joke schreef op vrijdag, 31 oktober 2003, 9:55:
> Het was te lang.
>
> Toen nam ik me de tijd om de eigenaresse te leren kennen en te
> kinderen en hun ouders.Nu weten ze dat er altijd iemand is en
> krijgen we al meer aanloop. Dat was het zo een beetje in
> vogelvlucht.
> Groetjes, Joke.
Hallo Joke,
Leuk om je Noorwegen verhaal te lezen hoor, ik kan me best wel wat voorstellen met je gevoel van druk en vol in Nederland, weinig natuur etc. Ik ben vanuit de stad naar het plaateland ( BRABANT) gegaan om wat meer rust te vinden, die ik ook psychisch hard nodig hard trouwens. Als ik achter naar de paardjes loop zie ik bos en weilanden en voel ik een soort van oerkracht...........RUST.
Vond je het niet vreselijk om toch ook je familie en vrienden achter te laten en een soort van opnieuw te beginnen? Ik zou zo bang zijn om dan heimwee te krijgen..................wel dapper van jullie hoor!
Groetjes Willeke
Warboel
