Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 10:47:


Geen onslimme vraag, maar bedoel je oorzakelijk of fysiek?


Nog een goeie vraag... sja, makkelijk en rechtlijnig is het weer niet.
Allereerst lossen bevangenheden bij koniks, zover ik gezien heb, zich voor het grootste deel vanzelf op, dus meer als tijdelijk ongemak maar zonder ernstiger gevolgen. Het is wel goed te zien aan de hoeven, maar zelfs dat niet altijd.

Wat het nu bevroren gras betreft: daar lijken de koniks geen last van te hebben. In hoeverre dat vergelijkbaar is met de in de regel overvette, overbegraasde weitjes is me niet geheel duidelijk, omdat de koniks ook favoriete stukken begrazen wat er net zo "wei-achtig" gaat uitzien, tot zelfs "golfbaan-achtig"; daar staat echter tegenover dat ze keus hebben, dus óók het bos in kunnen, óók lange vegetatie begrazen, etc.
Hert lijkt er nmm dus sterk op dat de notoire problemen ontstaan door eenzijdigheid/monocultuur in beweiding.
Ook dit lijkt dus de kant uit te gaan van wat ik al jaren denk, maar vermoedens aannemelijk aantonen is iets anders dan zomaar wat brallen en wéten doe ik het nog steeds niet. Als proefje om te observeren (maar daar moet wel weer voldoende dagen tijd voor zijn!) is klokken op welk soort vegetatie ze dagdelen doorbrengen, met als alternatieve hypothese dat als fructaan ongezond voor ze is in de mate dat ze er rekening mee houden dan valt te verwachten dat de risicovolle (maar blijkbaar wel erg lekkere) vegetatie met name in de minder risicovolle dagdelen gebruikt worden (dus significant negatieve correlatie).

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 11:14:


Oorzakelijk.


Dat is voor mij dus enigszins vergelijkbaar met Willem. Toen die in het voorjaar bevangen raakte heb ik hem van het gras gehaald en binnen een dag liep hij weer goed. Daarna heb ik hem nog één maal op een tijd dat er volgens mij niet veel fructaan in het gras zou zitten op het land gezet. Meteen weer mis. Niet meer geprobeerd dus en hem iets langer dan een maand van het gras gehouden.
Daarna had hij geen problemen meer. Ook niet op een heel kort gevreten landje, of bij droog zonnig weer.
Bij Willem zit nu een ribbel in de hoeven, vooral voor, en hij heeft daar wat plattere zolen dan voordien.
Voorheen werd altijd gezegd dat paarden bevangen raakten door het hoge eiwitgehalte in voorjaarsgras.
Daarom vroeg ik mij dus af of het bij "voorjaars"bevangenheid dan niet toch door het teveel aan eiwitten zou kunnen komen en dat er dus een oorzakelijk verschil is met "fructaan"bevangenheid.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 11:34:


Interresant!
Ik weet nog wel dat Egon veel bevangen koniks heeft gezien in het voorjaar.
Ze hebben dan waarschijnlijk weinig keus , ze moeten wel 'nieuw ''gras eten...

Gr Esther

van lennep schreef op woensdag 24 oktober 2007, 12:37:


Waar ik in het voorjaar over rapporteerde was vooral in het Oostvaardersplassen gebied. Dat was toen totaal vertrapt en opgegeten. Zodoende wellicht vergelijkbaar met overbegraasde weide, maar niet helemaal want er staat in de wei in de regel geen riet en dat wordt ook gegeten.
Op de Ennemaborg, waar bevangenheid ook voor komt, is echter de terrein- en voedselsituatie weer heel anders. Van overbegrazing is hier totaal geen sprake.

Een voorwaarde die tot sterk verhoogde kans op laminitis leidt, heb ik lang geleden gehoord/geleerd (maar niet wetenschappelijk ondersteund dus), is overconditie.
Dat lijkt mij nog altijd erg goed te kloppen. Het overgrote deel van de paarden in onze streken is (veel) te dik om van moddervet maar te zwijgen en dat geldt ook voor de koniks!
Wat zo'n 25 jaar terug vrijwel standaard in goede vakliteratuur voor gewaarschuwd werd, hier direct mee in verband, is hyperlipaemie oftewel "vet bloed" (vooral bij geiten en shetten) maar daar hoor of lees ik al heel lang ook niets meer over.

Wat ik eigenlijk graag wel eens zou willen weten is waar de wél wetenschappelijke gegevens op grond waarvan vigerend werd geconcludeerd dat eiwitten dé oorzaak waren en wordt geconcludeerd dat fructaan dé oorzaak is vandaan komen.
Auteur(s), jaartal en titel(s) dus... wat is er nou precies onderzocht en tot welke onderbouwde conclusies leidde dat?
Beide lijken mij nml. te kort door de bocht - dat eiwitten en/of fructaan kunnen bijdragen tot ... is een totaal andere conclusie. Er zijn wel meer zaken die, veel directer herleidbaar, tot bevangenheid kunnen leiden.

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 10:47:


Frans, illona???

e m kraak schreef op woensdag 24 oktober 2007, 14:30:


Wetenschappelijke gegevens heb ik niet. Heb wel al eens een link gegeven naar een verslag van een test, waarbij paarden insuline werd toegediend. Dit leidde dan tot bevangenheid. Daaruit werd de conclusie getrokken, dat niet een teveel aan fructaan de boosdoener was, maar de daardoor veroorzaakte insulinepiek.
Zo kan je het ook bij eiwitten bedenken. Eiwitten leveren een groot aantal restprodukten bij verwerking in het lichaam, die door lever en nieren moeten worden afgevoerd. Naar wat ik begrijp kan een teveel aan eiwitten leiden tot vergiftigingsverschijnselen.
Vergiftiging kan zover ik weet ook leiden tot bevangenheid. En ook een teveel aan insuline is in wezen een vergiftiging.

Els.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 24 oktober 2007, 15:23:


Exact! Gemeenschappelijke noemer: vergiftiging. Maar dat is een breed begrip... het betekent niet meer dan dat er een teveel van iets in een organisme is, dit in contrast tot deficientie waarin er een tekort is (om wat voor reden dan ook; er kan een tekort aan B zijn omdat er een teveel aan A is... etc. Zit er ook een internist op dit forum? ).

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!