Michiel schreef op zaterdag 5 augustus 2006, 21:29:

t gaat om een 9 jarige draver hengst..

ben dr nou al 2 jaar mee bezig om zo ontspannen mogelijk over de weg te lopen, in het land en op het erf en overal looptie naast me zonder halster behalve op de weg.. eerst dacht ik dat kan dan ook wel op de weg.. voor de zekerheid wel n halstertouw om ze hals gehangen en een halster meegenomen hij wou eerst niet naast me blijven lopen dus had t halstertouw vastgepakt zodat hij niet kan weg lope.. maar hij bleef trekken dus toen halster omgedaan, en hij bleef nog trekken en toen kwam hij omhoog en gleed het touw al een stuk uit me handen en toen gingie aan de kletter.. heb dr nog even achter gehangen en daarna is het touw uit me handen gegleden en was hij weg

bedankt voor de ractie denk wel dat ik er wat mee kan..
groetjes muriela

Michiel schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 22:16:

Het is al ontspannend om ernaar te kijken. Ik hoop dat ik mijn paard ook zover krijg dat we zo rond kunnen gaan. Veel plezier met alles.
Hoefjes zagen er ook mooi uit!!

Prachtige foto's Michiel!
Komen jullie drietjes een keertje bij ons langs op De Nixmeerhoeve? Da's vanuit Zwolle prima te paard te doen, toch? De koffie staat klaar!

Janneke Vasse schreef op maandag 7 augustus 2006, 16:27:


Mooi om te zien hoe jullie met Jur je leven delen. Hij ziet er happy en evenwichtig uit. Complimenten!

muriela schreef op zondag 6 augustus 2006, 11:05:


Hij staat dus alleen? Staat hij op stal of buiten? Ik begrijp dat je hier verder zelf geen zeggenschap over hebt, dat is erg vervelend.
Als ik het dus goed begrijp en hij staat alleen en ook nog binnen, dan is het best begrijpelijk dat als ie buiten komt zo overdonderd is door het buiten zijn dat hij 'flipt'.
Vertel ons eens wat je allemaal met hem doet thuis in de bak enzo.

Saskia

Wil schreef op vrijdag 4 augustus 2006, 22:54:


Ja vooral die ontspanning en de rust, jullie plezier tezamen, heerlijk om te zien! anna

Idunn schreef op maandag 7 augustus 2006, 21:25:


hij staat met 3 andere paarden van sochtens 6 uur tot savonds 11 uur op het land (snachts staan ze binnen omdat het heel vaak voor komt hier in de buurt dat paarden snachts worden mishandeld of gestolen.)
Om half 6 sochtens gaan k met me 4 paarden naar de renbaan waar ze even hun energie dr uit kunnen gooien, dan gaan ze het land op tot ongeveer 12 uur smiddags dan ga k omstebeurd eerst lekker rustig btje borstellen en rustig opzadelen en daarna ga k meestal 4 dagen 45 minuten dressuur rijden (en af en toe n sprongetje) dan gaan we eerst 5 min met lange teugel stappen dan nog 10 min spieren loswerken dan gaan we n half uur oefeningen doen in draf, stap en galop dan gaan we 5 min uitstappen zonder zadel met een halsterdaarna mag hij even rollen en romelen in de bak terweil k aan het mesten ben en dan gaatie weer bij ze vriendjes het land op. en 2 dagen ga k met ze spelen in de paarden speeltuin. en 1 dag doe k verschillende dingen.. met de andere paarden ga k of na t strand of het bos of de weg op wat met hem allemaal niet kan en dan mag hij lekker los over het terrein huppelen..
dat was het denk wel zo'n beetje..

muriela

Janneke Vasse schreef op maandag 7 augustus 2006, 16:27:


Ja super Janneke, doen we een keer.
Mooie plek voor paarden heb je opgebouwd,
paddoc paradise in wording geloof ik hé?
We komen een keertje aan, en dan misschien ook eens voor een grotere meerdaagse tocht.

Groetjes, Michiel

Christel Provaas schreef op maandag 7 augustus 2006, 16:46:


Als ik alleen met hem weg ga dan heb ik wel een ander paard.
Gisterenavond ben ik weer een keer alleen met Jur weg geweest, zonder Tessel dus. Ik was erg benieuwd hoe dat zou gaan, we gaan de laatste maanden altijd samen, en de vorige keer alleen moest ik nog de gehele heenweg lopen.

Jur liep in de wei al naar me toe, los mee naar het hooi. Ook het zadelen en bij de bank opstappen, gaf aan dat hij alles prima vond. Rustig het erf afstappen tot naast de ponywei. En daar bedacht hij zich, stil staan en achteruit lopen. Hier ben ik afgestapt en voorop gaan lopen een eind het bos in. Ik heb het ook niet weer geprobeerd, vermoede al dat hij het niet aandurft.

De terugweg vanuit het zadel was zelfs nog spannend voor hem, de zelfde weg terug ... erg gemakkelijk zou je denken. Het laatste stuk ben ik over de harde weg terug gegaan. Hij leek overal spoken te zien, was erg onzeker. Het was bezig donker te worden, dat is ook wennen, al die rare schaduwen van de lantarenpalen langs de weg. En die witte strepen die fel oplichten en auto's met koplampen.

Kortom dit moeten we veel vaker gaan doen, alleen weg gaan. Geleidelijk zal het wel wennen dan, volgend jaar zomer moet het beslist beter gaan, ha ha ja zo lang trek ik er voor uit. Vandaag is geen vergelijk, met wat je op onze website ziet, met iemand voorop durft hij bijna alles.

Michiel