Marijke schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:40:
> Hoi,
>
> Ik heb een 3 jarige ruin die nog niet beleerd is, maar dat zou
> vanaf nu dus wel kunnen.
> Het punt is dat ik twijfel of ik daar wel goed aan doe.
Ik ben in het najaar voor het eerst met een drie jarige merrie begonnen.
Ik had begrepen dat ze al wat NH oefeningen in de paddock had gehad.......voor de zomer.
Dus ik met haar de paddock in...........oef.
Bokkesprongen, dreigende benen richting mij......wat een ellende.
Nou mijn moed en zelfvertrouwen waren echt wel het gootsteentje door gespoelt.
De paddock was tot het voorjaar niet de plek om te zijn.
Daarom ben ik begonnen met: er gewoon zijn, laten zien dat zelfs de alfa-merrie en alfa ruin voor mij wijkten, dat als ze kwam ze beloont werd(stukje wortel) en als ze zich naar de stal liet leiden, haar
krachtvoer wachtte.
Nou, ze heeft me in de gaten gehouden.
Niets ontging haar.
Ik met knikkende knieën en een touwtje in de wei.
Haar leidend naar de stal, terwijl zij naar haar broertje riep, zich telkens wilde omdraaien, enz.
Lang verhaal kort maken:
Ik loop met haar wandelingen van meer dan een uur in de natuur.
Zit nu op haar, leidt haar emt een dochter op haar rug over de weg en ik WEET nu dat ze me geen kwaad aan zal doen..........want aan dat laatste was een gebrek: ik vertrouwde haar niet en zij (arwanend als ze al was) vertrouwde mij niet.
Nu dat gevoel er wel is, heeft dat een heleboel veranderd.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik zou het zelf doen als ik jou was...........als er maar geen haast en "moet vooruitgang boeken" is.
Neem alle tijd die er nodig is, de kortste weg is vaak de langste weg.