jans schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 6:38:


Nu wel ja, nu de cursus er is, maar deze driedaagse cursussen bestaan pas een maand...

trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 7:03:


Daar heb je maar deels gelijk in, ze worden nu gegeven in Nederland, maar er zijn er geweest in Belgie . Ik ken ook mensen die hem hebben gevolgd in Engeland, Duitsland
De cursus zelf bestaat dus al vele jaren.

Karin

Peet schreef op maandag 10 oktober 2005, 21:36:


Hallo,
Dat ligt eraan hoe de schoenen van Smit aansluiten. De schoenen van Marquis kun je met behulp van een ski-sluiting verstellen, dus past eigenlijk altijd. Probeer het anders eerst even met oude sportsokken, die van Marquis zijn nog iets dikker. Passen de sportsokken kun je die ook van Marquis bestellen.
http://www.dr-marquis.com/shop/de/pd-1145961303.htm?defaultVariants=search0_EQ_0/1_AND_{EOL}&categoryId=1
Monique

trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 1:31:


Tja, buiten het feit dat er met de Strassercursus met precies dezelfde dode bevroren hoeven wordt gewerkt, mag iedereen elke manier die voor handen is aangrijpen om te zorgen dat zijn paard zonder ijzers op een zo natuurlijk mogelijke manier loopt en leeft.
De een is nu eenmaal handiger dan de ander. De een is onzekerder dan de ander en heeft meer begeleiding en omgang met gereedschap nodig.
Vaak wordt echter het uitgangspunt van de cursus over het hoofd gezien:
het op elk gewenst moment kunnen nabootsen van de slijtage die een paard zou hebben als het op de voor een paard ideale ondergrond zou leven. Al is het elke week "een milimeter".
Mensen die zo werken krijgen paarden met geweldig goede hoeven en hebben na korte tijd hulp van niemand nodig. Het volstaat om iemand in het begin de ijzers er af te laten trekken, de lange hoefwand te laten verwijderen en nog een paar keer controle met steeds langere tussenpozen.
Wat heeft het voor zin om iemand keer na keer te laten komen als die iedere keer weer moet constateren dat alles goed gaat.
De manier van werken die je leert is de simpelste en gemakkelijkste en het mooie is: meteen ook de beste methode. Alles wat je terug kunt brengen naar de essentie, dus zonder overbodige rompslomp, werkt het beste. Mensen als Jackson en Ramey hebben ons dat laten zien.
Het is niet nodig om iets moeilijker te maken dan het is als het eindresultaat hetzelfde is.
Jarenlang hebben smeden ons wijsgemaakt dat iemand zelf niet in staat is om hoefonderhoud zelf te doen, alsof het een universitaire studie was. Jammer dan, als het dat was waren ze geen smid geworden.
Het uitgangspunt om een paard blootsvoets te laten lopen is dus te zorgen voor zo regelmatig mogelijk nabootsen van slijtage. Zodat de hoef in optimale conditie komt en blijft en de omstandigheden zo te maken dat deze hieraan meewerken, met als resultaat prima hoeven.

Het feit dat je dit iedereen met 2 handen aan zijn/haar lijf kunt leren en men dit werk na een poos gaat beschouwen als een routine klusje van een paar minuten per week is een van de mooiste ontwikkelingen van de laatste tijd

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk

Nadat bijna twee jaar geleden de ijzers bij Jovarna verwijderd zijn en ze natuurlijk bekapt wordt, zijn haar hoeven er flink op vooruit gegaan. De laatste tijd echter gaat het niet zo goed met haar voorvoetjes. Ze heeft een hoefzweer gehad, ze heeft in glas getrapt en ze heeft haar hoefgewrichtsbanden verrekt. Dit alles in haar rechtervoorhoef. Hierdoor is ze haar rechtervoorhoef gaan ontlasten en haar linkervoorvoet extra gaan belasten. De zolen van beide voorvoeten zijn erg gevoelig. Wanneer we wandelen, loopt ze prima en heeft ze nu zelfs wel zin in een drafje, maar toen ik vorige week met haar ging rijden (een klein rondje stappen in het bos), liep ze toch weer gevoelig. Dus houden we het weer bij wandelen.
Ik heb besloten haar hoefschoenen te geven; woensdag komt Fred om ze aan te meten (schoenen van Smit).
Nu opperde iemand of Jovarna's zwangerschap misschien ook een rol kan spelen in de gevoeligheid van haar voorvoeten. Aangezien er tijdens een zwangerschap stoffen extra verbruikt worden en er misschien te weinig overblijft om haar eigen hoeven mee te "verzorgen". Bijv. vitamine C, B, biotine.
Heeft iemand de ervaring dat de hoeven tijdens de zwangerschap inderdaad wat zwakker (kunnen) worden?
Nu moet ik er wel bij zeggen dat Jovarna de afgelopen weken druk bezig is allerlei afvalstoffen aan ’t afvoeren, waar de hoeven ook hun functie in hebben, dus dat zal ook meespelen. Maar toch, ik ben benieuwd of hier iets over bekend is, of anderen dit herkennen en zo ja, wat ik Jovarna dan 't beste extra kan geven.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Het is niet omdat de cursus in Nederland er pas is, dat hij niet bestaat é (u heeft toch geen Frans bloed ofzo? )
Hier is de eerste seminar gegeven een kleine 4 jaar geleden, en ondertussen
zijn er nog (dacht ik) 2 geweest.

jan.

van lennep schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 1:27:

Klaas was me voor, ben het helemaal met hem eens Esther.
Even in het algemeen
Dit is een van de grote voordelen van het werken met echte hoeven en de bespreking van al die vaak grotesk verwaarloosde en onmogelijk beslagen hoeven. Mensen weten precies na het volgen van de cursus wat een probleemhoef is en welke redelijk netjes bekapt is.
De bespreking ervan, hun eigen eindresultaten zien en dat van de mede cursisten zorgt ervoor dat niemand hen , of ze nou zelf gaan bekappen of niet, ooit nog knollen voor citroenen kan verkopen.
Nooit een smid meer die het ijzers over de steunsels, die de hele zool bedekken, heen kan branden, geen lange hoefwanden meer die van ellende maar uit zichzelf af gaan brokkelen. Nooit paarden meer die na hun driemaandelijkse beurt weer bijna opnieuw moeten leren lopen.
Zoals Esther het beschrijft, zo doen honderden andere cursisten het.
Uiterst voorzichtig, beetje voor beetje, ervaring opdoen met het gereedschap en wennen aan het werk op zich, zonder dat je de kans loopt je paard te verknallen. Als je ook maar even twijfelt, vragen, of iemand langs laten komen. Vandaag de voorhoeven, morgen vanachter en kijken hoe je paard loopt en volgende week nog eens.
Prima Esther!

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

.

Om het fenomeen toonlanden beter te begrijpen raad ik je aan op deze site bij hoefproblemen hko.htm">hoefkatrol op te zoeken, daar komt het uitgebreid aan de orde en ook hoe je door natuurlijk bekappen een paard keurig op de hiel kan laten landen, zoals het hoort.

groeten, joop

Piet schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 10:14:


En toch he,denk ik dat deze aanpak heel goed kan werken,ik bedoel zoals de cursus nu gegeven word,maar ik zat zo te denken..
Een intake gesprek;Waarom doe je deze cursus? wat is het probleem bij jou paard,zijn hoeven?Een verplicht bezoek van een natuurlijk bekapper die een raportje opstelt met de hoef problemen van dat paard en een nacontrole door die bekapper!Deze gegevens inpassen in de cursus maar de nacontrole pas na de cursus.
Het is heel mooi [of erg!!] dat je hoeven ziet met overgroeide steunsels ,om te zien dat die bestaan ,maar je komt wel op die cursus voor je eigen paard met zijn problemen.
Ik ga er vanuit dat er over nagedacht is om de cursus te doen zoals ik hem heb gehad, dat dat allemaal heel doordacht gebeurd is en volledig onderbouwd.Zie het ook niet als kritiek maar als aanvulling op het al bestaande...
Ik begrijp ook wel dat de cursus hier duurder van word en dat hij daardoor minder mensen zal bereiken,maar ik denk wel dat het een aanvulling zou kunnen zijn.

Tijdens het invullen van het evaluatie formulier was ik nog helemaal overdonderd door alles en heb het daar dus niet opgeschreven.

Een vervolgcursus bij de mensen op lokatie daar zijn jullie mee bezig geloof ik?Of gaat dat dan over oplossingen t.a.v. het natuurlijk houden van paarden?

Misschien schieten mij nog wel meer dingen te binnen , maar al het goede...je weet het

Groetjes Esther

eamonn schreef op maandag 10 oktober 2005, 13:20:


Hallo,
Ik ben blij dat je pony goede hoeven heeft! Ik wilde even wat zeggen over "Franse stand". Binnen bepaalde grenzen is er wel heel wat aan Franse stand te doen, natuurlijk afhankelijk van leeftijd van het paard, maar volgens mij ook of dat haar natuurlijke stand is of "aangekapt".
Mijn paard is in het verleden door een gediplomeerd hoefsmid, een "goede vriend" van mij, bewust vernield. Hij kon mijn paard als fokmerrie voor een leuk prijsje verkopen en deed mij regelmatig aanbiedingen en stuurde kopers op mij af. Ik wilde niet verkopen, daarom gaf hij haar bewust een volledig verkeerde beenstand, en probeerde mij te overtuigen dat ze niks waard was, een kneusje. Ik zou haar nooit kunnen berijden. Ik had het eerst niet door, want ik vertrouwde hem en wist toen bijna niets over hoeven (daar heb je immers hoefsmeden voor). Ik kon niet geloven dat haar benen en hoeven zo slecht geworden waren en ging mij in hoefbekappen verdiepen. Toen wist ik wat hij deed..... Na een enorme ruzie en verandering van pension (was ook van hem) nam ik een andere hoefsmid, die de stand iets kon verbeteren, maar niet veel. Enige hoefsmeden, pensionstallingen, veel rottigheid en veel hoefzweren later, kon ik haar eindelijk naar huis halen (4 jaar geleden) en heb ik zelf rasp en renet ter hand genomen. Met paardnatuurlijk heb ik enorm veel bereikt. Mijn paard maait en waggelt niet meer, ze is niet meer koehakkig en de Franse stand is veel minder geworden. En dat door alleen de zool te volgen....
Vooral haar rechter achterhoef was een enorm probleem, die stond zo veel naar buiten gedraaid, bijna dwars......
Binnen bepaalde grenzen kan Franse stand dus veel verbeteren, al heeft haar leeftijd (8) er wel toe geleid dat haar gewrichten nooit meer helemaal recht kunnen worden. Haar huidige stand is echter een enorme verbetering. Ik hou mij tegenwoordig ook alleen met slijtage en mustangrollen maken bezig, ik hoef niet meer te corrigeren, ik heb de indruk dat ze zich nu zelf corrigeert.
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 12:43:


Jeetje Monique, zit dit te lezen... en helemaal te koken van woede!
Wat een verhaal zeg! Ja, ik geloof natuurlijk wat jij hier schrijft, laat ik dat voorop stellen. Maar het is toch eigenlijk van de gekke dat iemand hier zo maar mee wegkomt?
Allemachtig... dat een 'vriend', je eigen hoefsmid ook nog, zoiets kan flikken zeg!
Nee, ik heb hier helemaal geen woorden voor.... Wat kunnen mensen dan in en in slecht zijn..... HOE KOM JE OP ZOIETS??
Kan me wel voorstellen dat je een fikse ruzie achter de rug hebt daar....
Ik heb ook weleens zo staan te koken van woede, toen ik zag dat een hoefsmid een paard (in de buik) helemaal in elkaar trapte. Ik kan daar echt niet tegen en ben dan in staat om zo iemand aan te vliegen... Walgelijke mensen die dat doen.
Nee, je hebt er niets aan dat ik dit schrijf... maar ik moest het gewoon even kwijt...

Ik ben gewoon hardstikke blij dat jij het nu lekker zelf doet... Verdraaid... niet zo gek dat niemand anders aan jouw paard haar voeten kan komen!

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 13:10:


Wil, bedankt!
Tja, hoe kom je op zoiets? In zijn geval huwelijksproblemen en geldproblemen. Lekker je woede afreageren op een onschuldig en weerloos klein veulentje. Walgelijk, om misselijk van te worden als ik er aan denk. Hij heeft haar menig maal in elkaar getrapt, stiekum. En ik mij verwonderen waarom ze zo schichtig was voor mannen.
Ik heb vaak overwogen hem aan te geven, maar ik ben nog steeds bang dat hij mijn paard wat aandoet. Het ergste is nog dat mijn (en zijn) toenmalige dierenarts er ook aan meedeed. Die dierenarts bevestigde het verhaal dat mijn paard gewoon een "kneusje" was. Kon hij wat meepikken van de verkoop. Mijn paard is nog steeds schichtig bij vreemde mannen en dat zal ook wel zo blijven. Het is nu enkele jaren geleden, maar ik kook nog steeds als ik er over nadenk. En wie aan mijn paard komt, komt aan mij. Monique

jans schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 9:50:


Hmm, ik had begrepen dat de vroegere seminairs alleen maar gegeven werden door Dr Strasser herself, en daarom voor velen buiten het budget vielen, en dat nú pas, sinds deze maand, de seminairs gegeven mogen worden door andere strasser hoefverzorgers (tenminste in Nederland, hier is Karen Drost daartoe gemachtigd) - die daarvoor wel weer extra cursus hebben moeten volgen - om het strasseren zó voor het grote publiek toegankelijk te maken.. Nu worden ze gewoon - op afspraak - bij je thuis gegeven, mits je voldoende mensen vind om de cursus te volgen, en wordt er inderdaad op dode hoeven geoefend, maar ook op paarden van cursisten.
Dit is volgens mij ook de manier waarop Hans Arendse het aanpakt. Bij hem wordt ook, tijdens de cursus, met echte paarden gewerkt.
Heb geen idee hoor of het beter is, het zal wellicht een beter beeld geven van de werkelijkheid, want dat was hetgeen mij erg tegenviel toen ik na afloop van de cursus thuis aan de slag ging. In plaats van lekker op je stoeltje - de hoef draaiend naar alle kanten, bijna geen gewicht - sta ik de enorme zware voeten van mijn tinkers omhoog te houden. Ja ja, ik weet het, is ook een kwestie van opvoeden, en koudbloeden laten zich soms lekker graag hangen, en wat Piet ook al zei, de handigheid en snelheid ontwikkel je wel, en ondanks dat het (voor een vrouw) vind ik, best een zware klus is, geeft het VOORAL voldoening om een prachtige natuurlijke voet te zien ontstaan onder je eigen handen...

Monique Meijer schreef op donderdag 6 oktober 2005, 12:58:


Hier de foto's:
http://www.mijnalbum.nl/Album=4JQ8RTPS
Monique

trea hoex schreef op dinsdag 11 oktober 2005, 2:13:


Kijk Trea....zoals je hierboven zelf al schrijft....Bij Strasser leren ze....ingewikkelder dingen dan zoals bij frans, pien of piet....
Helemaal juist....en dan mag het ook geen dag duren nmm.
Ik vind eigenlijk die 3 dagen al erg weinig om een onervaren iemand met een mes in de zool te laten peuteren....maar das mijn mening.

Nu even terug naar je vorige bericht.
De opmerking over het minderwaardige was niet persoonlijk bedoeld...in het algemeen praat men zo....maar een dag cursus....alleen op een stelletje dooie bevroren hoeven werken....
Nu gaan we het dan op jou denkwijze doen.
De natuurlijk bekapper is bij jou aanwezig en geeft jou voor de eerste keer een rennet in je handen....en jij schiet vreselijk uit met dat ding omdat je niet wist dat i zo scherp was en de hoef zo zacht....
Nu ben je te ver gegaan....en nou?
Iets eraf halen is niet zo moeilijk....iets er bij aanplakken onmogelijk...
Ik denk dat het een hele wijze beslissing is voor de meeste eerst maar eens op een bevroeren hoef te oefenen.
Al is de oefening maar een middag....het is toch een oefening die IK niet graag zou zien gebeuren op een levend wezen.

Nogmaals mijn vraag....zou jij je paard op zo'n cursus ter beschikking stellen aan een persoon die dit nog nooit gedaan heeft?

Nick