Christel Provaas schreef :


Geen idee, dat zien wij hier ook.
Gister Holly nog nét van een hellinkje kunnen laten sturen voordat ze weggleed. En toch terug blijven willen he.
Veel is ook patroontjes lopen, ze loopt altijd op dat hellinkje als het droog is, dus nu wilde ze ook weer.
Zou het zoiets zijn?

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:23:


die van mij nemen alleen de schuine kanten als het middenspoor vol water staat,
of de minder ervaren paarden die nog niet weten dat het pad volgen doorgaans makkelijk is
die nog te weinig beseffen dat de rand vol putten en bulten, stenen en ander tuig zit
en dan is dat pas ook maar anderhalve hoef breed......
maar geen gegrien, we krijgen steeds meer asfalt, 3 m breed.......!!!!!

Christel Provaas schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:18:


Yep, toch wel bijna dagelijks, zoals je weet is hier alles verhard met beton en vuursteen. Laten we zeggen dat we gemiddeld aan zo'n 15 á 20 km per dag komen.

Wij hebben weinig tot geen problemen zolang we onder de 100 km per week op het harde blijven. Komen we daarboven (in de zomer wel, winter nauwelijks) dan gaan de paarden de eerste 10 minuutjes wat korter en stijver lopen en duurt het toch eventjes voordat ze zichzelf geven.
Overigens nooit overmatige slijtage aan de hoeven, die hoeven zien er altijd prima uit, het is niet zo'n heel erg betrouwbare graadmeter hebben we ontdekt, het zegt veel maar niet alles. Een hoef kan er prachtig volgens het boekje uitzien maar het paard loopt er niet lekker mee. Als ik Holly als voorbeeld neem loopt zij het beste met iets flarende hoeven en BD heeft hogere hielen en een randje hoefwand. Halen we dat weg lopen ze minder lekker.

Het zijn de pezen en gewrichten, ook de spieren die het toch wel zwaar krijgen van het veelvuldig lopen over deze rot-ondergrond. Daarom zijn we nu met hoefschoenen bezig al kan ik er nog niet veel van zeggen want we zijn nog in de opbouwfase. Ik zie Holly wel veel comfortabeler lopen ermee,

Bovendien draven en galloperen we niet meer zoveel op het harde als vroeger, dat was echt funest hoor.
Ik weet heel zeker dat dit op zachtere ondergrond allemaal niet zou spelen.

BD had één jaar ijzers, zo'n 6 jaar geleden, Winner jarenlang, is nu ca 5 jaar van de ijzers, heeft lang geduurd eer zijn hoeven goed genoeg waren.
Eining had ook ooit ijzers voor zover ik weet en ik ben ook verbaasd dat zij zo goed meekomt, zij is tegelijkertijd met Stef van de ijzers afgegaan en ook even oud. Toch loopt Stef niet zo goed over het harde als zij.
Ze zijn samen opgegroeid en hebben dezelfde levensomstandigheden gehad. En Amie had nooit ijzers maar werd tradi bekapt, heeft vanaf dag één prima gelopen. Izzy ook trouwens.

Greetz, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:36:

.>
Ik zou nog steeds graag foto's zien, ben zelf ook aan het vergelijken en merk ook vaak dat mooie hoeven niet altijd rockcrushers hoeven te zijn...........dus heel graag (nog steeds) foto's!!!

Caatje schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:14:


Verhaaltje
Vanmiddag van 1 uur tot tien over half vier !! gestapt met Shiny.
Ik word er nog eens gezond van
Maatje voor me uit en ik erachter bewust op harde grond, asfalt, half verharde met van die blauwe stenen en weer asfalt over weggetjes waar we nog nooit waren geweest in een rechte weg verder van huis.
De enige aarzelingen waren bij plassen dwars over de weg, het tutje
We kwamen bij een stuk van een meter of 500 met zeer slecht liggende kinderhoofdjes, kasseien. Hij begon aan dat stuk zonder er zichtbaar problemen mee te hebben, op driekwart ging hij steeds gevoeliger en stunteliger lopen, tot zelfs weigeren verder te gaan.
De laatste 50 meter hebben we dan ook door de berm afgelegd. Daarna asfalt, nog een paar honderd meter verder en kwartiertje grazen en tiet veur een pafke.
Daarna zelfde weg terug naar huis. Eerst weer stukkie asfalt, daarna de kinderkopjes. Ik moest hem af en toe inhouden omdat ik weinig zin had er achteraan te bungelen. Zo snel stapte hij erover, geen moment gevoelig of gestuntel. Ook plassen waren geen probleem, hij liep er wel niet door, maar bleef in het bollere midden van de weg, 'snapte' nu wel dat hij er tussendoor kon, terwijl er op de heenweg dezelfde ruimte lag.
Kom op Piet, geen gezeur, we gaan naar huis !
Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat paarden die gevoelig lopen zich aanstellen natuurlijk, maar ik vond vandaag zijn trucs eigenlijk geweldig vermakelijk

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"