Anita Cats schreef op zondag 21 oktober 2007, 13:25:


Hij is echt prachtig Anita.
Neem je hem mee op ritjes langs het paard? Gaat ie dan los mee?

Voor wij onze Duitse herder aanschaften, hebben we ons verdiept in ridgebacks, vond ze altijd al mooi. Zoveel kracht als ze uitstralen.
De reden dat we toch geen ridgeback-pup hebben gekocht, maar een herder, was omdat we bang waren dat we een ridgeback niet zo makkelijk los met ons mee zouden kunnen nemen tijdens bosritten. Ik weet niet hoe het bosbeheer bij jullie is, maar jachthonden worden hier niet gewaardeerd in de bossen, mits aangelijnd. Onze Seppe (herder) loopt altijd los mee, en tot op de dag van vandaag geen enkele boswachter die daar een punt van maakt.

trea hoex schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:07:


(zat even in bad),
en ga zo weer met Djibo naar het bos, en jaa, meneer loopt altijd los.
In het voorjaar ben ik heel alert, wil natuurlijk niet dat hij de boel opjaagt.
En zomers is savond wandelen, ook continue jagen.
Hieri in Drenthe zijn er aardig wat gebieden waar ze los mogen mits onder appel natuurlijk.
Nou neemt hij wel eens een sprint, maar ik wandel / jog altijd door, hij is mede daardoor denk ik snel terug.
Ik ga niet roepen, of wachten,(uitzonderingen daargelaten).
Zo hou je ze ook mooi flijtig, en daar hou ik van.
niks verschillend met de paardjes, haha!
Djibo is ook aanhankelijk hoor, er zijn er genoeg die aan de haal gaan, en voorlopig niet terug ziet, maar dat heb je met veel meer rassen.
Het is belangrijk hoe je er zelf mee omgaat, en uiteraard speelt het karakter een grote rol!
Djibo zijn moeder b.v. ging er echt van tussen, en konden ze veel later pas weer terug vinden.
Als Djibo zijn buien heeft, zoals b.v. in de schemer, dan gaat hij vast ik vind het vervelend als ik niet weet waar hij is, normaal na een sprint sluit hij heel snel aan.
(mijn schoonouders hebben ook een Duitse Herder, maar hebben daar hun handen vol aan gehad, kwa jagen)

Gelukkig is Zalitha heel lakoniek wat Djibo betreft, had Djibo eerste maanden altijd aan een paal vast als ik ging rijden, ik wist immers niet hoe Zalitha zou reageren, geen zin in een op hol geslagen / bokkend paard.
Maar voorzichtig aan toch los gedaan, en het gaat perfect.
Te danken aan Zalitha hoor, Djibo is een Idioot.
Moet je hem om haar heen zien springen als we een buitenritje gaan maken , niet normaal, en er wordt door Zalitha niet gereageert.
Ik heb weer eens ontzettend veel mazzel.
Weet donders goed dat het ook anders kan.

trea hoex schreef op vrijdag 19 oktober 2007, 19:53:


Hangt ervan af hoe je de relatie met je paard wil... komt je paard te dicht in je persoonlijke sfeer... zachtjes met je vinger - en MOOI als ie het doet... in no time afgeleerd.. ook met de hond.. je hoeft geen wats te geven maar jouw wats zal vast wel werken.. Heerlijk wel als het ook anders kan! En dat WEET ik ondertussen!
Myriam

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 17 oktober 2007, 20:35:

Ja en een zadel is een stuk leer dat je vastsjort op z'n rug.
Waar hebben we het nou eigenlijk over. Alles wat je er aan vastmaakt om je aan vast maakt of ophangt of omlegt valt niet noodzakelijkerwijs in een andere categorie.

Mijn paard reageert compleet neutraal op een bit maar laat duidelijk merken het zadel weer veel minder te vinden. Dus ik stop meer moeite in het zoeken naar alternatieven voor een "gewoon" zadel dan in het rijden zonder bit (niet dat ik altijd met bit rijd). Het hangt toch ook gewoon van de paard/ruiter combinatie af.