Ans Jondral schreef op zondag 19 februari 2006, 21:46:



Humor, het enige wat je een paard goed kunt leren met angst voor pijn is weglopen van de bron. Of dat nu schrikdraad is, of een mens dat maakt niet uit.

Het wennen aan een de trein, vanuit de wei, is weer een andere vorm van leren. Niet er voor weg lopen en het onder ogen zien, het verduren.
Waardoor het uitdooft of herkend wordt als ongevaarlijk. Om deze reden wandel ik veel door de stad met Jur, het wandelen is heel veilig voor hem, dus de stad went goed op deze manier.

Nog een vorm van leren, is vermijden. Inplaats van aandacht aan een probleem te geven met belonen, zijn al veel problemen opgelost door het gewoon te vermijden en wat anders gaan doen, op een goede manier. Kom je dan later terug bij het oude probleem, blijkt het geen probleem meer te zijn. Zo beschrijft Rashid een paard dat zich altijd los trok, (of het hek kapot, of het halster, of het leidtouw stuk ... ja zulke extremen bestaan). In dit voorbeeld werd dit paard altijd aan een slokke lijn mee genomen, nooit meer vast gebonden, nooit meer met kracht aan de teugels getrokken. Waardoor zijn vertrouwen in mensen dusdanig toenam, dat hij de strakke lijn, die per ongeluk wel eens kwam, geen paniek meer gaf. En na een aantal maanden van vermijden werd hij door een stagiaire per ongeluk vast gebonden. Na 1 uur kwamen ze erachter dat hij nu vast gebonden kon staan zonder dat hij trekte.

Michiel

Ans Jondral schreef op zondag 19 februari 2006, 22:27:


Ik zou het ook niet direct een leertechniek willen noemen. Het is wel een hulpmiddel bij gedragsmodificatie, maar staat niet op zichzelf.
Uitdoving heb je inderdaad ook wel kans op. Dat hangt af van de "nazorg", m.a.w. of de opgewekte ongevoeligheid wel voldoende positief bevestigd wordt.

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op zondag 19 februari 2006, 22:16:


Lees de stelling bovenaan nog eens goed Pien , dan snap je misschien ook het antwoord van HC en mij ?

De stelling is ....het is makkelijk om met een paard een taal te ontwikkelen waarbij via minimale bewegingen gecommuniceerd wordt, naast of op het paard;
Er wordt niet geschreven dat , of gevraagd of , het mogelijk is....

Kijkend naar de stelling zoals die er staat zeg ik...nee...het is niet makkelijk.....want dan zouden er veel meer mensen zijn die zagen en voelde wat jij hierboven als voorbeelden geeft.

Nick

Nick Altena schreef :


Ja, sorry, ik las te makkelijk : "Is onmogelijk".
Je hebt gelijk, het is niet makkelijk, maar niet onmogelijk!
Groetjes, Pien

Hallo,
Heb afgelopen weekend een foto album gemaakt mbt Indy haar hoeven. Nu wilde ik de titel van de foto's zelf veranderen. Ik kan echter nergens vinden hoe ik dat moet doen. Blond of......? Graag hulp!
Groeten,
Monique

sinds een jaar rijd bij ons een 12 jarig meisje op mijn pony, maar de laatste maanden kan niemand meer iets met de pony beginnen. hij was altijd heel braaf in de bossen en in de bak was hij eigenlijk super. hij liep altijd dressuur maar daar zijn we mee gestopt omdat ik liever recreatief wou gaan rijden. na een tijdje hebben we vanwege mijn handycap aan mijn been een paard gekocht en kwam de pony stil te staan omdat we dit zonde van de pony vonden hebben we gekozen voor een ruiter die ervaren was met wat moeilijkere pony's(deze pony die wij hebben is een hackney/arabier en zeker geen makkelijke) nu was er na een soort selectie van kinderen bij ons in de buurt meerdere kinderen die het probeerde heeft de pony er af gegooit. tot het meisje wat er nu op rijd kwam bij haar liep de pony mooi aan de teugel en was heeel braaf. na een tijdje begonnen de problemen, hij begon ongevraagt met steigeren of hij vloog er van door. nu kan zelfs ik er niet meer mee de bossen in, maar in de bak blijft hij de show stelen en is hij nog braaf. heeft iemand tips?? want wij weten geen raad meer met de pony. we hebben deze vraag ook al op bokt gezet maar daar word ik niks wijzer van ze zeggen dat we hem eigenlijk meer moeten straffen en dit willen wij niet de pony is bang voor de zweep daar kunnen we dus niks mee.
heel veel knuffels van bonjo

Allemaal bedankt voor jullie medewerking! (Degene die meegewerkt hebben)

Ik heb gedurende de afgelopen 2 weken 100 bruikbare antwoorden van mensen gehad over hun ontwormgedrag. Wat ik wilde weten is wat het meest gebruikte ontwormmiddel in Nederland is (welke werkzame stof wordt het meest gebruikt)

Hier het resultaat in het kort:

1. [b]Ivermectine[/b] wordt door 68% van de mensen minimaal 1x per jaar gebruikt. Door de mensen die ivermectine gebruiken werd aangegeven dat ze het gemiddeld 3,3 x per jaar gebruiken.
2. [b]Ivermectine en Praziquantel[/b] is de werkzame stof die ook lintwormen doodt en wordt door 65% van de mensen minimaal 1x per jaar gebruikt. Door de mensen die Ivermectine en Praziquantel gebruiken werd aangeven dat ze het gemiddeld 1,4 x per jaar gebruiken.
3. [b]Moxidectine[/b] is in Nederland alleen te vinden in het middel Equest, een ontwormmiddel in de vorm van gel in plaats van pasta. Moxidectine wordt door 52% van de ondervraagden minimaal 1x per jaar gebruikt. Degene die aangaven dat ze Moxidectine gebruiken gaven ook aan dat ze dit gemiddeld 2,9 x per jaar gebruiken.

Gemiddeld wordt er door de ondervraagden 5,0 x per jaar ontwormt en gemiddeld gebruiken de ondervraagden 2,1 verschillende werkzame stoffen per jaar.

Wat ik met deze info ga doen? Ik ga een onderzoek doen naar de werkzaamheid van een nieuw wormverdrijvend kruidenmengsel en de meest gebruikte chemische werkzame stof (= dus Ivermectine gebleken) gaat dienen als controle. Dus uiteindelijk komt uit het onderzoek een percentage werkzaamheid van het kruidenmengsel en dat gaan we dan vergelijken met het percentage werkzaamheid dat Ivermectine levert. En dan kunnen we dus concluderen of het kruidenmengsel beter, net zo goed of minder goed werkt dan Ivermectine (= de meest gebruikte werkzame stof).

Nogmaals bedankt allemaal!

Groetjes Ilse

Spirithorses schreef op zondag 19 februari 2006, 22:59:

Voor héél veel ruiters wel.
Onfitte, stijve, overgewichtige, bange etc. zijn fors 'gehandicapt' en daarbij komt dan de lijst met ruiters die niet de benodigde geestelijke instelling hebben.

Tsk... heb ooit een stel bange stresskonijnen eens gesuggereerd de info van Ritter over Zen en het Paardrijden door te lezen; 'je denk toch niet dat ik ga lézen om paard te kunnen rijden?!' , 'dat kan ik niet volgen hoor', 'wat een gezemel', 'als ik naar mijn navel staar val ik eraf'..... Laat maar: ON-MO-GE-LIJK.

In onze snelle tijd wil geen ruiter eerst zorgen dat hij/zij fysiek de lat haalt, daarna een paar weken investeren in basisvaardigheden noch daarna weken passagieren zonder teugels.

HC

Ja dat is moeilijk natuurlijk. Maar ga je altijd alleen dan met hem naar buiten of gaan er meerdere mensen met andere paarden/pony's mee, zo niet, als die mogelijkheid er is dat eens te proberen. Misschien vind hij het niet meer leuk om alleen te moeten gaan dan en gaat protesteren. Ik hoop dat het je uiteindelijk nog gaat lukken :)

Succes !
Groetje Rowena !

Steigeren is de ultieme vorm van niet voorwaarts zijn dat kan veel oorzaken hebben. Een slecht zittend zadel, een slecht zittende ruiter, tegenstrijdige hulpen, spanning in de rug, pijn, irritatie, geen vertrouwen in de ruiter, te zware oefeningen gevraagd... de lijst is eindeloos.

De pony liep bij het meisje braaf aan de teugel schrijf je. Daar zit wellicht de reden van het steigeren. Wanneer de pony continu in de krul moet lopen en behalve deze rem tegelijkertijd het gaspedaal (beenhulpen) voelt, rest hem uiteindelijk nog maar één richting: naar boven.

Dit is slechts een klein aspect van het probleem waar je mee zit. Lees deze hele site eens door (dat kost wat uurtjes dus neem de tijd) en probeer te begrijpen hoe deze benadering van met paarden omgaan en paarden houden in elkaar steekt. En bekijk dan het probleem van je pony, die duidelijk aangeeft ongelukkig te zijn, opnieuw met al die bagage in je achterhoofd.

Piet schreef op zondag 19 februari 2006, 17:54:


Die ene van Egon van op het net, bedoel je? Nee, dat hoeft niet. Toch niet van mij . Tenzij je geinteresseerd bent in het kunnen voeren van een helder gesprek over een kurkdroog maar efficient trainingsplan, zonder emotionele uitlatingen als "als je maar gevoel hebt dan lukt alles". Dat is niet cynisch bedoeld of zo, dat is gewoon een vaststelling.

Persoonlijk denk ik dat er eenvoudigere wegen zijn en andere essentiele dingen eerst beter kunnen uitgelegd worden vanuit de praktijk; daarna "herken" je wat er in de theorie staat en kan je van daaruit dieper.

Online leer je volgens mij veel meer van het spelen met Sniffy:
http://www.wadsworth.com/psychology_d/templates/student_resources/0534633609_sniffy2/sniffy/download.htm (demo die 20 dagen geldt).

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Piet schreef op zondag 19 februari 2006, 10:39:


Bedankt voor de reacties hoor. We hebben hem niet gekocht. We zijn toevallig op een andere terechtgekomen die 1.65 m breed is. Die gaan we nemen.

Met vriendelijke groeten,

Pia

Bedankt voor alle tips van iedereen, wou op een aantal berichtjes nog even reageren:

Michiel schreef op zaterdag 11 februari 2006, 13:49:


Of hij pijn heeft hebben we eerst gecontroleerd, tandarts is geweest, en een dierenarts/kraker, en ze rijdt hem met een boomloos zadel.
Mijn vriendin heeft hem zelf ingereden, en nerveus komt hij ook niet over. Zodra we op het ruiterpad aankomen wil hij het liefst het hele rondje racen. Als hij al in draf blijft, is dit een hele snelle draf en wordt hij kwaad als ze hem vraagt om rustig te draven, dat wordt dus bokken enz. en alsnog aangalloperen. Schrikt hij ergens van, dan doet hij dit dus niet, dan keert hij zich liever om om ernaar te kijken (hij is HEEL nieuwsgierig).


Een fiets interesseert hem niet. Als ik zelf met mijn merrie met hen mee ga dan stopt hij als ik bijvoorbeeld te ver achter ben, dan let hij goed op of mijn merrie nog wel in de buurt is. Maar met andere paarden doet hij dat ook niet, dan gaat hij helemaal alleen op pad, maakt hem niet uit. Hij vind het ook niet eng om alleen naar buiten te gaan.


Heb je helemaal gelijk in, het probleem is dat ze dat punt dus al voorbij is, want hij wordt alleen maar opstandig als ze hem nu vraagt terug te komen in tempo.

Gerard Wevers schreef op zaterdag 11 februari 2006, 15:16:


Ze heeft inderdaad eerst het bit én het bitloze rijhalster gebruikt, maar op het bit reageert hij ook bijna niet meer. Dat bit is dus sowieso geen 'oplossing' meer.


Bedoel je tijdens het longeren? of als je ernaast loopt en hij gaat te hard dat je hem een rondje laat lopen? Tijdens het wandelen zou ze dat inderdaad kunnen proberen, tijdens het rijden wordt dat moeilijker. We hebben hier veel ruiterpaden waar je aan de ene kant een dijk met een fietspad hebt en aan de andere kant een sloot. Vaak gaat hij al te hard daarvoor.


Wij rijden inderdaad ook beiden met boomlooszadel, we hadden dressuurzadels maar kwamen er al snel achter dat die helemaal niet goed lagen. Vooral het oefenen van de overgangen zal een goede oefening zijn voor haar en haar paardje, we gaan er snel mee beginnen!

Marjolein19 schreef op zondag 12 februari 2006, 23:31:


Lijkt me een goede, we gaan het proberen.

Huertecilla schreef op maandag 20 februari 2006, 10:29:


Voor 'bange' zijn zelfs verschillende boeken geschreven. Als dat geen héél grote doelgroep zou zijn zag geen uitgever daar brood in. Er is nét weer een nieuwe uit:



Let wel; dat is 'gewoon' met teugels aan een bit want je moet de lat natuurlijk niet afschrikwekkend hoog leggen