Spirithorses schreef op dinsdag 25 april 2006, 12:05:
> Piet en Els hadden het over jonge en oude paarden.
>
>> Als we de diervriendelijkheid van de verschillende
> eigen temperament, paardse intelligentie en karakter.
> Teminste, zo beleef ik dat hier.
>
> Groet, Pien
Ben zojuist even met Froukje en Willem bezig geweest. Froukje laat ik los en mijn bedoeling is dat ze me dan blijft volgen, waar ik ook heen loop. Ze doet dat erg goed (vind ik...). Ook in draf blijft ze keurig naast me lopen.
Heb het nu met Willem ook voor het eerst geprobeerd. Eerst aan het touwtje, dat ging prima, dat doe ik ook wel vaker met hem. Toen los, dat had hij nog nooit gedaan. Hij bleef eerst dan ook heel afwachtend staan, toen ik achteruit bij hem wegliep. Geroepen, en hij kwam meteen, beloond. Dit een aantal malen herhaald. Hij bleef wel steeds bij me in de buurt, maar kwam pas echt bij me als ik stilstond. Ik kon hem dan ook overal aanraken. (Ben ik ook steeds aan het oefenen, als ik bij hem in de buurt ben. Eerst bleef hij altijd angstvallig met zijn hoofd bij me, maar nu kan ik ook opzij van hem gaan staan, zonder dat hij zich omdraait). Hij werd behoorlijk druk van het "volgspelletje", vooral als Froukje, die bij de stal vast stond, uit het zicht was. Niet te lang doorgegaan, hoogop 5 minuten, en ook met hem terug naar de stal gelopen. Nog even aangehaald en toen beide paarden losgelaten.
Froukje liep heel rustig weg, maar Willem ging eventjes helemaal uit zijn dak. Gallopperen, bokken, als een gek wegsjezen! Moet toch wel héél spannend voor hem geweest zijn allemaal. Toch knap van hem dat hij bij me is gebleven!
Groetjes, Els.
Warboel
