadeel en v.v.

HC