Wil schreef op dinsdag 28 november 2006, 13:54:


Geen hooivork of spa gebruikt, maar mijn hond achter hun hond aan laten rennen. Ze kwamen hier de eerste jaren ook aldoor vlak voor de kerst langs, en inderdaad, levende eenden aan de koppel, 5 minuten moeten meppen om een haas dood te slaan, náást mijn hard bevroren land schieten, zodat mijn paarden bijna hun nek braken, tússen de schapen van de buurman schieten, etc.
De laatste keer hadden ze een hondje bij zich. Met mijn hond (kruising bouvier-st. bernard) bij de stal staan wachten tot het hondje zich op mijn land waagde. Onmiddelijk Bruno erachteraan gestuurd. Die heeft het hondje geruime tijd bij zijn bazen vandaan en op mijn land gehouden (Bruno kende de erfgrens). Toen ik het genoeg vond, was één maal roepen genoeg en kwam Bruun terug, draaide om me heen en ging keurig naast me zitten. Ik heb de jagers nooit meer gezien, tenminste niet in de buurt van mijn land en het is al zo'n 15 jaar terug.
Overigens jaagt er hier in de buurt een oude baas, die zelf een hekel heeft aan de drijfjacht. Loopt rustig zijn rondjes over het akkerland en schiet zo nu en dan een haas. Boeren/tuinders vinden dat hij veel te weinig schiet. Hijzelf vind dat onzin, vind dat je niet alles "leeg" moet schieten. Hij houdt terdege rekening met honden en paarden, kent de omgeving op zijn duimpje, heeft oog voor alles wat leeft... Die zijn er dus ook.

Els.