Els Kleverlaan schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 14:36:


eh ja, die naam heb ik dus al. ik had voor mijn bevangen shet een meisje gevonden die er ALLEEN mee zou wandelen. een beetje aandacht voor falko, dat vond ik wel leuk voor m. wat denk je, mijn man fietste toevallig een keer naar de post in de wijk, zag ie d'r bovenop falko zitten???? hij had er wat van gezegd, ik natuurlijk ook. zonder cap, een meisje van 10, zo met halster. ze stopte er acuut mee. ik vond ook steeds een zweepje op ons terrein?? en dan vroeg ik waarvoor ze dat nodig had, ja hij was vervelend zei ze. dus als er weer zo'n tut voor t hek staat, ben ik er nooit zo tactisch mee. laatst stond de moeder net ff verderop, die kon t wel horen, maar ik zag haar niet. ahum, dat heb ik later via via weer teruggehoord. maar ze denken allemaal dat ze wel kunnen paardrijden. ik ben ze ff spuugzat.

ingrid van der post schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 18:47:


bij ons op stal waren tot n paar jaar geleden ook van die meisjes, ponie komt wel in opstand maar dan krijgt dat arme dier zo op ze flikker dattie t de 2 keer nog wel probeert, krijgtie weer op zn flikker, dat beesje was zo bang voor die meisjes dat als een dr hand ietsje omhoog deed ofzo dat die ponie bijna op de grond lag van de angst omdattie bang was weer op zn flikker te krijgen.. dan heb k t over trappen met lange sporen, slaan met de zweep en rukken aan de teugels waardoor de mond steeds bloeide.. ik heb die meisjes eerst vriendelijk gevraagt als ze dan zo nodig met bit zweep en sporen te rijden om dan niet zo te rijden maar met zachte hand.. hebbe ze 2 dage volgehouden en toen begon t opnieuw.. ik heb die meisjes binne 2 weken me terrein af getrapt en heb ze nooit meer gezien.

ingrid van der post schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 18:47:


Ja, ja, die komen altijd in rijen zo tegen de zomervakantie. Lopen zo door het hek je erf op. Heb nu een bordje op het hek hangen: "Voor onze paarden hebben wij geen verzorgers nodig". Werkt erg goed...

Els.

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 21:10:


ja of staan je naam te roepen bij de entree, terwijl je juist ff op bed ligt 's-middags omdat je vanwege de hitte om 5.30 al in de weer bent geweest met de paarden! goed idee van dat bordje!

muriela schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 19:57:


Om een beetje tegengewicht te geven aan al die negatieve verhalen hier; wil ik toch even zeggen dat niet alle 10 jarige verzorgmeisjes zulke ettertjes zijn. En dat een shet best in staat is om voor zichzelf op te komen.
Ik heb voor mijn shetje een verzorgmeisje dat in het weekend komt. (samen met haar moeder) En die is al helemaal blij als ze Lolita gewoon mag poetsen of longeren. En als Lolita vind dat ze onrechtmatig wordt behandeld, dan maakt ze dat echt wel duidelijk. (En ondertussen weet het meisje ook weer dat ze te ver is gegaan)
Ik vertrouw dat meisje zelfs met mijn eigen paard. Ze vindt het heerlijk om met een halstertje, zonder zadel met Tempête op de wei rond te wandelen en ik zie er echt geen graten in waarom dat niet zou kunnen. En ik denk dat het voor haar ook alleen maar positief kan zijn dat ze op een andere manier met paarden in contact komt, dan alleen maar op de manege-manier. En als ik vergelijk hoe onwennig ze was de eerste keer dat ze op mijn wei was (Op de manege had ze alleen nog maar gereden, verzorging/grondwerk was volkomen vreemd voor haar), en hoe ze nu met de paarden omgaat. Dan vind ik dat zelf ook heel leuk om te zien.

Het beste bewijs loopt trouwens rond op de wei van een vriendin van mij. Die had enkele jaren geleden ook verzorgstertjes genomen voor haar shetje. Ook vers van de manege met bijhorend ideeëngoed. En door de invloed van mijn vriendin zijn die meisjes (nu 12 en 14 jaar oud) helemaal bezig met NH, grondwerk, etc...
Ik heb nu ook aan het jongste meisje gevraagd mijn Lolita een beetje manieren te leren en wat te laten wennen aan een ruiter. (mijn andere verzorgstertje mist hier nog wat ervaring voor) En ik sta echt versteld met hoeveel geduld en hoe bewust ze met mijn pony omgaat, en hoe goed mijn Lola op haar reageert. Alleen maar lof voor haar hoor!!!

Het is toch veel beter dat ze het jong leren, dan dat ze pas binnen enkele jaren (of nooit) beseffen dat ze verkeerd bezig zijn? Dus waarom wil iedereen hier dan zo angstvallig zijn paarden afschermen voor al die "verschrikkelijke 12-jarigen". Misschien kan je ze nog iets leren!

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef :


Is ook zo, maar dan zul je het heel erg moeten begeleiden.
De meiden hier kwamen ook ooit uit een enigszins tradi manege en als ik nu zie hoe die met mijn paarden omgaan, daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken.

Maar goed, het kan ook anders zijn.
Ik moet dat ook niet - van die hangende kinders die door ouders op zaterdag gedumpt worden terwijl ouders zelf de auto poetsen en boodschappen doen en dan kinderen tegen etenstijd weer komen ophalen.

Pien

Spirithorses schreef op zondag 8 oktober 2006, 0:26:


Nou... de allereerste reden waarom het bij mij verboden toegang voor andermans grut is, is dat ik juridisch ervoor verantwoordelijk ben als er wat dan ook mis gaat. Nee danku bedankt!
Een nmm goede 2e reden is dat het gewoon niets voor mij is. Ik hou van mijn rust en ben geen sociaal tiep voor een bende grut-aanloop. Ik zie geen enkele reden waarom iedereen met dieren gelijk maar als inloop-kinderboerderij moet fungeren. Daar zijn ondernemers voor zoals Pien.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op zondag 8 oktober 2006, 2:03:


Kan ik helemaal inkomen, Egon. Ik heb alle buurtkinderen hier ruim een jaar lang elke dag over de vloer gehad, soms 10 tegelijk die door elkaar schreeuwen, overal aanzitten, ruzie maken en absoluut NIET luisteren. De ouders blij, eindelijk rust, dump maar bij Monique en Klaas.
Sorry, maar daar heb ik dus helemaal geen zin in. Kom je 's avonds na je werk thuis, staan ze daar al sinds een uur, overal fietsjes en zwermen gelijk brullend uit over je weiland. Er is geen begrip dat Indy niet de hele avond rondjes wil lopen, er wordt voortdurend aangefrutselt, de ouders vinden we moeten ons niet zo aanstellen, kinderen zijn toch leuk. Er is geen praten tegenaan. Er zijn hier al enkele malen bijna ongelukken gebeurt, omdat de kinderen gewoon NIET luisteren. Plotseling onder Indy duiken en gaan liggen krijsen: "Kijk ik ben een veulentje". Indy schrikt zich te pletter en loopt tegen een ander kind aan dat op de grond valt en als een sirene begint te huilen, het hek wagenwijd openzwaait en naar huis rent en daar vertelt dat ik haar geslagen heb. Boze vader aan de deur met het huilende kind, niet te geloven. En dan eisen dat ze als goedmakertje op Indy moet rijden. (Schijnbaar dorps hier, wie geen kinderen heeft, daar mankeert wat aan....). Kinderen worden hier heel vrij opgevoed en mogen alles. Het woord "Nee" bestaat niet. Daarom komt hier nu gewoon GEEN kind uit de buurt meer. Heel af en toe komt een meisje langs als ze met haar ouders bij haar opa op bezoek is, en dat is de enige die wil leren en die normaal met Indy omgaat, zonder te brullen en te meppen. En dat is dan ook erg leuk, als je zo'n meisje over de vloer krijgt, die een paard niet als een ding beschouwd waarmee je kan opscheppen tegenover andere kinderen maar als een levend wezen.
Ik heb een tijd geleden de knoop doorgehakt omdat ik zat was van de boze blikken en heb met de ouders hier in de buurt gepraat en vertelt waarom ik alle kinderen weer; er is nu eindelijk begrip. De rust en vrede is in ieder geval gelukkig hersteld, maar voor mij geen hordes kleine kinderen meer.
Groeten,
Monique

e m kraak schreef :


Nou, dan heb je mij niet helemaal begrepen hoor.
Hier geen kinderlessen; en geen dumpkinderen van anderen, heb ik de paarden niet voor en ben ik de persoon niet voor, ondanks het feit dat ikzelf 4 (grote) kinderen heb. Ik heb gewoon dat geduld niet met andermans kinderen en ik vind het, net als jou, Egon, veel te gevaarlijk.

Kinderen zijn zo onbevangen, die lopen zó de kudde in om het veulentje te aaien, niet bewust van enig kuddegedrag.
Dit laatste is al moeilijk genoeg met volwassenen.

Het feit dat wij eeen manege hebben betekent niet dat zomaar iedereen bij ons kan binnenlopen om paardjes te aaien en te voeren.

Groet, Pien

Monique Meijer schreef :


Ik begrijp je

Het is eigenlijk de 'schuld' van de ouders die blij zijn dat kindlief wat omhanden heeft zodat zijzelf even een moment voor zichzelf hebben.
Ouders die zelf niks met paarden hebben en zich niet realiseren hoe gevaarlijk het op-en rondom paarden kan zijn (is) en hoe nauwgezet je dat in de gaten moet houden.

De meesten van ons zijn ooit als kind begonnen met wat ponnies, toch was dat heel anders, heb ikzelf het idee. Ik werd veel meer in de gaten gehouden zodat ook ik geen stomme dingen deed en aan mijn pony hing (en geloof maar dat ik ook creatieve ideeën had).

Mijn eigen kinderen hebben vanaf het begin geweten dat je niet teveel met de paarden moet gaan sollen; die hebben gelukkig nooit speelgoed in de paarden gezien. Dus het kan heel goed, kids en paarden, maar dan wel op een verantwoorde manier met vééél begeleiding en opvoeding van de ouders.

Pien

Ik ben zelf ook ontzettend wantrouwig tegenover kinderen bij mijn paarden. Maar laatst was er een heel braaf jongetje van 10 die vroeg of hij mijn paard mocht aanraken. Hij was er ontzettend voorzichtig mee en ik zag dat hij iets had wat heel veel kinderen nog niet hebben: inlevingsvermogen.
Hij vroeg allerlei dingen als: vindt hij het fijn als ik hem hier aai?
Als alle kinderen zo waren, zou ik ze met plezier bij de paarden laten.

Spirithorses schreef op zondag 8 oktober 2006, 9:18:


Bedankt Pien!
Groeten,
Monique

Spirithorses schreef op zondag 8 oktober 2006, 9:18:


Dat is net het leuke aan mijn 'verzorgkind'. De mama komt vaak mee en geniet net zo van de paarden als haar dochter. Toen ik dat meisje de eerste keer op Lolita liet zitten, zat niet alleen de dochter te glunderen. Maar de mama stond daar met een smile van oor tot oor foto's te nemen. En als de pony gepoetst wordt, dan bortselt mama leuk mee.
En ik vind het wel gezellig. Ik vind mijn wei soms wel een beetje eenzaam, heb graag iemand om mee te praten als ik vanalle klusjes uitvoer. Dus voor mij is dit de ideale regeling. Ik heb wat gezelschap als ik zondags mijn klusjes uitvoer op de wei en ondertussen kan ik een oogje in het zeil houden.

Ik heb ook altijd voor de paarden van anderen gezorgd, en heb hier nooit enige begeleiding bij gekregen. En toch kan ik mij niet herinneren dat de dingen die we (=mijn vriendinnetjes en ik) deden onverantwoord of gevaarlijk waren. (Maar ja, ik ben altijd nogal een verantwoordelijk kind geweest )
Mijn Tempête is trouwens ook een ex-verzorgpaard van mij geweest. Ik heb haar eerst drie jaar verzorgd vooraleer ik haar gekocht heb. En haar eigenaar was nooit in de buurt. Die kwam alleen maar 1 keer per maand naar stal, om het stalgeld te betalen. Voor de rest was dat paard volledig afhankelijk van mij, en in het begin was ik toen ook maar een kind van 14.
Als ik die kansen toen niet gekregen had, wie weet zou ik dan nu nog altijd op manegepaarden rondhobbelen met zweep etc...
Het is maar door het gebrek aan begeleiding dat ik manieren ben gaan zoeken om problemen op te lossen en dat ik er de ideeën op na houd, die ik nu heb.

Ik vind echt dat jullie weinig vertrouwen stellen in al die kinderen. Ik heb echt nog nooit slechte ervaringen gehad met mijn paarden en een kind.
Als een er een kind intresse toont in mijn paarden ga ik daar meestal wel op in. Dan mogen ze soms een toertje op Tempête haar blote rug. Meestal zijn die kinderen dan net heel voorzichtig om het paard zeker geen pijn te doen. Blijkbaar is een ongezadeld paard iets wat de meesten nog nooit gevoeld hebben, en dat maakt indruk. Ik ben nog nooit een cowboy tegen gekomen.

Ik ben echt verbaasd over de hoeveelheid slechte ervaringen die hier naar boven komen. Ofwel hebben jullie een hoop rotkinderen in de buurt, ofwel ben ik verschrikkelijk naïf?
Of zou het een regionaal verschil zijn? Ik heb de indruk dat paarden in Ndl meer ingeburgerd zijn dan in België. De meeste kinderen hier vinden, paarden nog iets 'speciaal'. En naar mijn ervaring zijn Belgische kindjes in het algemeen ook een pak terughoudender dan hun Nederlandse soortgenoten.

groetjes
Ans