Ans Jondral schreef op zondag 5 november 2006, 21:46:


Buck is ook maar een heel gewone pony zonder bandages en met heel gewone gangen en zelf ben ik bepaald geen toonbeeld van gratie en kan ik beslist niet in de Anky-gids... het maakt AdB niks uit, ik heb hem er nooit op kunnen betrappen. De man kijkt alleen naar het bewegingsmechanisme van het paard en hoe jij erop zit.
Ik zie bv wel dat mensen beslist NIET hun binnenteugel los durven laten als hij het zegt. Dat schijnt voor sommigen zo moeilijk te zijn... Volg gewoon op wat hij zegt en vertrouw erop dat hij gelijk heeft.
Ga je niet vooraf al zitten generen, dat breng je alleen maar op je paard over en die snapt niets van zo'n gevoel.
Je paard loopt kreupel en je wil leren hoe je daar "omheen" moet rijden om hem goed en soepel te laten lopen. Dat is het uitgangspunt, daarvoor ben je daar. Niet om te laten zien hoe 'n leuk stel jullie zijn!

Wat je schrijft over links en rechtsgebogen en dat het niet lijkt te kloppen, zal vanzelf duidelijk worden. Een linksgebogen paard zal zijn rechterbenenpaar zwaarder belasten, deze benen zijn daardoor sterker. Op het moment dat dit tot overbelasting voor of achter leidt, zal het paard deze juist gaan ontzien. Beoordelen of een paard links- of rechtsgebogen is, is dus eigenlijk pas mogelijk wanneer de kreupelheid opgeheven is.

En het is inderdaad tamelijk onhandig om samen les te nemen en continu op te letten of de aanwijzingen voor jou of voor de ander bedoeld zijn, maar dat snap je zelf ook wel! Nog een tip: Laat iemand het filmen, want je vergeet in de opwinding, de zenuwen en de euforie essentiele dingen die je nodig hebt als je straks weer in je eentje verder moet. Ik wens je succes!

Ans Jondral schreef op zondag 5 november 2006, 21:46:

Hoi ans ,ik zou mij eerder schamen om van mijn paard een geschoren jup te maken met al de bijbehorende onzin erbij.
Jammer als je je gaat schamen
klopt niks van.
Een goedbedoelde hart onder de riem.!wees blij en trots dat jouw paarden echt zijn.!!
groet trudy

Christel Provaas schreef op zondag 5 november 2006, 22:20:


Ik voelde me er gewoon niet op m'n plek. Normaal kunnen zulke dingen me niet schelen, omdat ik er ook niet mee geconfronteerd wordt. Hier in het dorp vinden alle kleine kindjes haar 'een mooi paardje'
En niet zozeer voor AdB hoor, eerder de rest van het publiek.
Afkeurende blikken zijn nooit leuk en die zullen er echt wel zijn.
Ik zal me er inderdaad over moeten zetten. Ik ben er hard mee bezig. :)


Ok snap het wel denk ik.
Vraag me alleen af wat ik nu het beste doe.
Toch nog eerst alleen rijden en het risico nemen dat ik de dingen erger maak? Of niet rijden en zo met haar naar daar gaan en hopen dat we niet in het publiek terechtkomen omdat mevrouw de rem 'vergeten' is?


Ow niet samen hoor, gewoon na elkaar.
Daarstraks leek het mij wel een goed idee omdat ze allebei toch niks conditie hebben en waarschijnlijk na een half uur toch moe zijn. (En het is toch een beetje nutteloos om te betalen voor een uur als je maar een half uur rijdt)
Maar bij nader inzien twijfel ik toch. Als ze allebei eerst de hysterische merrie gaan uithangen, loopt het misschien wel wat uit voordat je er iets mee kan aanvangen. En we rijden met hetzelfde zadel, dus zou er binnen dat uur ook nog een zadel gewisseld moeten worden. (Denk dat ik best toch even terugbel om wat meer tijd te reserveren op een andere dag)
Ik vroeg me af hoelang zo'n les meestal duurt voor een ongetraind mank paard?

Ans

Ans Jondral schreef :


Ach wat, Ans, misschien kan ik je een hart onder de riem steken.
Ik heb net mijn opleiding tot Centered Rdiding instructeur achter de rug en ik was natuurlijk weer de enige westernruiter tussen de gedressuurde dames met mooie rijbroeken en dito opgepoetste paarden.
Veel op ijzers, alles met bit . Behalve ik.
Kom ik daar in mijn spijkerbroek en laarzen, zonder bit, met 2 kleine , op hun vrijheid beluste, paarden. "Stal ? Nee, dank je, geef mij maar een paddock, de rest regel ik zelf wel."
Zoals ik ben: Lang teugeltje, lekker hangen, niks insnoeren, maar LOS en makkelijk. Winner kon ik geen moment alleen laten als BD gereden werd en BD brak de paddock af zodra Winner uit het zicht was.
, dus moest Winner aan het halster in een hoek van de bak staan als BD moest lopen en andersom. (Evy en mijn dochter waren mee als stage).
Het leuke was dat mijn paarden het dus heel leuk gedaan hebben tijdens de cursus en dat ik door mijn 'kunnen loslaten' en (weet ik) ongedwongen manier van rijden een behoorlijke voorsprong had op de rijders die nog in het 'omlaag-trek/naar voren stampen of-de-zweep-erover' patroontje zaten.

Wel heb ik op een gegeven moment echt op mijn strepen moeten gaan staan door te zeggen dat ik als westernrijder beoordeeld wilde worden en niet als dressuurruiter. Dat werd ook allemaal goed opgepakt omdat ik het aangekaart had. Op de laatste dag een bitloze pole-bending demo op één hand gegeven ("dat dat zomaar kán he, en ook nog bitloos") en dit alles heeft toch wel wat gedaan voor het begrip en de wederzijdse acceptatie.
Er was er zelfs één bij die toen een bitloze dressuurdemo gegeven heeft, dat bracht beide werelden wel heel mooi bij elkaar.

Geef gewoon aan wat je verwacht, wie je bent, waarvoor je komt, wat je belangrijk vindt. In mijn geval wilde ik mijn ongedwongenheid kunnen behouden en ik nam gewoon 2 paarden mee de bak in en er is niemand, werkelijk niemand geweest die scheef tegen mij aankeek omdat ik het op een andere manier deed. Er zijn juist heel veel tips, ervaringen e.d. uitgewisseld en we zijn steeds open naar elkaar toe kunnen blijven.
Ik zou juist trots zijn op mijn 2 haarballen, da's jouw leven, jouw identiteit en daar sta jij voor !

(....en ik : ik heb inmiddels een rijbroek en rijlaarzen gekocht....)
Groet, Pien

Hoi Ans,

Bij mij op stal is er ook een clinic/lesdag van Antoine, 6 december a.s.. Mijn merrie is nu al 1,5 jaar kreupel, zonder aanwijsbare oorzaak. Er zijn al tal van artsen bij geweest, en ze is net terug uit de kliniek in emmeloord waar ze 10 dagen gestaan heeft. Op röntgenfoto's, scans en echo's niets te vinden. Ze is rechtsachter kreupel en bij belasting links voor, en zij is links gebogen. Er doen bij ons allerlei soorten paarden mee, paarden met kleine problemen en paarden met grote problemen (kissing spine), dressuurpaardjes en ongeschoren ongebandageerde recreatiepony's (zoals die van mij). Ieder van ons krijgt 45 minuten les. Voor de paarden van mensen die er liever niet op rijden, heeft hij ook 45 minuten aandacht, om ze bijvoorbeeld aan de longe te bekijken.
Ik ben erg benieuwd wat hij over jouw paardje te zeggen heeft, aangezien mijn merrie aan dezelfde benen kreupel loopt en hetzelfde gebogen is. Wie weet hebben we wat aan elkaars advies wat we van Antoine krijgen?

En in jouw geval zou ik toch eerst zelf gaan rijden, niet zozeer omdat ze dan misschien rustiger zouden zijn tijdens de les, maar omdat Antoine misschien minder duidelijk kan zien wat het probleem is op het moment dat ze een tijd stil heeft gestaan. Dat is mijn ervaring toen ik mijn merrie lang niet aan het werk had gehad en vele dierenartsen ernaar gingen kijken. Door de lange rustperiode was ze verbeterd. Er viel pas duidelijk wat te zien toen ze weer een aantal keer aan het werk was geweest (en dan heb ik het maar over 10 tot 15 minuutjes en beetje stappen en draven).

Spirithorses schreef op zondag 5 november 2006, 23:41:


Zeg me nou eens heeeel eerlijk Pien: waren andere de dames die zich voor het centered riding instructeursschap echt van deze klasse?
Of maak jij dat er graag van omdat het zo mooi het beeld bevestigd van dressuurdames?
(alle traditionele en dressuurrijders zijn van deze orde.....)

Heel eerlijk ? Ehm....bijna zonder uitzondering allemaal ja.

De meesten allemaal erg kort, bit, neusriemen, zweepje (werd in eerste instantie afgepakt), enkelen met sporen (moesten uit). Er waren typische dressuurmiepen, ook een paar vrijetijdsruiters maar over het algemeen vond ik het erg dressuurgericht en miste ik de begeleiding voor westernruiters.

Ik moest ook op een gegeven moment omlaag en aan de teugel, en dat leverde wel wat discussie op omdat ik de enige was die geheel met het lichaam, vanuit de zit, stuurde en amper op de teugel; vandaar dus later mijn demo. Da's niet omdat ik zo goed ben, maar da's omdat dat bij westernrijden veel meer ingebakken zit (hóórt te zitten).
Ik heb maar een paar heel mooie voorbeelden van samenwerking tussen rijder en paard gezien, want er werd al gauw gegrepen naar het 'inspirational device', zoals ze de zweep noemden.

Maar : Eerlijk is eerlijk, de meeste paarden gingen mooier lopen en een aantal combinaties kwamen tot een aardige onderlinge samenwerking, maar een van de eerste dingen die de mensen werd geleerd was......loslaten, en *géven*....!

Ik vond het waanzinnig interessant allemaal, ik heb nu mijn diploma en heb er veel technieken geleerd, maar mijn update en volgend level wil ik toch bij een instructor volgen die meer westerngericht is, want SL was erg van de dressuurderige.
Dat gaf ze later ook toe, overigens en dat vind ik wel jammer.
Begrijp me niet verkeerd, ik zie graag een mooi stukje dressuur, maar er zijn zo verdomd weinig mensen die Echt tot een mooie samenwerking komen, (da's bij western net zo overigens). De meesten blijven toch weer hangen in oude patroontjes , vasthouden, óp het paard zitten ipv 'erin', en: ik kan er niks aan doen : Ik zie het wanneer het alleen maar buitenkant is, of dat nou dressuur of western is....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 6 november 2006, 1:30:


Maar reden ze er ook echt zoals je zei: trek omlaag en stamp naar voren.

Eerlijk gezegd vind ik het trekken en stampen niet eens zo heel veel voorkomen bij recreatieve en wedstrijd dressuurruiters. En je zou juist verwachten dat mensen die interesse hebben in CR al van de 'zachte' categorie zijn.

Wie gaf de cursus?

Spirithorses schreef op zondag 5 november 2006, 23:41:


Om het tweede paard mee te nemen in de bak en in een hoek te parkeren, daar had ik zelf ook al over nagedacht. Maar m'n zus wil er niet van weten.
Ze vindt het onnodig om 'speciaal' te gaan doen en vindt dat onze paarden maar net zo braaf hun rondjes moeten lopen als die andere paarden. Ik denk dat ze zich ook wat geneerd voor der pony en niet onnodig nog meer aandacht wil trekken. (Ze deed trouwens ook inneens moeilijk dat de paarden nog op het gras stonden. Ze wou plots dat Charly op dieet ging, zodat ze wat gewicht verliest.)
Maar het gaat daar sowieso een kermis worden dan. Charly en Tempête zijn net een lesbisch koppel, plakken aan elkaar zoals stickers. En als ze elkaar niet zien maar wel kunnen horen, gaat er serieus wat kabaal gemaakt worden.

Ans

Ans Jondral schreef op zondag 5 november 2006, 21:46:


haha, als ik dit lees, zie ik mezelf en goofy weer in lienden staan vorige week. t ene na t andere paard met deken, ijzers, en benen ingepakt tot in de oksels, fijnbehaard huidje en keurig getrokken manen, kwam voorbij En wij? ik in m'n kloffie en bij goofy had ik maar ff voor t fatsoen een paar dikke vlechten ingedaan en hij heeft inmiddels een teddyberenvacht. Lachen hoor. er stond zelfs een haflinger met getrokken manen, maar mss had ie ook wel seme. gr. ingrid

ingrid van der post schreef op maandag 6 november 2006, 20:53:


oh ja, t zal idd antoine een worst zijn hoe jouw paard eruit ziet, t gaat m echt alleen om m beter te laten lopen. echt hoor, ik wil binnenkort ook weer s kijken bij zijn lessen. zo interessant! waar is die les van jou eigenlijk ook al weer?

ingrid van der post schreef op maandag 6 november 2006, 21:00:


In Herent (in de buurt van Leuven).
Ik ga morgen wel bellen om de datum te verzetten denk ik. Dat we wat meer tijd hebben. (zal 3 december worden denk ik)