Piet schreef op zaterdag 31 maart 2007, 12:27:


ben vanmorgen weer ns wezen kijken bij de lessen van antoine de bodt, in renswoude. voordat je dingen gaat doen waar je spijt van hebt, neem contact op met hem. hij zal je graag helpen. dat is alles wat ik je kan zeggen. geloof me, foto's zeggen niet alles!

ingrid van der post schreef op zaterdag 31 maart 2007, 13:52:


net een mail gestuurd naar Antoine de Both, ik hoop dat hij wat voor ons kan betekenen !

Nancy.

Hallo Nancy,

Als ik je verhaal lees zie ik wat ik ook heb meegemaakt ongeveer 3 1/2 jaar geleden.
Mijn 9 jarige merrie liep af en toe mank na een buitenrit en finaal stond ze meet 1 been opgetrokken van de pijn. Diagnoze in de dierenkliniek.... hoefcatrol aan beide voorbenen.
Voorgestelde behandeling : op stal, speciaal beslag en bloedverdunners.
Mijn behandeling : in de weide, hoefbeslag eraf, geen bloedverdunners, 6 maand totale rust, natuurlijke bekapping en osteocure druppels (dubbele dossis als voorgeschreven).
Eerste 4 maand was er geen verbetering te zien, ze bewoog amper, liep met moeite enkele stappen en ston bijna altijd met 1 voorbeen ontlast. Na zo een lange periode begin je echt te twijfelen hoe je verder moet. Waarschijnlijk zou ik haar moeten laten inslapen (dacht ik).
Na de 5e maand was het al een stuk beter. Ze liep al veel meer op de weide, hield bijna haar been niet meer van de grond en begon zelf af en toe ees te draven.
Toen ben ik begonnen met stappen op straat, harde ondergrond, betere hoefwerking en nog steeds onbelast. Dit weer een 2 tal maand.
Na ongeveer 8 maand stilstand ben ik dan een eerste korte wandeling gaan maken, veel stappen met een een korte draf. Iedere week iet verder en wat sneller.
Nu 3 1/2 jaar verder doen we tochten van 1/2 tot 1 dag op diverse ondergronden en met vrij grote belasting qua snelheden (met hartslag meting). We halloperen zelf op de betonnen an asvalt wegen. Lopen over golfbrekeers aan de kust en nog veel meer. Vorig weekend 2 dagen gaan wandelen in onze Belgische ardennen. Ongeveer 6 uur per dag op alle soorten ondergrond. Ja, er was zelf ook een aangelegde weg bij voor vrachtwagens vol ket hoekige keien.
Resultaat : je zag amper dat ze in totaal ongeveer 50km gewandeld had op deze soms wel zeer slechte ondergronden.
Mijn hoofdoel was om haar een eerlijk kans te geven en daar heeft ze mij dik voor beloond.
Let wel, ik wil hier enkel mijn verhaal kwijt. Ik wil hier niet gaan beweren dat via natuurlijke bekapping en RUST!!!! veel RUST alle problemen kunnen opgelost worden maar ik kan wel spreken van een volledige herstelling. En ja de diagnose was via Rontgen foto's en een 3 daags onderzoek geveld in de Gentse Universitaire dieren kliniek.
Heb ik kritiek gekregen over mijn behandeling (door de artsen) ? Ja hoor. heb ik mij er iets van aangetrokken? GEEN BAL.
Wat ik nu alle dagen zie is voor mij een levend en gezond bewijs dat er zeker alternatieven zijn voor de klasieke behandelingen. Sommigen kunnen beweren dat ik geluk gehad heb, anderen dat het niet echt hko.htm">hoefkatrol was. Ok dat is dan hun mening. En een beetje geluk moet je zeker hebben.

Via deze weg ook een woordje van dank aan de mensen van hoefnatuurlijk. Via deze webside ben ik in contact gekomen en begonnen met de natuurlijke bekapping. En uiteindelijk was het de redding van mijn paard. Daar ben ik wel van overtuigd.

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 0:20:


Mooi verhaal!, heb je die foto's nog? Zie je er afwijkingen op?
Piet

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 0:20:

En ja de diagnose was


En heb je deze mensen nu ook geconfronteerd met de resultaten van jou aanpak ????
Want DAAR leren zij weer van...hoop ik....

En uiteindelijk was het

Misschien gaat het dan nml. meer paarden het leven redden als ze op die kliniek ook bewijzen zien dat er nog wel andere mogelijkheden zijn dan de door hun voorgestelde stalopsluiting en "speciale"ijzertjes....

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nick Altena schreef op vrijdag 13 april 2007, 12:41:


Ik weet dat de Gentse professor alleen in ijzers gelooft. Ze hebben daar meen ik drie hoefsmeden in dienst. Er is geen enkele student die durft in te gaan tegen het oordeel van de prof, bang als ze zijn voor hun studieresultaat. Ik weet dat van mensen die er studeren.
Piet

Piet schreef op vrijdag 13 april 2007, 12:49:


In Utrecht werkt de hiërarchie precies zo. Heeft op deze manier weinig meer met research, open mind en ontwikkeling te maken. Niet voor niets stond het op nominatie gedegradeerd te worden tot HBO. Natuurlijk zijn er overal personele verschillen; het gaat echter om de institutionele trend.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Piet schreef op vrijdag 13 april 2007, 12:49:


En daar komt nog eens bij dat een (in normale omstandigheden) klinisch goedgaand paard, daarom niet persé als 'genezen' wordt gezien. Wat op foto wordt waargenomen weegt voor veel DA's zwaar door.
Neem nu bv mijn paard. (Wel geen HKO dier, maar ach ) Longeer dat paard op een het harde, aan een enkele longe op een relatief kleine volte en ik ben er zeker van dat ze niet 100% zuiver loopt. Terwijl ze voor de rest wel regelmatig loopt, zelfs bereden.

Ans Jondral schreef op vrijdag 13 april 2007, 14:31:

Right! Omdat da's over het algemeen ook niet weten wat je met longeren allemaal kunt beïnvloeden! Elk paard houdt op een rondje zijn hoofd naar buiten om zijn balans te verkrijgen, valt dus op de binnenschouder. Nu is dat onmogelijk te corrigeren met één longeerlijn aan de onderkant van het halster, waarmee je automatisch het paardenhoofd al iets naar buiten trekt. Wil de rug -door de natuurlijke voorkeurkant- bv naar links wat meer inbuigen dan naar rechts, dan zal het paard zwaarder op zijn rechterschouder vallen. "Kreupel rechtsvoor!" wordt er geroepen.
Zou je dit paard aan de dubbele longe nemen met de longeerlijnen aan weerszijden van het halster en hem van die rechterschouder af sturen, maw op twee schouders longeren, dan zou hij op diezelfde volte wél regelmatig lopen. Ik heb het vaak genoeg beleefd, gedaan en gezien.
Maar dierenartsen kijken liever naar die voet, want daarin zit tevens de kassa! Dan kun je iets DOEN en dat zien klanten graag! Lokale anaesthesie, röntgenfoto's, kreupelheidsonderzoek, ev zeer lokale gewrichtsverdoving een dag later, inspuiten met hyaluronzuur... TING!
Dierenarts van Toor, die verbonden is aan paardenkliniek de Raaphorst in Wassenaar, heeft het letterlijk tegen mij gezegd: "Wij gaan altijd uit van de hoef en van daaruit werken we naar boven. Rugproblemen beginnen we niet aan."

Christel Provaas schreef op vrijdag 13 april 2007, 15:43:


Normaal moest mijn paard dit voorjaar opnieuw naar de kliniek voor controlefoto's. Kijken wat de evolutie is en of er actie moest ondernomen worden. Maar bovenstaande is de reden waarom ik ervan af zie.
Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig hoe dat gewricht er nu vanbinnen uitziet en of mijn rijden al dan niet een negatieve invloed heeft op de artrose. (aangezien er niet meer mee gereden mocht worden) Want ergens heb ik nog altijd wel die twijfel.
Maar ik weet dat als ik naar daar ga, ze haar toch sowieso op de harde volte willen zien. En dan kan ik nog beweren dat ze niet mankt. Als ze op de volte niet regelmatig loopt, is het voor hun toch verkeerd. En ik heb geen zin in gepreek en erover liegen, wil ik ook niet doen.
Dus dan maar geen foto's.

Hallo Piet, neen, ik heb de fotos niet meer in mijn bezit. Voor mij is dit namelijk een afgesloten hoofdstuk.
Ik ben ook niet meer terug gegaan om de resultaten te laten zien. Zoals hier reeds vermeld kan men hier spreken van een insituut. Weet niet of het ook zin zou hebben en om eerlijk te zijn zou het alleen maar leiden tot onbegrip "wat weet die er nu van".
Neen voor mij moet dit niet. En ik ben er ook zeker van dat zij zeer veel dingen goed doen. Het jammere is dat jonge dierenartsen (laatste jaars studenten) niet de mogelijkheid krijgen om deze alternatieve manieren uit te proberen of zelf op te volgen. Heb 1 1/2 jaar geleden een vrij heftige discussie gehad met zo een student van de Gentse kliniek.. Ik had hem toen ook de vraag gesteld hoe het zat met de hoefwerking en de zo noodzakelijke doorbloeding voor een genezing en het bijna volledig vastzetten van de hoef, op stal stellen (bijna geen beweging = doorbloeding) en het geven van bloedverdunners. Volledig tegenstrijdige behandelingen die de doorbloeding bevorderen (vastzetten en stal) en daarna toch nog bloedverdunners geven om het bloed wat beter te laten stromen. Ik kon er in ieder geval geen logica in vinden, laat staan het te begrijpen. Maar dat lag dan wel aan mij gezien ik geen opleiding had gehad voor DA.
Alles moet snel gaan, snel resultaat hebben want ander ben je niet goed genoeg als DA. Vandaar de behandelingen van speciaal beslag (soms direct resultaat veelal voor korte termijn), zenuwen doorsnijden (paard voelt geen pijn meer) = zenuwen groeien na verloop van tijd terug, pijn komt terug (meestal veel erger) gezien er deftig doorgeren werd met een ziek paard dat geen pijn meer voelde. DA moet terug komen enz...... Paard moet worden afgemaakt omdat het te ver gekomen is en er niets meer aan te doen valt.
En ja, als verdediging kreeg ik ook nog te horen dat er veel meer genezen worden dan dat er moeten worden afgemaakt. Niet te controleren natuurlijk.
Indien paarden niet zoveel op stal zouden staan en geen beslag zouden hebben zou er gewoon geen behandeling nodig zijn om hen te genezen van hko.htm">hoefkatrol want het zou niet meer voorkomen (of toch bijna niet).

Het probleem zit hem niet enkel bij de DA's maar ook bij de paarden eigenaars.
Eigenlijk willen ze zo snel mogelijk weer gaan rijden. En een speciaal beslag zal tijdelijk zeker helpen om de druk weg te nemen en de pijn te verzachten.
Ik kan niet genoeg herhalen dat rust een zeer grote invloed zal gehad hebben bij dit genezigsprocess. Als het moest liet ik ze zelf 12 maand met rust.

In China gebruikt mijn een zeer mooi gezegde "ervaring is de som van alle tegenslagen" ..... dit zou wat meer moeten toegepast worden bij de DA opleidingen. Veel jonge DA's in spee zouden wel willen maar krijgen ze hiertoe ook de kans?

OREO schreef op vrijdag 13 april 2007, 20:32:


Mocht het een troost zijn: Tussen de mogelijke thesis-onderwerpen waaruit dit jaar door de studenten DGK gekozen mocht worden stond het volgende onderwerp: "hoefmechanisme en het effect van hoefijzers hierop". (Of iets van die strekking) En het was een onderwerp dat opgegeven was door een prof, niet aangedragen door één van de studenten.