Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 maart 2006, 13:13:


Hallo, Els
Ja, wonder boven wonder heb ik het in een keer gehaald.........
Het hele examen duurde 20 minuten waarvan ik 10 minuten voor een drukke weg heb gewacht :) omdat ik echt niet over kon steken.
Ik moest daarna alleen nog keren met de aanhanger en dat ging prima. De examinator vond dat ik verder goed reed en inzicht toonde en goed om het fictieve paard dacht (zandzak) dat achterin stond.
Ach wat maakt het uit hoe vaak je erover doet, alleen jammer dat het zoveel geld kost!
Monique

Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 maart 2006, 13:13:


Hier nog zo'n neuroot.
Weet nu niet meer of ik 4 of 5 keer ben gezakt, maakt ook niet uit, heb t gehaald.

De reden dat ik schrijf, is dat een beta-blokker wonderen doet. Ja, ik weet het, eng, medicijn, maar was voor mij de redding, en geheel helder van geest heb ik zo nog een flink aantal examens kunnen doen, en belangrijker, in 1 keer kunnen halen.

't Is maar een idee.

Isabel

Peter, ik zag dat je op de 3de foto Bor met een soort gareeltje vastgemaakt had aan jou, vergis ik me? Zo neen, hoe maak je het vast? Heb Emma ook al eens meegenomen maar ze zat niet vast en ik vond het een beetje gevaarlijk.
groetjes
Belinda

Isabel van der Made schreef op donderdag 16 maart 2006, 15:25:


Dus dan toch op voor het ruiter-rij-bewijs? Maar dan wel zonder bit en ijzers, ook het koetsiers-rij-bewijs! Heb net mijn eerste bitloze hoofdstel besteld, hoop het binnenkort te gaan proberen.
Vind het trouwens toch ook wel een naam. Ruiter-rij-bewijs; ik rij dan wel paard, maar noem mezelf nooit ruiter en koetsiers-rij-bewijs; wij rijden met een (zelfgebouwde) kar, maar toch echt niet met een koets!

Ben benieuwd wat hier allemaal uit gaat rollen. Vind ook wel dat je niet zonder ervaring de weg op moet gaan. Ik vind mezelf helemaal niet zo'n perfecte "ruiter" maar heb aan de andere kant nog nooit brokken gehad in al die jaren dat ik zowel onder het zadel als aangespannen rijd.
Maar laat het dan puur sect over het rijden in het verkeer gaan. En niet alle dingen eromheen. En paarden zijn allemaal verschillend. Eigenlijk zou je als combinatie dan zo'n papiertje moeten halen en dan voor ieder paard waar je op rijdt weer. Maar dat is natuurlijk ook niet haalbaar. 't Is ook niet dat ik dat wil hoor, alleen maar zoals het dan in mijn ogen zou moeten zijn, als het dan toch moet. Of we geven een paard een bewijs van "verkeersmakheid", net zoals ze bij honden een agressietest doen en als de ruiter dan ook een rijbewijs heeft mag 'ie met zo'n paard de weg op.... Of...
't Is in mijn ogen dus gewoon een ondoenlijke zaak. Zo'n papiertje bewijst helemaal niets.

Groetjes, Els.

Die helm vind ik helemaal geen slecht punt. Ik heb helaas een nogal domme ervaring met de kledingvoorschriften: Ik wilde op als westernruiter (om maar in een hokje te vallen). Kreeg ik commentaar dat mijn blouse niet geruit was (jaja), mijn laarzen niet echt western waren (ik had een stretch spijkerbroek met mountain horse laarzen). En de westernruiters moesten een hoed op en de rest een cap. Toendertijd sprong ik nog niet zo vaak als nu maar het moest nou eenmaal dus had ik voor mijn eigen veiligheid graag een cap op gehad. Nee, dat mocht niet.
Het bit was volgens het boek inderdaad verplicht evenals links opstijgen. Een reden konden ze daar echter niet voor geven.
Nee, als het zo moet hoeft het voor mij ook niet hoor.

Natascha Hartendorf schreef op donderdag 16 maart 2006, 16:51:


:) Oosterhout in texas??
piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

belinda defraene schreef op donderdag 16 maart 2006, 15:39:


Een standaard kindertuigje en dat om mijn eigen middel vastgemaakt.
Hij was toen nog net geen 3 en daarom had ik ook een strook niet te sterk klittenband om zijn enkels en de stijgbeugelriemen gemaakt.

Huertecilla schreef op donderdag 16 maart 2006, 16:55:


merci, ga t zo proberen,

Belinda

Huertecilla schreef op woensdag 15 maart 2006, 10:47:


Een jaar of drie geleden heb ik mee gedaan aan het ruiterbewijs( voordat ik met NH begon). Dat je met je paard langs de provinciale weg moest waar druk verkeer is en dat je niet over het fietspad mag vond ik echt een vreemde regel.
Ook mijn schoenen waren niet goed en een de examinator was echt belachelijk streng,ze heeft bijna iedereen laten zakken op de praktijk. Omdat ik eerst theorie moest maken werd mijn paard later gebracht door omstandigheden hadden ze het rooster de vorige dag omgegooid en mij niet de goede tijd door gegeven, hierdoor was ik iets te laat, maar ik mocht niet meer mee doen ( volgens de examinator zou ik daar van leren).
Ik geloof niet dat je met dit bewijs ongelukken kunt voorkomen.
Het enige waar je misschien wat aan hebt zijn de verkeersregels.Op de traditionele manier zonder vertrouwen van je paard kun je hem toch niet in bedwang houden.
Ik heb in ieder geval mijn buik vol van het ruiterbewijs en was weer wat centen lichter.

groeten Feyona

Evy14 schreef op dinsdag 14 maart 2006, 23:25:


Ik heb zelf mij ruiterbewijs gehaald 5 jaar geleden (niet dat ik er daarna ooit iets aan gehad heb ofzo maar goed) en bij ons was de praktijk een stuk moeilijk dan wat jij hier beschrijft. Het was geen kwestie van erop blijven ziiten en je bent geslaagd. Het ging erom of jij een kan vormen met je paard. Maw of jij je paard kunt laten doen wat jij wilt zonder hem/haar ergen toe te dwingen. We moesten idd wel wegrijden van de groep en in galop terug maar het was wel de bedoeling dat dat een rustig beheerst galopje was en geen race. Dat sprongetje was bij ons wel hoger maar niet schrikbarend. En verder zijn wij het verkeer in gegaan waar we oa hekjes moesten openen en dichtdoen, oversteken etc etc.