Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 0:20:

***************************

En dat vind je vreemd?
Hihi, dat vind ik nou vreemd, ... dat je dat vreemd vindt ....

HannahFroukje schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 8:42:


eh ja..... maar ik kan me dus wél levendig voorstellen dat er mensen zijn die (zoals jij) vinden dat het vreemd is dat ik dat vreemd vind.. lol!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 0:20:

Haha, ik heb dan wel niet zo'n stoere vent, maar een klein stoer vrouwtje, maar dit is wat ik destijds ooit op Yahoo schreef dat Isabella zich ook nergens aan stoort. Als het haar stoort wat ik doe, dan gaat ze in de aanval. Ze heeft nergens respect voor. Ook niet voor een zwiepende zweep of tak voor haar neus, daar kun je gewoon doorheen, zelf een wapperend laken of zo, niets houdt haar tegen. Steigeren en aanvallen als ik het te bont maak. Dus ja, je hebt er van die mafketels bij.

En dan heb ik een shetje, met een fikse ruk zou je bij wijze van dat beestje nogwel om kunnen trekken (doe ik niet hoor !!), maar bij zo eentje als Khani lukt dat niet. Sterker nog, hij wordt alleen maar sterker en zijn gedrag wordt misschien alleen maar stoerder ... maar of je daar nu blij mee moet zijn?? Ik ben tenminste blij dat Isabella geen rijpaardje is. Zou er echt niet opdurven af en toe.

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 0:20:


Nou, welcome in the club, zou ik zo zeggen. Het Navaho / Khani verhaal dat zo typerend is voor onopgevoede hengsten met giga temperament, mega uitstraling, super karakter maar waarmee je dus in mijn ogen meteen vanaf de geboorte zo'n beetje zou hebben moeten kunnen beginnen.
Hij gaat door alles heen om bij een merrie te komen, omdat hij niks geleerd heeft, nooit eerder gecorrigeerd is doordat hij niet in een groep (door de merries) opgevoed werd. En met je grondwerk blijf je op zo'n moment nergens. Navaho is ook een ster in het grondwerk, totdat hij de merries speurt.
Wat de dominantie betreft : Dit is dus een paard dat ik zou join uppen, geen excuus!!!! Heb ik bij Navaho ook gedaan, en het werkt. Wel maar tot aan de merries, dan nemen de hormonen het helaas over.
De dierenarts ramt er dan met de zweep over, hetgeen een goed effect heeft , ik echter zou dat nooit doen, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik ook nog niet de juiste methode gevonden heb bij hem. Wel touw zwiepen, en de carrotstick ja, dat wel....Maar dat is maar genoeg als we alleen zijn en er geen merries in de buurt zijn.

Ik geef je één raad :
Wees op zo'n moment voorzichtig, ga de confrontatie aan maar zorg er altijd voor dat hij weg kan komen en zich niet op jou richt. Daar komen al die enge ongelukken vandaan met aanvallende hengsten. Ze kunnen door alles heen als ze willen, ook door jou, en als jij ze dan tegenhoudt....Niet zonder touw of cs de wei in als hij merries in de kop heeft.
Navaho is ook zo stoer, veel te stoer in mijn ogen. Ziet voor het eerst een plastic zeil --> valt het eerst aan om het te doden en wandelt er dan doodgemoedereerd overheen. Niks bang, niks onderzoeken zoals een ander paard dat zou doen....Lijkt leuk, maar iets te stoer, erg heftig, en een brok energie. Dan ook : Ik werk nu niet met hem, zolang hij dekt, is in mijn ogen echt niet te combineren : Jonge hengst, voor het eerst dekken, voor het eerst opvoeden.Gaat niet samen, geeft teveel gevecht. Is dan helemaal niet met mij bezig maar met de dames. Ze staan mijlenver van hem verwijderd, ja daaahaaag!!!! Er zijn heel veel momenten dat hij er wel helemaal voor mij is, en als een doetje achter me aanloopt. Da's het probleem niet, fysiek heeft hij alle respect voor mij, hormonaal reageert hij alleen instinctmatig.
Heerlijk om naar te kijken inderdaad, in de wei, ietwat onhandig om mee te werken op zo'n moment.
Voor de lezers die nu zeggen dat dit anders kan : Kom maar op met jullie tips, ben benieuwd hoe anderen dit oplossen. Pien

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 8 juni 2004, 0:20:

Capricho vergeten??? Die heeft hier het NH-respect voor mensen, in ieder geval voor mij, er reflexmatig in zitten en dan nóg...
Hij stond ondanks het schrikdraad erover met de bovenste plank van het hekwerk dwars in zijn bek toe hij daar zin in had. Nader voorbeeld, onderweg van picadero naar wei moest hij langs een rol plastic. Er vlak naast flapperde er een meter of wat op door de wind; zet ie er een poot op om er aan te kunnen knagen....
Ja, dit is redelijk normaal voor een hengst die naar een merrie wil. Ze kunnen nog veel, véél, VÉÉL sterkere staaltjes laten zien. Daarom is het zo prettig als een hengst zijn eigen merries heeft waarvan er een stel hengstig blijft worden.