Even een kleine update over Maike ; Hij voelt zich beter in zijn vel , heeft vaker gekke buien en geeft duidelijk aan dat hij zich verveelt door uren met een cementkuip te spelen. Hij staat nog steeds bij Chaser in de wei , het zijn geen echte maatjes maar Chaser hoeft Maike niet overal meer weg te jagen , Maike laat zich ook niet meer continu wegjagen , en dat is een seriues begin.Maike had zichzelf een slachtofferrol aangemeten.
De neurologische verschijnselen zullen nooit verdwijnen maar we hopen echt dat hij aankomend zomer een stuk minder last heeft van de seme.Hoe het gaat aankomend zomer zien we wel...

Nou had ik al een karretje gekocht , Maike zou dat geweldig vinden , maar hij slaat met zijn hoofd , op en neer. Dus had ik het voor een karretje zetten ook alweer uit mijn hoofd gezet.
Ik weet helemaal niet hoe het gaat aankomend zomer met Maike en voor welke beslissing we komen te staan , maar toch kan ik het niet laten om door te blijven hopen , en zo kwam , na het lezen van de site van HC, mijn gedachte op ; mennen met een halstring...
Ik hoef niets , ik moet niets ,maar kan hem weer ergens voor trainen.
Zonder risico zal het niet helemaal zijn want als hij zo loopt te slaan met zijn hoofd , struikeld hij erbij.
Het geeft me een goed gevoel om een nieuw doel gevonden te hebben , en ik weet zeker dat Maike het ook fijn vind om ergens weer seriues mee bezig te zijn..

Groetjes Esther

van lennep schreef op zaterdag 4 maart 2006, 10:41:


Hoi, last but not least..... wil ik graag ook nog wat zeggen over zijn voeten! Het is hier op dit moment stijfbevroren hobbelonialand. En Maike gaat daar steeds beter overheen. Niet, zoals 5 weken geleden, zielig gestrompel. Nee, hij loopt weliswaar voorzichtig, maar niet gevoelig! Wat de slachtofferrol betreft: Chaser gaat hem kennelijk steeds meer als volwaardig beschouwen. Ze voeden elkaar wel op.
Sinds 2 dagen eten ze zo af en toe samen uit een volle speciekuip hooi....
Soms staan ze maantjes te krauwelen, nog maar 1 minuut of zo... maar het gebeurd. En dat is voorlopig al heel wat. Nee, we zijn er nog lang niet... maar er is een begin.
Groet!

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

Wil schreef op zaterdag 4 maart 2006, 11:09:

Hoi Wil
Super dat hij nu zo goed loopt!! Doen we het toch wel goed nu met zun hoeven. Ben blij dat Fred mij heeft laten zien hoe ik die ingegroeide steunsels moet behandelen!!

Groetjes Esther