Peet schreef :
> Of Emiel Voest een dergelijk boek geschreven heeft, weet ik
> niet, maar Hempfling en Tellington-Jones iig wel.
Ja, die bedoel ik, die andere goeroe: Hempfling.
> Het paardenhoofd vertelt veel over de persoonlijkheid van een
> paard, en zo ook de kruinen. Je kunt echter niet op basis van
> een paar uiterlijke kenmerken het karakter 'vastleggen'. Het is
> alles bij elkaar op basis waarvan je kunt zeggen of het bijv.
> een zeer gecompliceerd paard is of juist niet. Daarnaast komt
> het ook voor een groot deel aan op een algeheel gevoel die het
> paard uitstraalt. Een 'stijve' mond bijv. kan bij een andere
> benadering/omgang/training veranderen in een 'losse' mond. En
> zo kan het zijn dat het paard bijv. als 'moeilijk'' ervaren
> wordt, maar dat niet is omdat het zich snel verveelt en
> uitdaging nodig heeft. (dit zijn losse voorbeeldjes)
Het is het 'alles bij elkaar', de opvoeding, achtergrond, wat het paard meegemaakt heeft, erfelijkheid, manier van benaderen, manier van interpreteren (héél belangrijk!) , zéker....
Ik denk dat hier bedoeld wordt een soort van 'basiskarakter'.
Voorbeeld : Wij zijn een beetje verbaasd wanneer Bombita toenadering tot ons zoekt, ze wil normaalgesproken niet zo heel veel van ons weten.
Haar basiskarakter is nogal terughoudend.
Ik zou bijvoorbeeld ook echt opkijken als Izzy gestressed zou zijn, want die krijg je niet over de z**k (heeft altijd een hanglip van hier tot Tokyo, haha, zelfs tijdens het gallopperen).
Het is wel wonderlijk wanneer je een paard ziet veranderen, zoals in het geval van Mazir, die redelijk ontoerekeningsvatbaar bij ons kwam, beet, dreigde, aanviel, altijd nét effe tegen je aanliep zodat jíj moest schuiven, en nu netjes komt vragen om dáár en dáár gekroeld te worden. Vorige eigenaar helemaal verbaasd, nooit zo'n kamelelip gezien want Mazir hield immers niet van aanrakingen. In zijn geval is het geen stukje karakter, daar ben ik van overtuigd. Bij hem is het opvoeding, wat hij meegemaakt heeft, hij is zo gemaakt (door mensen), want zijn basiskarakter is heel oké, al wat het even graven en zoeken wat hij nou bedoelde met zoveel heftigheid.
Dat maakt het, vind ik, nóg complexer: Is het nu karakter (erfelijkheid) of opvoeding. En al die markings (kruinen, vorm hoofd) helpen wel een completer beeld te krijgen, ik geloof er wel in, ook al is het niet zaligmakend. Maar het geeft wel een eerste indruk.
Groet, Pien