Mensen met paarden zijn nog geen paarden-mensen. Te weinig empathie en inlevingsvermogen en een te groot commercieel belang zijn niet goed, maar teveel vriendelijkheid kan ook een tijdbom zijn en snel onveilig worden. Het gedomesticeerde paard is en gedraagt zich als een kuddedier en vraagt om leiding. Ontbreekt die of is zij van dubieuze kwaliteit dan zit er voor het dier instinctmatig niets anders op dan het heft in eigen hoeven te nemen, met alle gevolgen van dien. Binnen alle activiteiten (ook de kinderlessen) wordt aandacht besteed aan de kwaliteit en de mate waarin we leiding geven, grenzen stellen en verleggen, consequent, resoluut maar absoluut naar de aard van het paard. Het ‘recht’ van de slimste… Basis Rijkunst begint op stal. Welke indruk (letterlijk) maak jij op het paard. Hoeveel moeite doe je zelf... of doe je teveel…? Geef je jezelf een houding of BEN je een rots in de branding, laat je onzekerheid of bravoure zien in lichaamstaal, zit (het) je mee of zit jij tegen... de paarden weten er wel raad mee!

‘Hij luistert niet , hij is lui, hij is eigenwijs’, hoor je dan. Het is heel comfortabel een ander de schuld te geven. We hebben er gezamenlijk een handje van zelf een verkeerd nummer toetsen en dan roepen dat je verkeerd verbonden bent. Het is ook niet leuk erachter te komen dat jij de oorzaak bent van je problemen en het paard slechts de gevolgen spiegelt, maar wel heel leerzaam en waardevol. Zolang je de gewoonte hebt 'de schuld' af te schuiven, schuif je ook de kans op verandering, verbetering en onafhankelijkheid van je af. Zodra je begint te beseffen dat… je een ander niet kunt veranderen maar als jij iets verandert, je paard gezellig met je mee verandert, gaat er letterlijk een wereld voor je open... Equilibrium, onafhankelijk evenwicht, dat zoeken we op, letterlijk!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 februari 2007, 19:17:

Had t niet beter kunnen verwoorden!
Kom dagelijks tegen dat t paard "'de schuld"'krijgt ,
En zodra er iemand anders met datzelfde dier een mooie wisselwerking heeft er nauwelijks naar word gekeken.
Groeten trudy

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 februari 2007, 19:17:


Joh! Eddy toch! MOOOOIIIII!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 februari 2007, 19:17:

prachtig verwoord, ed, (zoals wel vaker ) .
Ik ben het dan ook helemaal met je eens, dat telefoon gedeelte vond ik ook wel leuk , is me een tijd geleden opgevallen, terwijl we toch al generaties niet meer verbonden worden, ik zeg voortaan ik heb verkeerd gedrukt.
je hebt gewoon helemaal gelijk , in dit verhaal. goe gedaan jochie Yes!
groeten, Renée.

lotje schreef op donderdag 22 februari 2007, 22:54:


Vooraleer de loftrompet nog harder gaat schallen !! deze tekst werd me gemaild van een klant van mij nadat ik voor de eerste keer met zijn paard had gereden/gewerkt . Zijn probleem was dat hij ervoor echt niks van de tekst begreep . HIj kon het wel lezen maar begreep de essentie niet . Ik had eigenlijk hetzelfde gezegd tijdens het werken met zin paard , toen zag hij wat er werd bedoeld.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 februari 2007, 23:29:


Dacht dat je het nooit ging vertellen
toevallig heb ik deze tekst gisteren of vandaag gelezen op de website van iemand die zich pas hier ingeschreven heeft.

Piet

lotje schreef op donderdag 22 februari 2007, 22:54:


Ik wil de pret niet drukken maar dit is Eddy zijn tekst niet.

Eddy, biecht maar op dat je dit van de site van Anne Muller geplukt hebt

jose schreef op vrijdag 23 februari 2007, 0:28:


Eerst effe de vorige mails lezen kan helpen om te begrijpen José

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 23 februari 2007, 9:45:


Of...
zoals een vriend van mij altijd zegt.... "ik kan er niets aan doen",
hij geeft dan wel niemand anders de schuld... nee dat niet ....
MAAR
zelf kan hij er niets aan doen, jeetje zeg..... en dat terwijl hij
er dan zelf WEL iets aan kan doen...
(kunnen jullie me nog volgen ?)
Groetjes van M uguet en de paarden en de honden.

Muguet schreef op vrijdag 23 februari 2007, 21:58:


Echt heel mooi geschreven, ben het er helemaal mee eens. je eigen fouten erkennen is voor sommige mensen inderdaad erg moeilijk!
groetjes jasminum

Jasminum schreef op zaterdag 24 februari 2007, 12:22:


Je eigen fout erkennen is zeker een goed begin en zeker het paard niet de schuld geven. Als je er niet uitkomt met je paard is het zeker ook handig om hulp interoepen van iemand die deskundig is op gebied van paardengedrag of een cursus te gaan volgen.

groetjes Feyona

Feyona schreef op zondag 25 februari 2007, 14:05:


Haha, als je je eigen fout niet kan herkennen, zoals veel mensen helaas hebben, is het voor de meesten eter om zelfs een hulp te zoeken bij een psycholoog ipv een deskundige op paardengebied. De fout ligt meestal in de persoonlijkheid van de mens.

Margot

De tekst kwam me bekend voor... ik pik op dit onderwerp in om wat reklame te maken voor het boek van Anne Muller en haar lessen.
ik ben inderdaad het boek van Anne Muller 'basis rijkunst' aan het lezen. Nu en dan een stukje, in de middagpauze of als ik wacht op de microgolfoven :)
Ik kan me heel goed vinden in haar benaderingswijze.
Geen tirades tegen bitten en hulpteugels maar een heerlijke verstandige vrouw die vindt dat je, als je dan toch zo nodig wilt gaan paardrijden, het beter met verstand en kan gaan doen en met inzicht waarmee je bezig bent.

Ze heeft een leuke no-nonsense schrijfstijl en ongeveer 3 keer per pagina denk ik 'Ja, inderdaad'. Het stukje over maneges en manegeruiters in de inleiding is voor de meesten van ons herkenbaar.

23,24,25 maar ga ik een Workshop bij Anne Muller volgen in Afferden (Nl. Limburg), georganiseerd door stoeterij Angelbeeck op initiatief van het Friezenforum. Met mijn nepfriesje mag ik ook meedoen.

Ik was meteen aangenaam verast toen de organisator vroeg of ik een box of een stukje wei wou voor mijn paard.

Meer info over de workshop vind je hier:
http://www.stoeterij-angelbeeck.nl/Activiteiten.html

Volgens de laatste berichten, is er in maart nog een plaatjse vrij. Misschien tot ziens...