Monique Meijer schreef op maandag 3 juli 2006, 11:38:


Goh, het lijkt wel westerndag geweest te zijn gisteren dan - wij zijn ook al naar zoiets wezen kijken... de WRAN C wedstrijd te Winschoten.

Op westerngebied zijn we leken, maar ik kan niet anders zeggen dat het alleszins meeviel. Uiteraard zijn we ook veel bij de inrijbak e.d. wezen kijken, ik heb nog expliciet op sporenlidtekens gelet (niet gezien), en uiteraard grove dierenmishandelingen getracht te fotograferen... maar niets van dat alles. Wel veel sporengeprik waar wij de zin totaal niet van zagen (maar dus géén sporenblessures! itt wat je zonder al te veel moeite bij de dressuur aan lekprikkerij tegen kan komen), in véél mindere mate teugelgeruk (kan niet in de schaduw staan van dresuur-/spring-/ijscowedstrijden).
Wat we ook aantroffen was een naar onze smaak als buitenstaander gemoedelijke sfeer, we vonden het nivo niet bijzonder hoog maar dat hoeft ook niet. De verkleedpartijen (de outfit schijnt ook belangrijk te zijn) zeggen ons natuurlijk niets en hebben niet met het feitelijke rijden te maken dus laat ik dat aspect er buiten.
De jury, Dhr. Wittermans, leek ook al uitermate competent... we hebben geen wanklanken, protesten en ruzies vernomen.
Al met al kwam het rustig, beheerst en naar verantwoordelijkheid strevend over. Natuurlijk waren er ook een paar "Bollie en Billie's" bij maar daar wil ik het hier en nu niet over hebben. Zijn wij uitgerekend precies op de verkeerde plek gaan kijken om een smeuïge schandaalreportage te vullen?

Ik heb al kijkend er wel een paar heel andere vragen bij gekregen en misschien dat ons expert Pien daar wat meer over wil vertellen:

1) De houding van een deel van de paarden viel mij erg op; hoofd laag en achter de loodlijn, daarbij een soort kruising van draf/galop als gang. Die houding is hier wel eens eerder ter sprake geweest en ik meen me daaruit te herinneren dat die juist gewenst wordt. Ik heb zelf echter sterk de indruk dat het samengaat met het gebruik van die shanks-westernbitten, met hooggehouden teugels en onderdrijven (al dat geprik dus).
Die shanks zijn niet te vergelijken met de stangbitten uit de dressuur! Er is geen hefboomwerking van teugel naar kinketting of -riem. Wel is er wat hefboom naar achterhoofd. Daardoor krijg je een effect alsof het paard bijna gaat duikelen... Dat te bekijken en fotograferen was overigens 1 van de redenen van mijn aanwezigheid daar
Maar goed, ik heb sterk de indruk dat die "typische houding" veroorzaakt wordt door de manier van rijden, en niet genetisch ingebakken zit zoals hier eerder werd beweerd.
Hoe zit dit nou, hoe wordt hier tegenaan gekeken?

2) Tot onze grote verbazing werd er schier eindeloos "in- c.q. warmgereden" (en t was al zo warm!)... het leek wel alsof de paarden eerst bekaf moesten zijn van al het galopperen voor er een (zoals al gezegd uiterst rustig, beheerst en beschaafd) proefje af kon.
???

3) We hebben maar 1 optoming met bosal gezien. Verder allemaal bitten... nou dacht ik altijd dat die bitloze optomingen ook zo typisch western waren (ook iets waar ik eigenlijk voor kwam), maar blijkbaar niet (meer) populair?

4) Waar staat een WRAN C wedstrijd binnen het geheel van westernwedstrijden?

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef :

Ik ben bepaald geen expert (meer) op dat gebied, Egon, het is voor mij te lang geleden en ik heb even op de Wran site gekeken; er is toch wel het één en ander veranderd sinds ikzelf een jaar of 5 geleden gestopt ben met wedstrijden. Kijk gerust op www.wransite.nl
Misschien dat er hier op het forum nog actieve wedstrijdruiters zijn die mij kunnen aanvullen?!

Er wordt wel eens gezegd dat de Wran wedstrijden 'lager' van nivo zijn omdat daar alle paardenrassen mogen meedoen, maar ik vind dat juist een aanwinst in tegenstelling tot bijvoorbeeld de dikke nekken AQHA -ers die alleen Quarters willen op wedstrijden. Zo krijgen andere rassen ook de kans om een wedstrijdje te rijden.

Mooi overigens dat er geen excessen plaatsvonden; ik heb het wel eens anders gezien, met name in de inrijbak. Misschien dat de regelgeving inmiddels eindelijk eens strenger geworden is ?!....De sfeer bij de Wran wedstrijden vond ik over het algemeen inderdaad gemoedelijker dan de hardere AQHA wedstrijden, net alsof het dáár om meer geld en status ging. Bij de Wran is tenminste ook de recreant (non pro) met een leuke Haflinger die wel wat kan ook welkom. Kun je van de Kwarterklups bepaald niet zeggen.

Wat de sporen betreft: Stompe sporen richten meer schade aan dan sporen met op-het-paardenlijf-meedraaiende-wieltjes, ook al zien juist die er (nog) wreder uit.

En saloon-linedance kebojs zul je overal blijven tegenkomen


Je zult nu wel de pleasure-class bedoelen, (die met de zeer rechtop zittende fluweel geklede smalle mooie dames op zilver behangen zadels ?) dat gestrompel vinden de heren judges mooi, net alsof het paard kreupelt.
Pleasurepaarden zijn over het algemeen erg stijf gereden paarden die rustig lopen aan de lange teugel , maar thuis is het een gepluk en geruk, dat wil je niet weten.... Op wedstrijden ziet het er mooi gelikt en ontspannen uit ja, met het hoofd en de hals van het paard keurig horizontaal. (Neus op de grond doet het ook goed....)


Zie boven. Is echt niet ingebakken maar ingetraind.


Ja, ja, goed dóórrijden die hap. Stel je voor dat je een spoortje van spanning bij dat paard ziet. Moet allemaal uiterste controle zijn he....
aan de lange teugel.... Voordat je de ring ingaat nog gauw even met de Zwitsal babydoekjes de laatste haren platleggen....


Weet niet waarom dat nu zo is. In 'mijn' tijd reden er veel mensen met Bosal. Iemand van de andere westernruiters hier een idee?

Wat wij in die tijd deden was de paarden bitloos met een halster en alleen één leadrope (halstertouw) inrijden, vervolgens het snafflebit (gebroken trens zonder shanks), dan een tijdje de bosal om het paard uit te balanceren en pas daarna was het paard 'rijp' voor het shank-bit.
Misschien dat je bij een bepaalde class bent gaan kijken, één waarvan de paarden 6 jaar of ouder waren?

Bij de meeste shankbitten is wel degelijk een hefboomwerking onder de kin, al wordt er op de meeste wedstrijden goed gecontroleerd of de kinketting niet gedraaid of te strak zit. En dat betekent onherroepelijke dikwalificatie !


Zie boven dus.

Heb je zo een goed antwoord? Groetjes terug, Pien

Spirithorses schreef op maandag 3 juli 2006, 23:42:


Hoi! Nee, kan ook niet helpen. Ooit heb ik alle regels wel geweten maar ook ik ben te lang uit het wedstrijdcircuit. Vanaf 6 jaar en ouder is de bosal niet meer toegestaan.
Een poos geleden was het uiterst IN om op de bosal te starten.... Hoe het nu is: geen idee!
Wat die langzame Jog betreft (Inderdaad Pleasure = tevens de yuppie/blinky outfit): het is zelfs een tijdje mode geweest dat Quarters met hun achterhoeven 'sleepten', ze schopten dan zandwolkjes vooruit...
Afschuwelijk! Het leken wel Herdershonden met zwaar HD!
Gelukkig is dat wel veranderd. Een Jog is een een verzamelde draf in een traag tempo. Maar ze moeten wel hun voeten optillen!
De WRAN regels zijn wel afgeleid van de Amerikaanse wedstrijdreglementen.
En in de 'open class' mogen ook andere rassen meedoen.
Over shankbitten: het was altijd wel zo dat in de hogere klassen de jury om een bitcontrole vroeg.... de ruiter is dan verplicht om het bit aan de jury te tonen.
Was dat niet in orde volgde onherroepelijk diskwalificatie. Ook als je b.v. in de trail of reining een verkeerd pattern reed.... m.a.w.: de weg kwijt raakte en een verkeerd parcours reed....
Ik denk dat de sfeer nog wel beter is, was altijd wel zo. Westernriders zijn een ander slag volk als dressuur- of springruiters.
De goede niet te na gesproken hoor.... want ze zijn er echt wel. Maar ja, zodra de prof. wedstrijden om de hoek komen kijken???

Groetjes,
Wil.

e m kraak schreef op maandag 3 juli 2006, 16:26:


hallo egon er is niet heel veel verandert in het western gebeuren, buiten sommige excessen zijn de meeste ruiters gewoon (in hun eigen overtuiging) lekker bezig in deze stijl zonder geweld een team vormen met je paard, meneer Wittemans wil absoluut geen ruk en pluk werk zien en ook de meeste anderen niet, de amerikaanse juryleden tollereren meer, het is mijn ervaring dat de meeste vervelende dingen te zien zijn tijdens het inrijden en trainen voor het onderdeel reining de sfeer verandert ook tijdens het inrijden(idioot overigens) er gaan hele diskussies hierover op het western gedeelte van bokt. Een wran C wedstrijd is een officiele wedstrijd waar je punten kunt verdienen voor je prestatie met welk paarderas dan ook,en met voldoende deelname aan deze wedstrijden kun je ook in aanmerking komen voor deelname aan het Nederlands kampioenschap. Het niveau is op iedere wedstrijd verschillend omdat het afhankelijk is van de deelname er is niet zoals in de dressuur BLMZ afdeling. Je begint bij de beginners en als je een bepaalde hoeveelheid winnaarspunten hebt ga je naar de amateurs. In de beginners mag je iedere leeftijd paard op snaffle/bosal en dus twee handen rijden. ga je naar de amateurs dan mag je alleen tot en met 5 jaar op snaffle/bosal rijden (leeftijd paard) daarna wordt er verwacht dat je paard senior en dus full broke is en ben je verplicht op shanks(alleen de goedgekeurde, dus lang alles mag niet op de wedstrijd) en met 1 hand te rijden. Je hoeft niet te beginnen in de beginners je mag direkt amateur rijden maar dan mag je niet meer in de beginners starten. Iedereen mag in de open klasse rijden alleen professionals mogen alleen maar in de Open starten (dat ben je al als je alleen maar een winkeltje hebt bv).

Wat betreft het laag achter de loodlijn lopen, het moet zijn met de punten van de oren op schofthoogte met de neus iets voor de loodlijn. deze mensen hebben dus hun paard te veel op het bit en niet los van het bit, Het bit ligt in de mond, en het paard moet het los laten. Als niemand in de klasse dit laat zien dan kan de jury bv kiezen om niet te plaatsen, meestal is het niet een erge penalty en diegene die het best de juiste houding laat zien wint dan, met andere woorden als er iemand bij is die wel volgens het ideaalbeeld rijdt dan is diegene winnaar, mits de rest ook goed is. een keer aanspringen in de verkeerde galop en je bent weer onderaan.

Het dralopje (kreupele galop) is een doorn in het oog nu, voor vijf jaar terug wat het het toonbeeld wat de amerikaanse jury beloonde. Het gaat erom in de plaesure om een zo vlak mogelijke langzame galop te laten zien in een zo gelijk mogelijk tempo, de paarden worden zo terug in tempo gereden bij een dralopje dat ze in 4 takt gaan lopen, de trend nu is de schouders weer dragend te krijgen en de achterhand er iets meer onder. Dat is moeilijk voor quarters omdat ze toch iets geneigd zijn om de zaak te laten sloffen qua achterhand (al sukkelend met de achterbenen zwaarploffend op de voorhand hoef je niet zoveel te doen als paard zijnde)

Veel inrijden is in mijn ogen een beetje een mode grill maar wat je wil is dat je paard wijkt voor iedere druk van wat dan ook: gewicht been teugel bit enz.en los van de ruiter zijn werk doet dus nergens op leunt of hangt. Er wordt veel getraint op deze basis en op absolute kontrole van elke spier van het paard is het summum zonder dat dit te zien is aan de buitenkant. kortom hoe gemakkelijker het er uitziet met zo min mogelijk corrigering van de ruiter hoe beter je paard 'broke' is hoe meer je wint. Overigens is het een van de grondregels dat het paard er nooit overtraind lusteloos en geintimideerd uit mag zien, en dat de wedstrijdarena geen trainingsplek is, trainen doe je thuis.

Wel misschien is er nog meer te vertellen door de andere westernbeoefenaars, voor mij is het nu inmiddels een behoorlijke tijd geleden dat we de wedstrijdarena van binnen gezien hebben.
Ina

epona schreef op woensdag 5 juli 2006, 23:34:


Vandaar misschien dan het voor ons zo onzinnig lijkende voortdurende sporengeprik? Dan is dat raadsel ook weer opgelost....

Overigens is er voor mij (gangenpaarden fanaat he ) wel vrij principieel verschil tussen gelopen 4slag galop en dralop, maar daar ging dit niet over.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:58:


Wat is dan het principiële verschil -ik weet, off topic- tussen een viertakt galop en een dralop? Bij de viertakgalop is één achterbeen niet snel genoeg om de 'kataklop'-hoefslag te maken, dus wordt dat 'katakálop'.
Je hoort de viertakt soms in een zeer verzamelde galop (lipizzaners in Wenen) maar ook bij een rengalop over het strand. Ik dacht dat in beide gevallen de landingsvolgorde hetzelfde was, alleen is de snelheid en paslengte verschillend.
Een dralop verloopt in mijn ogen/oren net zo, al wordt die slechts in de langzamere variant gebruikt en met minder impuls. Maar de hoefslag, de beenzettingvolgorde is m.i. hetzelfde. Of? Toch? Niet?

Christel Provaas schreef op donderdag 6 juli 2006, 9:17:


Het lijkt erg op elkaar qua beenzetting en timing die je hoort idd, maar dat is nmm nogal misleidend. Dat van de Weense lipps wist ik trouwens niet.
Het verschil zit in een verschillende houding c.q. ander "frame", in een andere aanleg die tot het resultaat leidt. Nou weet je nog nix... hang on.
Dralop, het fantasiewoord zegt het al (werd/wordt in het ijslandse ook wel valhop genoemd), is een mengeling tussen draf en galop, aan de diagonale kant van het gangenspectrum dus. Hierbij wordt deels gesprongen deels gelopen, meestal met voorhand gesprongen terwijl de achterhand meeloopt (draaft). Vroeger is deze gerieflijke gang, maar dan sneller en opgericht gereden, zelfs in de mode geweest op IJsland.
Gelopen (4slag) galop zit minder aan de diagonale kant. Het is een "uit elkaar gevallen" "gewone" galop... en bij rengalop kan dat ook niet anders zijn! Te veranderen naar 3slag galop (canter) dmv verzamelen (strijdig met rengalop dus want verzamelen kost snelheid).

Dit laatste is nmm echt praktisch onderscheidend; je kunt een dralop niet zomaar even veranderen in galop door alleen maar verzamelen.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Ik wist niet dat dat huppelpasje (dralop dus) ook nog echt een naam had... Mijn vroegere verzorgpaard was deels draver en die deed dat standaard. Het zit wel lekker maar het ziet er echt maf uit. Anderen dachten ook altijd dat ze niet goed liep, maar die deed dat gewoon altijd :). Het was een wonder als ze gewoon kon galopperen... Weer wat bijgeleerd.

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 0:58:


Hey leuk om 's zonder woordelijke meppen om de oren iets te kunnen vertellen!
Tja geprik is niet de bedoeling, tenminste als je dat met een tikkende beweging bedoelt, het gaat meer om kontrole denk ik. De gedachtegang is ik wil dat het paard een stap met zijn kont opzij zet, span binnendijbeen aan, wacht reaktie af, geen reaktie? span kuit aan, wacht reaktie af, geen reaktie? spoor is al in de aanslag ivm kuitspanning, leg spoor tegen buik, wacht reaktie af (meestal is dat niet nodig meer, maar er zit ook een stukje spanning bij bij beide denk ik), geen reaktie? druk spoor aan enz. enz. als het nodig is om de spoor te laten rollen is je paard nog niet 'broke', kortom eigenlijk een afgang... Tuurlijk weet het paard dat die spoor niet fijn is als ie gebruikt wordt en dat hebben ze allemaal wel eens gevoeld anders was er geen respect voor. In mijn optiek zijn die sporen ooit bedacht om een machtsmiddel te hebben tijdens het werk zodat met je handen je werk kon doen zonder te moeten corrigeren via de teugels, we kennen allemaal wel paarden die door het been heen drukken, daar hadden ze vroeger geen tijd/geduld voor, luisteren is het devies. De spoor is overigens niet verplicht, in geen enkele klasse. Het is een Amerikaans fenomeen en daar worden ze in de cowboystaten zo'n beetje met sporen geboren, amerikanen vinden het ook maar heel vreemd dat ze hier niet gewoonte zijn net zoals een zakdoek oid. ze gaan er mee uit eten, bij wijze van spreken.

De dralop, Whats in a name, idd achterhand draaft terwijl de voorhand springt. In mijn ogen heeft het met kracht te maken voor een hele langzame galop ben je als paard veel kracht nodig om alles in de benen te houden, ik denk dat het daar aan schort, nu er weer meer elastiek en sprong gevraagt wordt zie je ook alle draloppers het erg moeilijk hebben om dat ze nu die kracht missen, het hoort zo te zijn dat ze de achterhand eronder zetten en dan de voorhand omhoog/vooruit duwen (en niet omhoog springen met de voorhand en achter eronder draven), en dit in slowmotion (ala schommelstoel maar dan vlak hé Wil). Ook de strekkende draf wordt weer steeds meer gevraagd en ook dan vallende de alleen op "beeld" getrainde paarden door de mand omdat ze niet weg kunnen draven uit de achterhand. Grappig is dat het paard op het fotootje, idd die katakalop galop heeft, hij is nog jong en heeft nog niet veel kracht voor de verzameling, maar gaat vrij langzaam, waarschijnlijk is de dralop er vrij makkelijk in te krijgen bij hem door hem steeds langzamer te laten gaan (doen we niet, zonde van de elastiek), ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat het voor quarters ook makkelijker is in te trainen door de bouw, misschien toch het racepaarden bloed??

Heet de 4-takt bij de ijslandse paarden, niet Tölt?
Ina

epona schreef op donderdag 6 juli 2006, 22:14:


De heden ten dage gewenste 4-takt wel, maar 4-slag galop komt ook vrij kenmerkend voor bij vijfgangers, valhop is iets uit de oude doos, zit lekker maar haast niemand weet er meer van, etc.
Jaar of tien geleden heb ik eens een figuurtje gemaakt van al dat gestrompel, staat op http://home.wanadoo.nl/ifijp/index2/ifijpgan.html

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 22:26:


Heb nog niet alles gelezen hoor maar ik moest even kwijt dat wij cowboys eigenlijk verrekt veel weg hebben van die ijslandse cowboys zelfs de bitten lijken sterk op elkaar en de stoelhouding is mij ook niet vreemd... Het sprong in mijn gedachten op dat dat latere moderne barokke/renessance? bitgebruik best wel eens met de onkunde van de toen toch best luie edelen te maken kan hebben! Was een hengst rijden ook toen niet een prestige kwestie, best lastig hoor om het in bedwang te houden als je eigenlijk liever in de balzaal de fat uithangt...
interessante site, ga later meer lezen.

Ina

e m kraak schreef op donderdag 6 juli 2006, 22:26:


Egon: ik had nog nooit van valhop gehoord! Grappig, nu weet ik tenminste weer 1 van de vele gangen een naam te geven... Het schommelt een beetje en je kunt het wel horen. Het zit inderdaad bij Chaser ook lekker. Ik heb begrepen dat deze gang niet wenselijk is en dus niet toegestaan zou moeten worden? Hoe zit dat bij IJslanders?
Dralop... wat een fantastisch woord zeg!
Niks moeilijker als goed in een bepaalde gang rijden en deze gang aan zien te houden... Ik weet wel dat Chaser van alles en nog wat door elkaar kan klutsen!
Verder heb ik jaren geleden op een IJslandse merrie (proef)gereden die tot mijn stomme verbazing in een laterale galop ging... Nooit geweten dat dit kon! Zat trouwens helemaal niet comfortabel. Ik wist niet zoveel van IJslanders af maar wilde er indertijd wel heel graag een hebben.... Maar ja, ik kwam een Tennessee Walker tegen )
In die tussentijd wel eens een verwaarloosde IJsco opgevangen en weer op de rit gekregen.... maar nooit een voor mezelf gekocht.

Epona: wat jij bedoeld wat Chaser kan is de Rocking Chair Canter... inderdaad een soort schommelstoelgalop. Dit is wel een voorwaartse gang want de achterbenen gaan voetje voor voetje voorwaarts, terwijl het front (ik noem dit een steigerparade hoor) verheven wordt. Chaser kan met iedere galoppas steigeren, maar ook om de drie, of vier of weet-ik-veel hoeveel passen... Het valt onder de galop, maar er zit nagenoeg geen snelheid in. En vereist een goed getrainde en bespierde achterhand... en is behoorlijk zwaar werken. Hij moet dan wel een goede conditie hebben.
Omdat hij het ook zijwaarts kon noem ik dat Rocken.... en op het commando 'Rock' komt hij omhoog en voorwaarts.... en verder alleen op het opheffen van de buitenteugel... Op het commando: Stijg... krijg ik alleen 1 steiger.
Het zijwaarts Rocken en de enkele steiger heb ik er later ingetraind.
Omdat we dachten, 2 jaar geleden, dat hij een beginnende spat had (waar absoluut niets van te merken is, staat toevallig ook op HN) heb ik het eigenlijk een beetje laten wezen, om hem te ontzien... Ik dacht dat dit misschien pijnlijk voor hem zou kunnen worden...... Maar mijn idee is dat hij helemaal geen spat heeft, of de beginnende spat is verdwenen toen we hem natuurlijk gingen bekappen...
However: ik moet dit weer eens oppakken... en nog wel meer ook )

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 23:18:


hey Wil
het zit idd erg leuk en ziet er errug spectaculair uit, als Filly en ik in een groep rijden dan is ze soms zo blij dat ze gaat rocken, tot mijn verbazing vind ze dat lekker lopen, zo gauw ze kan duikt ze er in en dat voor een reiner?? in de pleasure is het gelukkig zo goed als afgelopen met de dralop en de heel diepe hoofdhouding, hoewel ik nog wel bij de worldshow ernstige gevallen gezien heb, het jammere van deze jurering is dat diegene die het dichtst bij het ideaal komt wint, m.a.w. als ze allemaal bagger lopen dan wint er toch iemand en gaan anderen weer denken dat het zo hoort en daarop trainen... Ik blijf regelmatig het regelboekje lezen om niet in ernstige fouten te rollen. Ik ben blij dat er nu meer op soeplesse getraind wordt, de cracks die alles voor de prijs overhadden vallen nu rijtechnisch door de mand en diegene die daadwerkelijk ook qua verzameling en beter spiergebruik werkten hebben nu de voorsprong.
Grappig is om te merken dat met de nieuwe dressuurproeven er ook daar het rijtechnische werken beloond wordt en de spectakel ruiters met veel aktie in de voorhand terwijl die kont er maar wat achteraan doet, echt door de mand vallen. De trend gaat gelukkig meer naar wat het paard kan en dat er dat uit gehaald wordt wat er inzit rijtechnisch gezien ipv dat je je kunstje zo knap doet. Nu nog laten zien dat dat ook best zonder al die idiote toestand werkt...
Ina

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 23:18:


En als het al spat was, dan is het inmiddels aan elkaar gegroeid en heeft ie er geen last meer van. Staat ongeveer een jaar voor.

Wil schreef op donderdag 6 juli 2006, 23:18:


Hoho, wat wenselijk is bepalen jij en je paard zélf hoor, nmm tenminste

Bij de ijscoos willen ze stap, draf, tölt, galop en rentelgang zien.
Vooral die rentelgang is een wedstrijd gadget... leuk voor een stukkie op de renbaan maar lekker bosklossend heb je er niets aan.
Ik heb, ook alweer lang terug eigenlijk, eens een hengst gehad die goed kon valhoppen. Goeie bruikbare gangvariant hoor, het ziet er alleen heel apart uit.



Hier net doende mijn nieuwe vriendje zijn draf en tölt uit elkaar te pluizen... en heeft toevallig vandaag ook voor het eerst zijn libra aan gehad met redelijk goed gevolg


laterale galop??? Bedoel je niet rentelgang?
Telgangen zit idd meestal niet lekker. Het is ook een stijve gang en alleen al daarom hou ik er niet zo van. Veel ijscoos zijn al zo stijf als een plank gereden doordat ze lateraal vast kwamen te zitten.


Sja dat gaat vaak zo. Als jij pakembeet een half jaar terug met een walkerhengst op de proppen was gekomen zat ik daar nu misschien wel op te klooien ipv m'n nieuwe ijsvriendje.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein