Hoi Antoinette,

Het is erg moeilijk om de goede adviezen van de slechte te scheiden. Ik heb een ernstig insuline resistent paard gehad en moest echt zelf uitzoeken wat wel of niet kon. Ik heb gemerkt, dat de adviezen van een reguliere d.a en paardenmensen om me heen erg algemeen zijn en soms gewoon niet kloppen. Waar ik heel veel informatie haalde waren yahoo groepen zoals "The metabolic Horse' en 'Equine cushings and insulin resistance' en de ondersteuning van Eric Laarakker.

Wat vaak het nadeel is van vochtige, zachte grond is, dat het in de hoef gaat zitten en druk geeft, die pijnlijk is. Vandaar, dat iets hardere, vlakke (zand) grond vaak wat minder pijnlijk is.

W.b hooi is het belangrijk om fructaanarm hooi te voeren. Je kunt niet zeggen oud hooi of stengelig hooi, want daar kan evenveel fructaan inzitten als verser hooi. Het weken van het hooi (lang genoeg/ aantal uren) maakt, dat het fructaan (NSK, niet structurele koolhydraten) voor een groot deel uitspoelt (je ruikt de suikers gewoon in het water). Van verschillende specialisten heb ik gehoord, dat dit de mineralen niet uitspoelt, dus dat heb ik maar even aangenomen. Dit is voor mijn paard heel belangrijk geweest. Als ik het hooi niet uitspoelde, bleef er eigenlijk niets meer over wat ze nog wel kon hebben. Maar schrik hier niet te hard van, want ik ben helaas nog geen andere mensen tegengekomen met een dusdanig ernstig geval.

Het correct bekappen is natuurlijk van groot belang. Daarover kun je o.a hier veel lezen.

Wat ik altijd deed als mensen advies gaven is vragen naar het waarom. Waarom moet je paard zemelen met haver? Ik zou dit zelf niet doen. Zemelen heeft een scheve calcium fosfor verhouding en in granen zitten veel suikers.

Wat ik me afvraag is, wat er bij jouw paard nu aan de hand is. Je zegt zelf, dat het niet of nauwelijks op de wei staat en eigenlijk alleen hooi krijgt. Is het hooi verandert? Geef je wellicht wortels bij of iets anders waar suikers inzitten? Kun je eens schetsen hoe je paard leeft en wat het nu exact krijgt aan voer?

Sterkte Angèle

hoefbevangen heeft niks met bekappen te maken,, het is gewoon dat je paard te veel eiwitten krijgt in verhouding met bv beweging.

Tanya schreef op woensdag 7 maart 2007, 10:33:


Oh komt er weer eentje die het weer beter weet. Het heeft allemaal niets met bekappen te maken. Zou je mij dan uit willen leggen waarom mijn paard eerst maandenlang bevangen is geweest, op zand heeft gelopen (als hij al kon lopen van de pijn) en vooral heeft gelegen. Hij leefde van een heel klein beetje hooi. Meer dan een plakje per dag ging er niet in van de pijn. Toen zijn hielen laag werden gezet ging hij lopen. Ik zou graag willen dat jij me uitlegt waarom dit dan allemaal zo gegaan is.

Buitendat mag je me dan ook een voorbeeld geven van een paar dat bevangen is geweest en zonder dat zou hielen verlaagd zijn en hij goed bekapt is vervolgens weer fulltime op de wei kan na de bevangenheid.

Je snapt natuurlijk wel dat ik heel benieuwd ben!

Margot

Nog maar in het midden gelaten, dat het hele eiwitverhaal ernstig achterhaald is en inmiddels de meeste mensen nu wel weten, dat het fructaan een grote boosdoener is.

Groet Angèle

Hallo Angele,

Bedankt voor je advies. Je vroeg verder wat Stormy allemaal kreeg en hoe hij leeft. Achter ons huis hebben we een klein stukje grond (ca. 200 m2) en een stal van 3 bij 3. Daar is zijn leefgebied. Omdat het stukje grond al volledig kaal is gegeten, gebruikt hij dit alleen als uitloop en krijgt verder alleen hooi.
Het enige wat daarin verandert kan zijn is dat de mensen van wie we het hooi kopen zijn overgestapt op hooi van een ander land of een andere tijd (verser dus). Zal ik eens navragen.
Daarnaast kreeg hij alleen ´s ochtends en ´s avonds een half handje brok.

Inmiddels is het krachtvoer al enige tijd gestopt en krijgt hij alleen nog nat hooi. Op zich reageert hij daar goed op, maar de eerste kuur ontstekingsremmers in combinatie met pijnstillers waren niet voldoende om hem er weer bovenop te krijgen.
We zijn nu met de tweede kuur bezig en langzamerhand zie je verbetering.

Kun je hier iets mee.

Alvast bedankt voor je reaktie.

Antoinette