Els Kleverlaan schreef op maandag 18 september 2006, 15:51:
> Hoi allemaal,
>
> Regelmatig lees ik op het forum verhalen van mensen die zonder
>
> Alvast bedankt voor de reacties,
>
> Els.
Hoi Els,
Natuurlijk is het even wennen om
bitloos te rijden.
Zowel voor jou als voor je paard.
Knap vind ik het dat je zelf aan de slag bent gegaan.
Ik ken heel wat mensen die dit als griezelig ervaren en onverantwoord.
Zelf ben ik een grote voorstander van
bitloos rijden en heb hierin ook les gehad.
Mijn paard is ook gelukkiger zonder bit maar moest ook even wennen aan de nieuwe druk.
Nu gaat zij mooi voorwaarts, neerwaarts en is het tijd om voorzichtig aan de teugel te gaan lopen.(alles met rust, geen haastwerk) Mijn ervaring met het
bitloos rijden is dat je lichaam het werk doet ,duidelijke taal !
Dat mag in het begin best wat overdreven zijn, dat is zelfs goed!
Natuurlijk is dit niet de manier van rijden met een bit zoals je gewend bent,
Maar dit zit er nu ook niet in, dus zul je duidelijke lichaamstaal moeten spreken.
De bedoeling is dat je grote aanwijzingen moet afbouwen naar klein.
Een leuk voorbeeld is wel mijn dochter van negen die ook een pony heeft
deze liep niet lekker op het bit en mijn dochter kon dat met haar negenjarige leeftijd ook niet opvangen sterker nog ze behandelde zoals veel kinderen dat doen de pony als een soort fiets, gaan we naar rechts,
dan sturen met het bit naar rechts.
Lichaamstaal bleef echter achterwegen. Toen mama besloot het bit er uit te halen werd het leuk ! Ik zag mijn dochter wel denken ik wil naar rechts maar de pony deelde die telepatische gedachte niet.
Ik hoor haar nog zeggen:"hij doet het niet". beetje flauw van mama natuurlijk die lachend aan de kant stond.
Nu stuurt ze haar pony als de beste ,rijd dressuur en buiten ritjes.
Zelf rijd ik mijn paarden op zowel touwhalster als
bitlooshoofdstel,voor mijn paard maakt het allemaal niets uit zij luistert naar mijn lichaamstaal.
Els, als je advies nodig hebt, roep het maar.
Groetjes, Nancy.
Warboel
