Esther schreef op zondag, 11 juli 2004, 20:17:
> een bepaalde houding. Ook altijd geleerd dat je eigenlijk niet
> aan het bit mag zitten, hoogstens wat spelen om nageeflijk te
> rijden.
>
> groeten Es
Tsja, ik merk in de practijk dat sinds ik zo min mogenlijk aan het bit zit (eerst reeks zit en gewichtshulpen en dan teugelsignaal, los, teugelsignaal, los enz.), bij verschillende paarden, het rijden gewoon veel fijner gaat en ze beter te controleren zijn. Ook vreemde paarden, die ik voor het eerst rijd. Dat bit roept vooral verzet op merk ik en daar gaan ze zich van spannen. En dat levert geen na gefenlijkheid op of fijn rijden.
Alleen is Stella nu heel goed op een doorhangend teugeltje te rijden (bijna altijd, soms moet ik nog contact maken) maar loopt ze nu verschrikkenlijk op de voorhand
. Pfffff, lastig hoor dat paardrijden...
groetjes Ebby
Warboel
