marjolijn schreef op zaterdag 2 december 2006, 14:55:


Omgekeerd is dat natuurlijk hetzelfde. Stel dat je moet argumenteren met figuren die de stelling gebruiken "ik heb ervoor geleerd". Hoe zou jij je opstellen? Denk je dat je ook maar 1 stap verder komt als je een houding etaleert van "Tja, ik weet het ook niet hoor, misschien heb je wel gelijk"? Uiteindelijk zul je, om iets te bereiken, gewoon duidelijk je standpunt moeten innemen en die ook uitdragen. Dus niet: "Misschien hebben hoefsmeden wel gelijk dat ijzers een noodzakelijk kwaad zijn", maar "Hoefijzers zijn slecht voor de hoeven. Punt uit."


Uit alle reacties krijg ik de indruk dat de meerderheid daar anders over denkt. En natuurlijk is het onmogelijk om het iedereen naar de zin te maken.


Ik denk niet dat de houding van de rijksgediplomeerden meegaander zou zijn als we overkomen als een stelletje twijfelaars die met de mond vol tanden staan. Het probleem is gewoon dat ze geen behoefte hebben aan andersdenkenden, of die nou stellig hun mening uitdragen of doen alsof ze er zelf ook nog niet zo goed over hebben nagedacht.


En waar bestaat die open houding dan uit? Door tegen hun opvattingen in gaan beamen dat hoefijzers toch niet zo slecht zijn? Ik denk dat de open houding veel eerder naar buiten komt als de betreffende hoefsmid ook interesse toont in de andere opvattingen. En diezelfde open houding vinden ze hier ook: we hebben al meermalen hoefsmeden op cursus gehad. En wij zijn hartstikke enthousiast als ze komen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 2 december 2006, 15:18:

Deze simplificatie is precies maar dan ook precies wat ik bedoel.
Het een is nooit per definitie het ander.
Maar voila, tegen de verdrukking in, mijn perceptie.
Geeft niks, moet kunnen allemaal.
Ik blijf het om een of andere vage reden leuk vinden hier .

marjolijn schreef op zaterdag 2 december 2006, 16:35:


Natuurlijk is het een simplificatie. Het heeft weinig nut om hier een complex voorbeeld neer te zetten.


Leg het maar uit dan, want ik weet niet hoe het anders zou moeten. Een standpunt is duidelijk of niet, ik zou niet weten op wat voor andere manier je moet proberen om hoefsmeden te overtuigen. Kritiek hebben is altijd gemakkelijk, maar kun je misschien concreet aangeven hoe jij een halsstarrige hoefsmid zou proberen te overtuigen dat het anders kan?

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op zaterdag 2 december 2006, 16:35:


Tja, welke nuance is mogelijk als hoefijzers niet alleen maar slecht zijn voor de hoeven maar voor het hele paard? Doe maar een halfie?
Piet

Frans Veldman schreef op zaterdag 2 december 2006, 16:47:

Nee. ik denk dat je zelf een heel eind kan komen als je de camera een keertje in een andere hoek zet.
Eén hint, dat bijvoeglijk naamwoord komt de gedachteuitwisseling al niet echt ten goede.

Ik ga hier trouwens niet verder op door, want dan verzanden we weer in dat gelijkhaalgedoe. En voor hetzelfde geld zit ik er helemaal naast .

marjolijn schreef op zaterdag 2 december 2006, 17:13:


Dacht ik al. De beste stuurlui staan altijd aan wal!


Als het een meewerkende hoefsmid was geweest dan zou het geen probleem zijn geweest, he? Dan hoeven we niet eens een duidelijk standpunt in te nemen.


Misschien zou het juist leerzaam zijn? Je hebt kritiek op het forum e.d., en we willen graag van je leren hoe het beter kan.

Als je dat niet kunt of wilt kun je beter ophouden met kritiek te leveren, dat komt de sfeer van het forum dan niet ten goede.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op zaterdag 2 december 2006, 17:22:

Pfoe.
Wonderlijk genoeg wordt tegengas vooral als kritiek gezien. Verdere uitleg leidt uiteindelijk altijd tot ellenlange welles/nietes discussies en daar ben ik nu al een paar keer in verzand dus vandaar dat ik pas. Zijn zat voorbeelden van te vinden trouwens.

Maar je hebt gelijk.
Jullie strategie. Prima. Als er uiteindelijk maar zoveel mogelijk paarden van die ijzers afkomen. En eerlijk is eerlijk, wat dat betreft heb jij in ieder geval je sporen al ruimschoots verdiend.

Frans Veldman schreef op zaterdag 2 december 2006, 12:21:


Oeps! Foutje, je zit dus nog strak in het vel (met een v deze keer)

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 2 december 2006, 12:34:


Ik had het door ondertussen.

Loes Scheres schreef op zaterdag 2 december 2006, 12:56:


Potverdrie, lappen met tekst naar je opgestuurd..........

sandratien schreef op zaterdag 2 december 2006, 19:20:


Nog maar een keer sturen dan,
loes

Frans Veldman schreef op vrijdag 1 december 2006, 14:06:


uhm, ik denk niet dat dat altijd zo is, mijn paard is vroeger regelmatig kreupel geweest aan t rechtervoorbeen. hij valt dan op ... links. en dat is 100 procent zeker. hij probeert t rechtervoorbeen zo kort mogelijk te belasten.

ingrid van der post schreef op zaterdag 2 december 2006, 22:01:


Die filmpjes van de universiteit in Pennsylvania zijn erg interessant om te bekijken, vooral in Slow Motion (gewoon met je cursortoetsen).

Het is precies zoals iedereen zegt. De een benadert het theoretisch en de ander vanuit de praktijk, en zegt op het eerste gezicht het tegenovergestelde maar als je echt goed kijkt, zegt iedereen hetzelfde. Behalve dan dat het één niet lijkt te kloppen als je het theoretisch benadert en het ander niet als je het praktisch benadert (snappen jullie het nog of klinkt het als blabla!).

Het lijkt alsof het paard op het goede been naar beneden gaat, maar het is alleen het állerlaagste punt wat op het goede been terecht komt (logisch, want dan komt alle energie van het tijdelijk 'gewichtsloos' zijn van het hoofd weer op het been terecht. Het paard zou wel stom zijn om dat moment te laten samenvallen met het moment van het pijnlijke been op de grond.

De illusie van het "vallen (naar beneden gaan) op het goede been" wordt versterkt doordat het paard met het goede been hoog afzet. De hoofdhouding is op het moment dat het goede been afzet dus het hoogste. Dat betekent dat het hoofd, terwijl het slechte been op de grond staat, in verhouding nog steeds hoger is. Het gaat wél naar beneden (vallen) maar het lijkt hoger te zijn omdat het zo hoog was opgegooid door het goede been.

Het naar beneden gaan van het hoofd gaat gedurende de hele tijd dat het slechte been op de grond staat door. Maar het opvangen van de naar beneden gaande beweging (en de állerlaagste hoofdhouding) is tegelijk met het moment dat het goede been op de grond komt.

Is het zo duidelijk? Is iedereen het hiermee eens?

Bij dit filmpje kun je het t beste zien: http://cal.vet.upenn.edu/lameness/movie/frlgood.html

Ilona Kooistra schreef op zondag 3 december 2006, 0:42:


BERICHT #55268 :

Arno8 schreef op vrijdag 1 december 2006, 13:32:

Frans :
Eh, net andersom dan toch he?
Groeten,
Frans

BABBEL.BABEL.BABYLON !

Ilona Kooistra schreef op zondag 3 december 2006, 0:42:


Nog een vraagje. Ik heb altijd heel veel moeite om te onderscheiden of ze achter of voor mank loopt.
Hoe onderscheid je dat? Vooral achter mank lopen zie je maar heel moeilijk.