e m kraak schreef op dinsdag 7 februari 2006, 22:02:


1 dame, en mn rooie autootje kreeg ik trouwens ook al terug
probeer jij maar je i.clowntjes netjes voor elkaar te krijgen....

Het zou een lang verhaal kunnen worden en daarom maar puntsgewijs samengevat:
Foxy, intussen 5 jaar
gekocht toen ze 3,5 was
trailerladen zeeeeer moeilijk
een dierenarts zou na een behandeling wel ff helpen: met een bezem dus en voor we het beiden door hadden, stond ze er idd op....
Probleem werd er daarna (natuurlijk) niet beter op
Ze leek te verstijven: niet echt angst, maar er ook totaal geen vertrouwen in hebben.
Allerlei oefeningen (zie deze site, zie parelli, zie Voest. zie M. Roberts) brachten geen uitkomst: het werd allemaal alleen een klein beetje beter.
Intussen wel een super goede vertrouwensband opgebouwd bij ALLE andere dingen die we tegenkwamen
Alleen die trailer: blokkeren, verstijkven, omhoog komen: shit-situatie
Clickertraining bracht de uitkomst: veel geduld leverde op, dat de slechte sfeer rondom het trailerladen opgevrolijkt werd en dus minder moeilijk bij het gebruik van een targetstick.

Maar nu: eindelijk kochten we zelf een trailer en toen begon het weer van voor af aan: geduld, clickeren, overtuigend zijn, tot aan 2 uur en een kwartier staan na een ritje in een binnenmanege. En natuurlijk weten ze het daar dan wel: 'EIGENWIJZE pony en jij bent haar TOTAAL niet de baas..."
Dus de zweep (je moet wat na zoveel tijd en een lege accu omdat je denkt, dat het helpt als het lampje aan is in de trailer...)
En INDERDAAD na 2 tellen stond ze erop en kon ze gelukkig weer mee naar huis....
De volgende dag was ik er van overtuigd, dat ze wel eens gelijk konden hebben: ik MOEST en ZOU meer duidelijkheid naar haar toe moeten uitstralen en als de zweep dan helpt....... Niet slaan, wel duidelijkwezen: we gaan maar 1 kant op: IN de trailer!
Eigenwijze pony loopt gefrusteerde eigenaar tegen het lijf bij de trailer: tuurlijk hielp die zweep de 2e keer niet meer, ze werd alleen maar dwarser!
Dan maar weer clickeren en even lijkt het te helpen, maar ik ben niet overtuigd: meet heeeeeeeel veel moeite (geduld dus) loopt ze er na een uur op!

Vandaag heb ik de stoute schoenen weer aangetrokken: clickeren hielp niet: tot aan de rand van de klep met voorbenen en achterbenen er nieteens op (zoals steeds eigenlijk.......)
Zouden dubbele lijnen wat zijn? Ze komt immers steeds omhoog en dan ben ik gewoon niet sterk genoeg....

Tot mijn (lieve) man zei: ik help je wel even en hij het van een afstand vnl observeerde:
Steeds maar tot aan hetzelfde punt en dan: BAts! Bevriezen en "éigenwijs"worden. Dus hij zei ineens: zou er misschien iets op DAT punt zijn? Hij op een paardemanier (zoals hij hetzelf noemde) op handen en voeten op de klep ontdekken, dat de spleet tussen de klep en trailer wel erg breed is en dus licht doorlaat: zou ze het "éng" vinden? Niet vertrouwen?

Rubberen mat op de overgang klep/trailer gelegd en wat blijkt: FOX volgt me WEL als ik het haar vraag: 6x achter elkaar, zonder maar 1 twyfeling erop en eraf: "áls jij dat wil doe ik dat toch, MITS(!) ik erzelf van overtuigd ben dat het wel veilig is" (naar mensentaal vertaald)..........

ZONDER clicker......
Op Vertrouwen......
In mij.......
In de trailer (zonder spleet tussen de klep)

Jemig, ik schaam me dood: heb ik me WEEEEEER laten overhalen tot dwang, trekken, rukken, zweep, ongeduld, dreigen, etc. Terwijl de oplossing voor de hand lag en ze het me eigenlijk al die tijd aangaf.... (steeds weer op dezelfde plek twyfelen)

Ik heb het geprobeerd goed te maken nadien met een dubbeldik verdiende massage en aan haar houding naar my toe te zien, snapte ze het wel, dat je het die rare wezens op 2 benen met ogen aan de voorkant eigenlijk niet kwalijk kunt nemen....

Mijn respect voor paarden is vandaag weer eens in het bovennatuurlijke gestegen.....

Idd. toch weer een lang verhaal.... net voor het slapen gaan...
Misschien kan iemand er wat mee

Groeten Bianca

biancawaamelink schreef op dinsdag 7 februari 2006, 23:29:

Je verdiepen in gedrag wordt telkens beloond, heb ik hierbij weer geleerd. Vind dat die (lieve) man ook een dubbeldikke massage verdiend heeft!

dag,
jet

biancawaamelink schreef op dinsdag 7 februari 2006, 23:29:


Superleuk verhaal! Ik heb het in één ademloze ruk uitgelezen.
Of ik er wat mee kan? Jazeker, het bevestigt wat we eigenlijk allemaal wel weten, maar waar wij - arrogant ras - maar zo moeilijk van af kan stappen. Wij wéten het niet altijd beter.. Dus kruip ik nederig in mijn bedje en denk: slim paard..

Trea

e m kraak schreef op dinsdag 7 februari 2006, 22:01:

Vergeet het dominatiemodel; de paardensameleving werkt zo niet en dat is de grootste gratis binnenkomer die je kan bedenken omdat wij nu net hebben waar het wél op gebaseerd is: brein.


Het één sluit het ander uit.
Dit kun je doortrekken naar de maníer van rijden. 'A-la-brida' sluit 'a-la-jineta' uit en beiden leggen inherent ook uitgangspunten mbt manipulatie versus geweld vast.

HC

biancawaamelink schreef op dinsdag 7 februari 2006, 23:29:


Hoi Bianca,
Bekend verhaal, begrijp hoe je je voelt. Heb met Froukje iets dergelijks meegemaakt. Zij had nooit problemen om op de trailer te gaan. Tot na de avondles in het bos (daar is de bak). Was al donker na het uitstappen en mevrouw wou d'r niet in. Was zelf natuurlijk moe en werd dus boos. Na veel geharrewar stond ze toch binnen, maar dat voelde niet goed. Onderweg naar huis maar steeds zitten denken waar het door kwam. De binnenverlichting van de trailer doet het al jaren niet, maar daar had ze nog nooit een probleem van gemaakt. Toen bedacht ik opeens dat de trailer een klein beetje anders stond en dus het licht van de lantaarnpaal er niet inscheen. Volgende keer een zaklamp meegenomen en voorin opgehangen. Dat weinige licht was al voldoende!
Wat zijn wij mensen toch dom!
Groetjes, Els.

e m kraak schreef op maandag 6 februari 2006, 19:31:

Gewéldig Egon. Nu de leidstok nog

Ik ben nu met een rij-blok bezig afgewisseld met spelen in de picadero maar volgende week ga ik weer lopen met pielemans; met de lijn slap op zijn rug in leidpositie 4 met mijn ritme en cadans zíjn ritme en cadans aangeven, in passage een helling af of op verbale cue de achterhand verder laten ondertreden.

Het allerállerleukste is dat hij duidelijk beloning haalt uit het saamhorigheidsgevoel, uit het contact. Ook is voor hem de activiteit zelf een beloning. Ja hij heeft graag een wortelschijfje maar het gáát hem om het sámen 'spannende dingen' doen.

Oh, en ja, het is geweldig voor je conditie en dat weer goed voor het werk in het zadel. Is net als voor het paard; als je het lichamelijk makkelijk aankan is dát geen beperkende schakel meer.
Jammer dat je daar geen bergehellingen hebt. Dat is echt een grote hulp bij verzamelen en gymnastiseren; het laten ontdekken van de speelmogelijkheden met het zwaartepunt en evenwicht.

HC

Peter Donck schreef op dinsdag 7 februari 2006, 23:14:


Je krijgt er een emmertje en een zeefje bij hoor Peter. Wel lief spelen hé? En niet de andere kindertjes plagen.

Cassandra

e m kraak schreef op dinsdag 7 februari 2006, 16:47:


Hoi Egon,

Ik heb hem eindelijk maar een gedownload, de Skinnercursus waar je het maar steeds over hebt. Het behoeft alleen nog wat uitleg van jouw kant. Wat kan ik ermee? Hoe ga ik hiermee mijn paard trainen?
Dit is gewoon een stukje psychologie. Altijd leuk natuurlijk. Maar nu niet direct een een trainingscursus voor paarden.
Dus? Wat doe ik ermee?

Cassandra

Cassandra Berg schreef op woensdag 8 februari 2006, 11:15:


Als je weet hoe iemand leert kun je trainen, dat is toch logisch?

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op woensdag 8 februari 2006, 11:46:


Sorry Ilon, mijn fout.
Ik heb een andere achtergrond en ga er automatisch vanuit dat een ieder deze kennis als een stuk basiskennis met zich meedraagt. En natuurlijk is dat niet zo.
Sorry, sorry, sorry.

Cassandra

Hallo allemaal,

Ik heb sinds kort een veulen van 1 jaar met een navelbreuk. Ze had eigenlijk naar de slacht gemoeten maar dankzij iemand met het hart op de juiste plaats is dat haar bespaard gebleven. Nou staat ze in mijn kudde sinds een week of 2 en heeft het enorm naar haar zin. Ze is verder gezond en zit goed in haar vel. Aangezien ik geen ervaring heb met navelbreuken ben ik erg benieuwd of er mensen zijn die hier wel ervaring mee hebben. Ik ben al op zoek gegaan maar heb nog weinig info gevonden. Wat ik o.a. tot nu toe heb vernomen is dat indien je wilt fokken met een merrie met een navelbreuk ze geopereerd moet worden. Nou, het is een merrie maar ik wil niet fokken met haar. Het zou erg leuk zijn als ik over een jaar of 4 à 5 recreatief met haar kan rijden maar is dat niet mogelijk dan zit ik daar ook niet mee. Zijn er misschien dingen die ik in de gaten moet houden? Zou ze op een bepaalde leeftijd wel geopereerd moeten worden? Of misschien alleen als ze er last van krijgt. Heeft ze er uberhaupt last van? Of kan het eigenlijk helemaal geen kwaad en kan ze er oud mee worden zonder dat ze er last van krijgt? Zoals je ziet zit ik vol met vragen. Ik kan uiteraard de veearts raadplegen en dat zal ik ook doen tzt maar ik ben erg benieuwd naar ervaringen van mensen. Mijn ervaring is dat je daar over het algemeen veel meer aan hebt. Ik hoop dat iemand wat antwoorden voor me heeft. Alvast bedankt!

Monique

Cassandra Berg schreef op woensdag 8 februari 2006, 11:15:



Lees "Don't Shoot the Dog" van Karen Pryor, dat gaat over de praktische toepassing - en het is een erg leuk boek.
Gaat echt niet alleen over honden.
Is in het nederlands ook te krijgen ("Stoppen met blaffen"), maar da's een vertaling van een van de eerste edities - ook leuk, maar de laatste engelse editie is uitgebreider.

groeten,
j.

Cledisa schreef op woensdag 8 februari 2006, 13:35:


hangt ervan af hoe erg de navelbreuk is,
in lichte vorm verdwijnt die doorgaans vanzelf,
in ergere vorm moet die geopereerd worden.
Doe je er niets aan dan heb je kans op vergroeiingen en
problemen later of vroeger......
Een breuk is een opening in afdekkend vliezen en/of spierlagen,
een deel darm kan hierdoor uitzakken (uitstulpen)
en bekneld geraken, afsterven .......
Laat er dus best een ervaren DA naar kijken
Peter

Hoi, ik ben op zoek voor de A-pony van Floortje(9 jaar) naar een bitloos hoofdstel. Ik heb een poos geleden de Libra geknoopt maar dat lukte niet. Floor vond het doodeng en wilde, na een keer proberen, niet meer rijden.
Ik denk dat het voor zulke jonge kinderen te moeilijk is, je moet een behoorlijke onafhankelijke zit hebben om de Libra te kunnen gebruiken.
Er zijn zoveel soorten, merken, modellen van deze hoofdstellen, kan iemand mij iets adviseren? Heeft iemand met zo'n jong kind ervaring om zonder bit te rijden, we rijden nu met een halster waar een touw aan vast geknoopt is, maar dat vind ik niet ideaal, ook past dat ding niet goed aan het hoofdje en snijdt nog teveel. Ik snap dat dit komt doordat Floor teveel "trekt" maar dat wil ik nu juist gaan afleren... Ik wil inj ieder geval helemaal af van dat bittengedoe, juist omdat ze nog zoveel moet leren!

gr Caroline