Hallo Wendy, het flauwvallen, dat snap ik niet, alhoewel een reden zou kunnen zijn..enorme angst.
Wat ik wel weet is dat paarden verschillend reageren. Ik heb eens een cursus gedaan van emiel voest. De instructrive heeft hetzelfde gedaan als jij, met een touwtje zwaaiend voor mijn paard haar naar achteren toe forcerend. Althans, dat was de bedoeling. Mijn paard deed dat niet (zij is geleerd, rustig te blijven staan als er zweep of touw voor of boven haar hoofd gezwaaid wordt).
Dat pikte de instructrice niet en begon haar met touw te slaan. Mijn paard wist niet meer wat zij moest doen terwijl de instructrice harder ging slaan met het touw. Zij is compleet in de stress geraakt en mijn eens zeer rustig koudbloed tinker begon te stijgeren en te mesten van de hele toestand.
Er zijn zeer gevoelige paarden die snel reageren maar ook de meer lakonieke paarden. Als je die laatste groep gaat forceren of pijn doen( slaat in mijn beleving uberhaupt nergens op, een paard pijn te doen) gaat het dus goed mis klaarblijkelijk.

Groetjes jean

Wendy de Meij schreef op maandag 11 december 2006, 14:55:

Jean Mclean schreef :

>Ik heb eens een cursus gedaan van emiel voest. De instructrice heeft

Whow!
En dat was bij een Emiel Voest cursusmet een door hem erkend instructrice?
Sow hey, da's heftig....

Pien

Lieve mensen ,
Misschien was het wel mijn schuld, maakte ik een inschattings fout, las ik het paard verkeerd, dat kan gebeuren. Maar ik handel nooit uit agressie, hooguit een technische fout. De wiggel iets te hard, te laat, te vroeg. Tja het kan allemaal. Ik ben niet fijloos. Ik heb er van geleerd, en daar gaat het om toch?

De weg naar NH is lang, ik ben pas 33. Misschien als ik net zo oud ben als Piet of Egon doe ik het vast allemaal heeeeeel anders. Ik kom nu net kijken.

Voor die dame waarvan haar merrie steeds neer gaat:
K snap nu hoe je je voeld. Het is rot. K hoop dat je er nog achter komt wat jou merrie heeft.

Eddy jou verhaal kwam het dichtste bij. K zal het doorgeven aan de eigenaresse van dit paard. Dank je wel.

Bedankt voor de reacties mensen.

Groeten Wendy

Wendy de Meij schreef op dinsdag 12 december 2006, 15:26:


Wie zonder fouten is werpe de eerste steen.:)
Maar ik hoop dat de teneur van deze discussie tot je doorgedrongen is: vermijdt agressie bij jezelf en daar uit voortvloeiend geweld.
Met geweld boer je achteruit. Probeer angst en verzet te voorkomen, op zulke momenten leert je paard niets!
Oefen geduld en hou voeling, een band, met je paard, dat is belangrijker dan welke methode ook.
Succes!

Piet

Piet

Jean Mclean schreef op dinsdag 12 december 2006, 12:57:


Die instructrice is een koe . uit . JIJ een klein koetje (kalfje) omdat je het toeliet , maar ik begrijp de situatie en het hoe en waarom . Je moet als persoon al sterk in je schoenen staan om iemand "die het ZOU moeten beter weten" terecht te wijzen .

Wendy de Meij schreef op dinsdag 12 december 2006, 15:26:


Graag gedaan en bij video materiaal van zo'n voorval mag je me altijd een seintje geven hoor

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 12 december 2006, 16:25:


Dank je Eddy, ik zal er aan denken.

Groeten Wendy

Frans Veldman schreef op dinsdag 12 december 2006, 12:01:


Haha!! Oh jee Ilona, hoe voelde het om lokaas te spelen???? Ik denk dat je moeite hebt moeten doen om te vertrouwen op je hulp en niet stiekum achterom te kijken...

Wil schreef op dinsdag 12 december 2006, 19:44:


hahahahaha beetje wel ja! lol! Maar het werkte werkelijk perféct. Khani is nu een hengst waarvan je echt kan zeggen dattie nooit bijt. Toen we hem kregen was het: "tsja, het is een hengst he"

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 12 december 2006, 21:43:


En het mooie is dat het he-le-maal zonder geweld is gegaan.

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 12 december 2006, 21:44:


Precies, goed zo! Daar zijn we met Catcher nu ook mee bezig.
En ik denk..... dat dat ook gaat lukken )

Wil.

Natuurlijk kom je er wel!!

iss schreef op maandag 11 december 2006, 16:44:


Hoi,

Vaak lig ik ver achter met lezen en dus schrijf ik hier ook weinig. Maar ik weet wel heel veel van Parelli (theorie natuurlijk, qua praktijk doe ik vooral aan voeren, mest ruimen en stressen over hoeven) dus vul ik graag even aan.
Parelli zegt heel uitdrukkelijk dat de de eerste drie levels er zijn voor de educatie van de MENS, niet van het paard. Hij raadt dus heel sterk aan om tot aan level drie slechts met één paard te spelen. Dit paard noemt hij zelfs je slachtoffer, die moet namelijk maar met jouw leercurve en beginnersfouten omgaan. Pas als je je level drie gehaald hebt heb je toelating om ook met andere paarden te gaan werken, en vanaf dat niveau kan je paarden ook wat gaan leren. Tot dan toe heb jij als mens vooral van het paard geleerd. Als je dan met een ander paard begint ga je met dat paard veel sneller vooruitgang maken uiteraard.
Als je je bij die levels nog niks kan voorstellen, hier ter info de criteria voor de level drie test (hopelijk werkt de link...):
parelli.com/files/assess/three_assess.pdf" target=_blank>http://www.parelli.com/files/assess/three_assess.pdf

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

marianne laenen schreef op maandag 11 december 2006, 18:58:


Bye bye aan die persoon zou ik denken!! Begrijp mij niet verkeerd, jij bent heel goed bezig nu dus ik wil je niet terug tot Parelli 'bekeren' of zoiets, maar wel even rechtzetten dat Pat Parelli zelf NIET zulke dingen zegt.
Ik ben ook ergens tussen level 2 en level 3 momenteel, maar ik heb toch niet het idee dat ik nu zo goed ben dat ik ineens maar andere mensen moet gaan lesgeven tegen betaling. Nu, ik begrijp het op zich wel, ik doe zelf ook niets liever dan uitleg geven over Parelli aan mensen die het nog niet kennen (nu dus ook :) ). En het is verleidelijk om met een onbekend paard te werken, je bereikt namelijk zoveel sneller resultaat dan toen je zelf begon. En ik heb ook vriendinnen die dit soort lesgeven wel doen. Het is een beetje 'in het land der blinden is éénoog koning'. Dit kan even goed positief zijn, maar soms wel degelijk negatief als ik jouw verhaal lees Marianne.

Groetjes,
Nathalie