Verbeke Annemie schreef op woensdag 15 februari 2006, 10:26:


Een spontaan optredend calciumtekort is uiterst onwaarschijnlijk. Extra bijgeven in de voeding is symptoombestrijding, want er moet een reden zijn voor dat calciumtekort.
Calcium wordt via een ingewikkeld systeem waarbij onder andere meerdere hormonen een rol spelen gereguleerd. Waarschijnlijk is er ergens iets verkeerd met een van die regelsystemen.
Ik weet het fijne hier niet van, maar een dierenarts hoort hier meer over te weten, of gemakkelijk te weten te komen. Zomaar calcium toevoegen vind ik niet het probleem oplossen. Bovendien loop je het risico op andere problemen, want je kunt niet zomaar meer calcium gaan verstrekken zonder daarbij magnesium/fosfor etc te verstoren.


Als ik dit zo lees (en ik ben de auteur van dat stukje over magnesium) dan lijkt me dit niet een kwestie van magnesium toevoegen en klaar. Feit is dat een DA een calciumtekort heeft geconstateerd, en waar calcium verstoord is kan magnesium ook gemakkelijk verstoord zijn. Maar ook hier geldt weer: er moet een dieper liggende oorzaak zijn.

Ik weet hier niet genoeg van om je zinnig te kunnen helpen, maar een paar ideetjes: Calcium wordt o.a. door de nieren gereguleerd die een overschot uitplassen, wellicht laten de nieren teveel calcium door (en dus ook magnesium). Calcium wordt o.a. gereguleerd door vitamine D (teveel of te weinig?). Calcium wordt opgenomen als een zout, wellicht is er iets mis met de zouthuishouding. Een hersentumor kun je niet altijd via een scan vinden, sommige zijn extreem klein (hypofyseadenoom) maar kunnen hormonale systemen geweldig ontregelen.
Dat gezegd hebbende vrees is dat je nog een lange weg te gaan hebt alvorens je de oorzaak hebt opgespoord. En dan is het nog maar de vraag of die oorzaak bestreden kan worden.

Als het mijn paard was zou ik gaan zoeken op internet. Zoeken naar gerelateerde symptomen, kijken of je ergens dingen kan vinden die erg lijken op wat je paard kan hebben. EEN clue heb je al: er is een calciumtekort vastgesteld. Vandaaruit kun je de kluwen verder gaan ontwarren. (zoeken naar oorzaken van calciumtekorten, kijken wat de bijpassende symptomen zijn bij die specifieke oorzaken, etc.)

Groeten en succes,
Frans

Bedankt voor de snelle reactie. Ik had me niet zo duidelijk uitgedrukt ivm die scan, er is in Utrecht een mri-scan uitgevoerd omdat een gewone scan zoals je reeds doorgaf niet genoeg laat zien. Daaruit bleek niets. Het zou me ook verbazen dat het hier om een tumor zou gaan, omdat het probleem zich duidelijk ook alleen in de winter voordoet. Een mineralentekort lijkt me daarom meer plausibel. In het artikel van paardnatuurlijk staat ook dat het gehalte calcium/magnesium nauw aan mekaar verbonden is en omdat alle symptomen in dat artikel echt wel terugkomen nl.
- schrikreacties
- het op slot gaan van de spieren
- zelfs hoefbevangenheid (in 2004 vlak nadat ik hem op rust had gezet)
- lui (precies onwilligheid om te werken)
lijkt me dat magnesiumtekort wel te kunnen kloppen.
Het grote probleem is dat de meeste dierenartsen niet zo opgezet zijn met mijn manier van aanpak (zelf op zoek gaan op internet) en ook de klinieken blijken geen ervaring te hebben met de problemen van mijn paard. Maandag is er nog bloed genomen om het magnesiumgehalte te kennen. Dat bleek 1,5 me/l te zijn waar het minimum 1,4 zou mogen zijn. In het artikel wordt er gesproken over een minimum van 2 mg/dl. Hoe je het één naar het ander moet vertalen weet ik echter niet. Maar ik had ook gesproken over een onderzoek van de urine en eventueel een spierbiopsie zoals in het artikel stond. Mijn dierenarts had hiervoor naar een kliniek in België (de Bosdreef) gebeld, en die zeiden dat ze dat nog nooit hadden moeten doen voor een magnesiumtekort, dat het bloed voldoende zou moeten zijn (er werd gesproken over 25 jaar ervaring). Ik erger mij nu echt wel aan de kortzichtigheid van sommige dierenartsen. Ik ben dus dringend op zoek naar een veearts of dierenkliniek met ervaring op dit vlak. Ik wil er zelfs voor naar Nederland rijden. Als ik maar geholpen word. Zolang er geen diagnose kan gesteld worden, kruip ik elke dag met grote schrik op mijn paard.

Frans Veldman schreef op woensdag 15 februari 2006, 11:47:

Frans? Ik begreep dat het bij wijze van test enkele weken toedienen van magnesiumchelaat geen kwaad kon? Zou het niet de moeite waard zijn dat Annemie dat probeert, de verschijnselen wijzen immers in die richting? De calciumwaarde is nu goed, dus dat mist ie die paar weken niet... ik weet wel dat je geen dierenarts wil zijn, maar ik denk dat ze met de kliniek momenteel ook niet verder komt.
En anders Annemie, zoeken zoeken zoeken op internet, dat zou ik doen.