Christel Provaas schreef :
> Ik vind je laatste zin te kort door de bocht. Was het maar zo
> simpel dat dat de enige (oplosbare) oorzaak was.
Maar ik zei toch ook dat het een algemene opmerking was ?
> Denk dat bv Wil er toch aardig wat tijd en energie in heeft
> gestoken. Daarbij... de ene hengst is de andere niet. Het is
> niet zo dat ZE automatisch allemaal prima handelbaar zijn
> wanneer mensen tijd en energie in de opvoeding en socialisatie
> hebben gestoken.
Voor zover ik van Wil begrepen heb is Catcher een tijd van haar weggeweest en heeft hij dus een onderbreking in zijn opvoeding gehad. Kan me best voorstellen dat dat een reden is van onhandelbaar gedrag, en dat is moeilijk er achteraf weer in te krijgen, ik veroordeel niks he en ik weet hoezeer het Wil aan haar hart gegaan is toen ze de beslissing nam hem te castreren.
> Ook is de ene mens de andere niet en heeft
> niet iedereen evenveel overwicht, ervaring en inzicht. En extra
> wipmerries om hem sexueel tevreden te houden.
Dat laat ook zien hoeveel onervaren mensen er paarden willen houden. Hier bij ons rijdt een beginner, nog geen 6 lessen gehad, wil nu haar eigen endurancepaard gaan kopen, liefst een hengst. Lekker showen
Denk je dat zo iemand beter af is met een merrie of een ruin? Ik niet! Zo iemand heeft überhaupt nog veel te leren en zou helemaal nog geen paard moeten aanschaffen als ze wijs is. Ik heb verdorie ook tot mijn 35 e gewacht eer ik de tijd rijp vond en de ruimte had om mijn eigen paarden aan te schaffen, daarvoor heb ik het moeten doen met leen- en werkpaarden.
> Een vriendin had een Andalusische hengst, nou echt een dooie
> hoor! Niks van: dát extra, gewoon een leuk paard. Zij is wat
> bang uitgevallen, maar dit paard heeft haar nog nooit belazerd,
> wordt gewoon tussen de merries gereden.
> Spirit is toch ook zo'n makke zeg je? Dan is het gewoon goed te
> doen!
Ja, dat is dus nu wat ik steeds vaker hoor, "ja, maar Spirit is ook zó'n brave, met míjn paard zou dat nooit kunnen"...."
Maar ze zeggen er niks over dat ik al met hem vanaf de dag van zijn geboorte bezig ben, elke dag weer. Ik dacht, ik wil een hengst in de kudde kunnen houden en hij moet zich op de grond met mij gedragen als een ruin. Hij doet dat ook. Zojuist heeft hij zijn eerste echte dekpogingen achter de rug, hij wacht keurig netjes totdat ik zijn halster af doe en komt na afloop van de merrie en ik pak hem zo met een touwtje om de nek. Hij wéét dat wanneer ik in de buurt ben er niet gesprongen of druk gedaan wordt. Dat ben ik hem aan het leren. Geloof me, zelf zou hij veel liever iets anders doen hoor. Op het moment ben ik hem aan het leren om met mij en aan het halster beschaafd tussen de hengstige merries door te lopen. Da's de volgende stap in zijn opvoeding, dat hoort er gewoon bij. Met elk paard, of dat nou een merrie of een hengst is.
En vanaf dag één tussen de merries, die voeden hem wel op.
Spirit is ronduit zacht en lief, maar wij zijn ook zacht en lief tegen hém.... Heeft zeker met karakter en temperament te maken, maar ook met de manier waarop je zo'n hengst consequent opvoedt, de aandacht die je eraan besteedt, en de manier waarop je een hengst houdt.
Groetjes, Pien
Warboel
