Isabel van der Made schreef op woensdag 12 april 2006, 22:03:


Overtuigend weer, maar zo kom ik nog een paar paarden tekort toch?
Of reken je op z'n Engels?
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op woensdag 12 april 2006, 22:07:


De rest op ijzers, en ook lekker aan t bit en andere enge dingen, daar krijg ik al knopen van, als ik er alleen maar naar kijk.

Isabel

jessie1 schreef op maandag 10 april 2006, 20:09:


Hallo Jessie,
Dit is om je een hart onder de riem te steken en je aan te moedigen het boek goed te bestuderen en de cursus te gaan doen. Echt waar, als je dat gedaan hebt WIL je ZELF heel graag aan de slag. Tuurlijk begin je eerst voorzichtig maar al doende leert men en je wordt elke keer steeds handiger en krijgt vanzelf steeds meer zelfvertrouwen. Echt waar! En het is wel zo bevredigend om zelf de hoeven van je paard te kunnen bekappen en bijhouden, omdat je paard beter en ruimer gaat bewegen, lekkerder in zijn/haar vel gaat zitten, je krijgt een gelukkiger paard! En alles wat jij zelf kan doen maakt al zo'n wezenlijke verbetering uit : alles beter dan een ongelukkig paard op ijzers!
Succes en veel plezier!
anna

Anna van Rheeden schreef op maandag 17 april 2006, 4:52:


Ja, het is mogelijk dat er iets verkeerd kan gaan bij te weinig inzicht. Het is noodzakelijk de hoef te leren lezen. De referentie is het de stand van het hoefbeen. En dat dit een gebroken hoefas teweeg brengt als die parallel met de bodem staat is niet waar. Men ziet vaak teveel naar de buitenkant van de hoef, niet ziende dat de witte lijn naar onderen verbreed bijvoorbeeld. Het is waar dat je ook de hoef moet respecteren zoals het is gevormd. Een hoef met een gedaald hoefbeen zal langer op langere hielen staan. Want de zool is dan vaak vlak en er is geen ruimte om de hiel te laten zaken zonder in de zool te raspen. Wanneer door een zorgvuldig onderhoud (tijdens de rehabilitatie van de hoef) het hoefbeen opgetrokken wordt in de hoef en de zool weer hol wordt, dan zul je zien dat dan ook de hielen lager kunnen. Als je ze te laag zet als het niet kan, dan wordt dit gevoelig en in feite zou je kunnen zeggen dat het hoefbeen dan misschien wel achterover helt. De hoef registreert dit als een wond en zal zo snel mogelijk nieuw materiaal aanmaken om die wond te helen. Dus dit is dweilen met de kraan open. En als de bekapper telkens opnieuw weer te ver gaat ontattat er een pijnlijke hoef. Dit hoeft niet. Respecteer de toestand IN de hoef en stel daar de bekapping op in. Dat is Natuurlijk Bekappen. De hoef langzaam en in eigen tempo terug brengen naar de hoef zoals de natuur die bedoeld heeft. Tevens behoort daar ook de levenswijze en voeding bij. Lees het paard, leer wat het je vertelt. En dit is inderdaad niet in één dag te leren, zoals de hoef ook niet in één bekapping goed is.
De natuur gebruikt de tijd. Alleen wachten en mensen gaan vaak moeilijk samen. Dus niet drastisch te werk gaan, maar help de natuur een handje.
Lees vooral ook eens het boek van Pete Ramey zelf eens.
Succes.