Wendy de Meij schreef op maandag 11 december 2006, 15:49:


Hi Wendy,
Ik meld me even als antwoord op jouw vraag: Heeft iemand een perfecte manier. Ik heb geen perfecte manier maar wel een betere.

Eerst even antwoord op het flauw vallen.
Vergelijk het maar met mensen. Als je mensen ineens in een korte tijd met heel veel energie en druk benaderd dan kan iemand ook flauw vallen. Je praat hier over stress en dat kan rare dingen met mensen en paarden doen.

Ik vind het altijd leuk om parelli mensen te zien schrijven. Vooral het gedeelte dat zaken niet erg zijn.
Voor mij heet dit indoctrinatie.
Bijv: Hij krijgt een tikkie maar dat is niet erg want het is geen slaan. Egon geeft terecht aan dat leiders niet slaan, of fysiek contact gebruiken om iets af te dwingen. Zij laten zien dat zij het beter weten en daardoor luisteren andere naar hun, dat hebben zij verdient.

Een ander goed voorbeeld:
Volgens parelli willen paarden in level3 graag bij je blijven.
Het frapante is dat als het paard niet bij je wil blijven dat je hem dan op jaagt in de bak en hem dan even een tikkie geeft met carrotstik totdat hij wel bij je wil blijven. (WORDT VERKLAART DOOR LEVEL3 MENSEN EN INSTRUCTEURS, je moet het alleen willen horen en zien.)
Een paard wat bij je wilt blijven als je hem slaat.
Klinkt hetzelfde als kinderen die mishandeld zijn. Die willen niet graag bij je zijn maar ze weten dat er altijd een dreiging van geweld in de lucht hangt. (de reden dat parelli mensen nooit zonder de carrotstick iets (KUNNEN) doen). De angst hiervoor is zo groot dat ze niet durven weg te gaan.

Ik heb meer dan 1500 paarden trailermak gemaakt en 450 zadelmak gemaakt. Dit waren allemaal trauma paarden deze zijn van hun trauma afgeholpen zonder dat ze zijn flauw gevallen. (Je wilt niet weten hoe sommige binnen kwamen)
Ik heb hierbij ook "gefluisterd", mijn "fluisteren" gaat dan wel zonder pijn en fysiek contact, etc.

Ik bied je bij deze een gratis proefles aan van 1,5uur dan laat ik je kennis maken met mijn methode.

Groet
Conrad van Pruijssen
We teach horses what horses teach us.

Ik kende een armzalig paard wiens leven zich afspeelde tussen de stal en de binnenbak. Binnen dit kader functioneerde het paard. Toen de eigenares het dier een keer meenam, het pad af, om aan de straat te kijken, liet het paard zich daar aangekomen op de grond vallen. Het totaal niet kunnen bevatten kan blijkbaar omslaan in neervallen.

Ik denk niet dat je jezelf verwijten hoeft te maken. Bedenkingen zou ik wél hebben, mbt het Parelli-systeem. De man is nu eenmaal een amerikaan net als Monty Roberts en werkt voornamelijk met quarters, die een totaal andere "levensinstelling" hebben dan de rassen die hier voorkomen en zich veel meer laten welgevallen en op hun kop laten zitten. 'Onze' paardenrassen accepteren die druk minder goed en worden er narrig van.
Elk paard geeft zelf aan welke druk hij prefereert, de wankele scheidslijn waar druk "steun" betekent en geen dwang, zowel geestelijk als lichamelijk. Dat is m.i. niet in levels en fases te vangen.

Conrad van Pruijssen schreef op maandag 11 december 2006, 21:26:


Ach welnee. Paarden zijn ook niet gek. Als je ze slaat of bang maakt lopen ze echt wel weg hoor! Harisha kan ook op commando in galop naar me toe komen, maar alleen als ze dat zelf wil. Als ze daar geen zin in heeft (niet vaak gelukkig!) dan loopt ze gewoon de andere kant op of gaat ergens staan grazen. En ja, ik ben met haar eind level 3 wat grondwerk betreft (hoewel ik al een tijd niet meer fanatiek het Parellisysteem volg).


Ook onzin. Natuurlijk gaat alles gemakkelijker als je je standaard signaalhulpen kan gebruiken, maar het is beslist niet zo dat je zonder ineens machteloos staat. Hooguit wat verwarrend voor het paard.


Dan zou je beter moeten weten. Ik verwacht dit soort kritiek meer van mensen die van toeten noch blazen weten.

Natuurlijk zijn er wel mensen die kans zien om een methode die in de basis goed is verkeerd toe te passen. Maar dat "voorrecht" heeft niet alleen Parelli. Ik denk dat je met clickeren ook net zo gemakkelijk de verkeerde kant op kan gaan.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op maandag 11 december 2006, 21:46:


Met clickeren kun je nmm nog veel gemakkelijker de verkeerde kant op, vooral als je het een beetje maar niet écht goed doet. Als je het echt niet goed doet leidt het gewoon tot niets (of tot random fout).
Neemt niet weg dat de clickeropzet een bij uitstek bewezen efficienter deel van de OC circel benut.
Om dat nu weer "een ingewikkelde manier om stukkies wortel te voeren" te noemen... ga ik maar niet eens meer op in.

Blabla! , Egon

Hoi Wendy

Een antwoord heb ik niet Wel weet ik dat mijn paard, als ik hem voor zijn hoofd corrigeer. Schreeuwen of met mijn hand zwaaien (hoeft echt niet heftig, een beetje is al genoeg) zo ter aarde stort Hij gaat trillen, raakt in een soort shock en zakt zo door zijn benen heen.
Afschuwelijk. Ik heb het twee keer meegemaakt toen ik hem net had. En ook ik ben echt een softy Sla hem echt nooit.
Voelde me enorm schuldig, die twee keren en weet nu wel hoe ik dit moet voorkomen, omdat ik hem inmiddels erg goed ken.
Maar zal hem dus nooit in de buurt van zijn hoofd bestraffen Doe het altijd met heel veel rust en beleid.

groetjes van Annet

Wendy de Meij schreef op maandag 11 december 2006, 14:55: