Piet schreef op woensdag, 13 juli 2005, 10:54:


Piet, bedankt voor je reactie. Ik wist dat jouw Don fase 3 had :)
Over hoefkatrol hoor je ook zoveel tegenstrijdige berichten en ik had zelf het idee dat de prioriteit nu eerst de stand van het hoefbeen is.
Beweging krijgt het paard zeker, volgens mij staat ze 's nachts wel op stal (erg grote stal trouwens). Het zal zeker geen probleem zijn haar altijd buiten te laten aangezien ze op een boerderij woont. Idem dus het aanpassen van de voeding.
De afspraak met de natuurlijk bekapper is al gemaakt, zover had ik haar al gekregen
Het probleem is dus dat we geen idee hebben hoelang dat hoefbeen al verzakt is. Of is het gewoon niet mogelijk dat een paard hiermee lang rondloopt? IJzers nemen tenslotte veel gevoel weg.
Dat het een lange weg zal worden weet de eigenaresse en is uiteraard geen probleem. Mocht het paard nooit weer bereden kunnen worden dan blijft ze toch gewoon op de boerderie wonen :)

Havank schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:32:


Klinkt logies, maar ik ga hier dan denken een een eerder geplaatst stukje over been gebruik.
Dit zou dus eigenlijk op de achterhoeven slaan wat je hier omschrijft?
Gr, Nick

Havank schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:47:


Maar die stonden ook niet alleen in de zachte wei met af en toe eens een weg, of hele dagen op stal?
Enige tijd terug schreef jij dacht ik toch ook dat de omstandigheden waarin jij verkeerd om zo met je paarden te trainen uniek waren en dat lang niet iedereen op deze manier de voeten van de paarden zo op een natuurlijke manier kon laten afslijten?
Vind dit eigenlijk niet zo´n goeie vergelijking dus.
Gr, Nick

mike van dijk schreef op woensdag, 13 juli 2005, 9:36:



Sorry Mike, ik vind dit een beetje een raar antwoord?
Je komt hier een vraag stellen, geeft in eerste instantie vrij weinig duidelijkheid en door vragen van ons komt er een hele andere kijk op jouw vraag.
Het zal toch duidelijk zijn dat er dan meer vragen van komen?

Onderstaand stukje alleen al lezend zit ik vol met vragen...


Wat ik bijvoorbeeld niet snap is dat je als hoefsmid zijnde je paard 2 keer laat bekappen door "een natuurlijkbekapper" zoals je dat noemt.
Ik zou toch verwachten dat je als hoefsmid met een gedegen opleiding deze site gelezen hebt , dit makkelijk zelf kan doen??
Dan het stukje dat je schrijft over die natuurlijke bekapper die dit 2 keer gedaan heeft....
Ik kan er maar niet uitkomen dat een hoefsmid, die zich ook blijkbaar verdiept heeft in de materie natuurlijk bekappen, niet weet middels welke manier er bekapt is???

Daarnaast begrijp ik ook nog steeds je eigen kijk op deze manier van bekappen niet.
Je hebt het (mopperd?) over klanten die je niet vaak genoeg laten komen maar , zoals ik het lees , is je eigen paard dus ook maar 3 keer in 4 mnd. tijd bekapt zoals hier omschreven?
Als je nou je eigen paard al niet eens zo vaak bekapt hoe kan je dit van je klanten dan wel verwachten?

Dan als laatste....
We maken hier best wel eens lol en zijn lang niet altijd even serieus, maar zeker met nieuwkomers (en nog meer als dat een hoefsmid blijkt te zijn) proberen we toch op een serieuse vraag in te gaan.
Ook wij zijn ons er best van bewust dat een hoefsmid wat anders tegen deze manier (vooral dat zelfstandige) aan kijkt.
Bij het lezen van jou berichten schoot mij onmiddelijk de naam Richard in het hoofd, een heer die voor velen hier uhhhh....zeg maar "nogal bekend is".
Ik hoop dat ik me vergis en dit niet dezelfde kant op gaat.
Ik snap er tot nu toe weinig van dus, maar dat zal dan wel aan mij liggen.

Gr, Nick

Marina schreef op woensdag, 13 juli 2005, 12:28:


Nou dan zijn er belangrijke dingen besloten :)
Natuurlijk is bevangenheid iets heel anders dan hoefkatrolontsteking.
Maar genezing is op dezelfde manier mogelijk. Alles draait om een optimale doorbloeding door de werking van het hoefmechanisme van de hoef, zodat het opruimen van gifstoffen en de aanvoer van gezond zuurstofrijk bloed mogelijk wordt en het zelfgenezend vermogen van het paard ruimbaan krijgt.
Hoe lang het ook is geleden dat het paard bevangen is geraakt doet niet zoveel terzake.
Door een goede bekapping zal de hiel lager komen en de toon korter worden, zodat bij de afwikkeling van de voet het dier minder last heeft en er minder druk op de toon komt.
Vanuit de kroonrand zal nieuw hoorn groeien wat via de witte lijn vast gehecht zit aan het hoefbeen en naar beneden groeit.
De hoefwand die niet meer vastzit aan het hoefbeen, wat te zien is aan de verbrede witte lijn, heeft geen nut meer. Beschouw het maar als een losse nagel bij een mens, die groeit er ook af. Daarom kan de hoefwand daar kort. Meestal zit er een knik in de hoefrand , als je van opzij kijkt. Vanaf daar zit de hoefwand los.
Wanneer de hoefwand vanaf die knik de grond heeft bereikt en de voorkant van de hoef loopt gelijk aan het hoefbeen, dus met een mooie smalle witte lijn is de bevangenheid voorbij.
Gezien het hoorn van de hoefwand ongeveer 1 cm per maand groeit, kun je zelf uitrekenen hoe lang herstel kan duren.
Arm beessie, maar ik heb er alle vertrouwen in dat het onnodig zal blijken te zijn, het beest te laten slachten.
Ik meen dat 70 procent van alle paarden zo aan zijn eind komt.

Piet

Nick Altena schreef op woensdag, 13 juli 2005, 13:20:


Slaat op beide, voor- en achterhoeven. Het extra afslijten heeft denk ik te maken met het gehinderd neerkomen.
Groet
Hans

Nick Altena schreef op woensdag, 13 juli 2005, 13:25:


Ik wilde alleen duidelijk maken dat de frequentie van bekappen een relatie heeft met het gebruik van het paard. Dat je dus niet zo maar kunt zeggen dat 1 keer in de twee maanden te weinig is.
Groet
Hans

Piet schreef op maandag, 11 juli 2005, 8:25:


Ja, Pien en Jack, bedankt voor de goede ontvangst, de duidelijke uitleg, de lekkere lunch en de begeleiding bij het praktijkgedeelte. Aan Piet, die spontaan mee uitleg gaf tijdens de theorie en de praktijk, eveneens dank. En hierbij wil ik jou, Piet, alle succes toewensen op je eerste cursusdag. Ik ben er zeker van dat jouw cursisten even enthousiast zullen zijn. Inderdaad, aan het einde van de dag zag ik het helemaal zitten om de hoeven van mijn paard zelf te bekappen, al steekt het 'twijfelduiveltje' soms zijn kopje op. Vandaag ga ik een reeks foto's maken, en morgen gebeurt de eerste bekapping, gevolgd door weer een reeks foto's. 'k heb intussen iets gevonden dat, althans voorlopig, wel als hoefstandaard kan dienen. En morgen is onze manege gesloten, dat wil zeggen: minder 'pottekijkers' bij die eerste kapbeurt. Dat alleen al maakt me toch weer iets rustiger, haha.
Ik laat jullie nog bericht hoe het gegaan is.
Groetjes
Perdida

Havank schreef op woensdag, 13 juli 2005, 15:22:

Is dat niet meer een kwestie van semantiek, en wordt er met "bekappen" vooral "aandacht geven aan" bedoeld? Bekappen klinkt meteen zo zwaar...
Er zijn uiteraard wel meer omgevingsfactoren die de hoedanigheden van hoeven beinvloeden, ook als je niet voor draverijen traint. Al dan niet (half)verharde bodem om maar wat te noemen, of droogte, genetica, trauma, etc.

En mag ik er dan ook naar raden dat jij je paard(en) wél frequent bekijkt, en zelfs nadenkt over hoe het nog beter kan?
Ik denk echter dat je met zekerheid kan stellen dat eens in de 2 maanden (als het niet vergeten wordt) toch eens naar (de hoeven van) je pony omkijken te weinig is. Of er al dan niet iets (extra) aan gebeuren moet is dan een 2e.

Een wezenlijk verschil tussen de "traditionele" en "natuurlijke" benadering is dat bij de eerste er eens in de x maanden er een "smid" langskomt die het achterstallig onderhoud opruimt, terwijl bij de laatste er als het goed is geen achterstallig ontstaat. Het verbaast me enorm dat zelfs deze simpele logica op zoveel weerstand stuit in het hippische; het is net alsof je de mensen moet bijbrengen dat je je pony toch echt wel iedere dag te eten en water moet verstrekken.

Groeten, Egon

Piet schreef op woensdag, 13 juli 2005, 14:21:


70 procent....'t is toch niet te geloven....
Hopelijk kan ik er 1 redden op deze manier (nou ja, niet zelf, maar door 't hele spul in de richting van natuurlijk bekappen te sturen)
Met uitzondering van mij waren alle adviezen: paard naar de slager, er was al genoeg tijd en geld aan besteed.
Ik heb de hoeven nog niet bestudeerd, maar ga er nu zeker dichtbij staan als ze bekapt wordt :) De vorige keer dat ik haar zag is me niks bijzonders opgevallen, maar toen liep ze nog op ijzers.(die zijn inmiddels verwijderd). De bekapper kan zich in ieder geval richten op een aantal recente foto's. Wat mij betreft gaan we ervoor :)

Wendy-hb schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 19:54:


Tja... En dat is dan een fout die niet alleen bij bekappen maar ook op Natural Horsemanship-gebied vaak gemaakt wordt. We pakken een onderdeeltje van Parelli, gooien er een sausje van M.Roberts overheen, met wat elementen van Emiel Voest, en vervolgens zijn we verbaasd dat er uit deze mix niets fatsoenlijks komt.

Zowel Strasser, Jaime Jackson als Pete Ramey hebben heel veel onderzoek en ervaring opgedaan alvorens ze op de door hun toegepaste bekappingswijze kwamen. Wie ben jij om te vinden dat je "het er niet mee eens bent" en allerlei stromingen door elkaar gaat husselen en vervolgens gaat klagen dat de hoeven scheef worden? Heb jij ooit iemand anders horen klagen dat de hoeven scheef worden? Dat gebeurt noch bij onze methode, noch bij de Strasser-methode, etc. Dat gebeurt alleen bij mensen die niet voldoende inzicht hebben in de methoden en lukraak dingen naar eigen (gebrek aan) inzicht gaan veranderen.


Het is tamelijk onbeleefd om op forum A een vraag te stellen en vervolgens om een antwoord op forum B te verzoeken. Iemand mag van mij lid zijn van meerdere forums, maar als je op forum A schrijft accepteer dan ook antwoorden op forum A. Anders vraag ik me af wat het nut is om aan forum A deel te nemen.


Jij stelde je vraag hier.

Groeten,
Frans

mike van dijk schreef op dinsdag, 12 juli 2005, 22:43:


Er zijn verschillende mogelijke oorzaken:
1) De leefwijze van het paard is niet correct. Bij een paard dat een behoorlijk deel van een etmaal op stal staat zal dit probleem niet overgaan, ongeacht de bekapping.
2) De hoefwand is te lang. Je hebt het over "4 maanden geleden" dus het zou wel eens zo kunnen zijn dat de hoefwand uitsteekt. Dat kan gevoeligheid veroorzaken, vooral op de verharde weg.
3) De witte lijn is zwak. Dit uit zich vooral op "kleine steentjes" en grind e.d. Gevoeligheid van de zool zelf dus.
4) Er wordt te rigoureus bekapt, af te leiden uit het gegeven of het paard direct na de bekapping beter of slechter loopt.

Bij paarden met een zwakke witte lijn kan het soms wel nodig zijn om de hoefwand wekelijks(!) bij te raspen om gevoeligheid te voorkomen.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op woensdag, 13 juli 2005, 16:50:


Ik zie de hoeven dagelijks. Wat minder frequent bekijk ik de onderkant. Bekappen klinkt mij inderdaad nogal zwaar in de oren. Ik zie meteen een kapmes voor me.
Iets wat ik vaker heb gelezen en wat jij nu ook weer schrijft is de frequentie van traditioneel bekappen: om de x maanden. Waarbij langer dan 2 maanden eerder regel dan uitzondering is.
In mijn hobby word er op zijn laatst na 4 weken een nieuw ijzer onder geslagen. 3 weken is ook heel gewoon. Met zo weinig mogelijk nagels en vaak nog in dezelfde nagelgaten. De slechte effecten van hoefijzers worden zo wat beperkt.
Groeten
Hans

Frans Veldman schreef op woensdag, 13 juli 2005, 17:52:

Tja ...
ik ben ook een van de weinige menners hier geloof ik. Of in ieder geval een menner die een verhoudingsgewijs zware wagen achter de pony hangt. Het hoefgebruik en hoefbelasting heeft hier zeker wat mee te maken, zeker omdat ze al een wat franse stand heeft. De kans is heel groot dat haar voorhoeven dus mede daardoor (en het feit dat ik haar niet dagelijks inspan zodat haar hoeven er niet aan kunnen wennen) wat schever groeien.

Mij lijkt dit in ieder geval veel logischer als het feit dat ik geen mustangroll maak en de hielen wat hoger laat (zodat ze wat minder gevoelig loopt). Verder volg ik volgens mij het principe als hier omschreven. Dus eh dat door elkaar husselen van diverse dingen valt wel mee .

Laatste opmerking van mijn zijde over "Isabella's hoeven", ik heb niet "geklaagd" ik heb alleen maar een keer opgemerkt dat de hoef-/beenstand wat scheef was geworden zonder dat ik dit direct aan de onderzijde had opgemerkt of kon verklaren. Tenslotte gaf Ilona pas nog aan in bericht nr. #2658 dat de hoeven er zo mooi uit waren komen te zien ... ook een foto van de onderzijde gezien.

Groeten, Ingrid

Hey Isabel, van dat onderschuiven, daar wil ik nog wel iets over kwijt. Ze stonden nl. altijd al zo. Ook toen ze nog op ijzers stonden. Ze staan met de voorbenen wat verder onder de massa, maar met de achterbenen verder achteruit. Ze staan dus wèl vierkant, maar niet precies onder de massa. Ik zie dit bij meer tinkers, en heb het ook bij Tennesse walkers gezien. Dus ik denk niet dat dit hiel-pijn is. Het is ook typisch dat de tinker die het meeste "out" staat, degene is die compleet niet gevoelig loopt.

Van die verandering van voetas tijdens beweging klopt. De voet-as is geen moment hetzelfde (van de zijkant gezien, in draf). En als ze in rust staan, staan ze weer "out" ...
Als ik de hoeven goed neerzet, dus vierkant onder de massa, is de voetas beter, maar zo staan ze niet in natuurlijke stand.
Ik heb besloten om me er (voorlopig) maar niet druk over te maken. Ik kan er toch niets aan veranderen met natuurlijk bekappen, en ben nog maar nèt onderweg met NB, dus wil ik dit een kans geven heeft het totaal geen zin me druk te maken over voet-assen.
Ik ga gewoon door met waar ik mee bezig ben, en ik heb absoluut het gevoel dat ik met NB helemaal goed zit!

Ik heb overigens met mijn handy-man een prachtig voetbadje aangelegd (gepikt van de site van Wim de Leeuw), en daar staan mijn knollie's nou iedere dag een kwartiertje in.
De eerste dag duurde het bij Enya (de bonte) 7 min. met sqeeze game, voor ze erin stond en bij Amy (grijze) 3 min.
De tweede dag, 10 sec....
http://www.mijnalbum.nl/Album=OFYMMSVT

Ik had ook nog contact gehad met Wim de Leeuw, over de gevoeligheid van Enya, en hij wist nog, van die keer dat ie hier was, dat Enya enorme ontwikkelde stralen heeft.
http://www.mijnalbum.nl/Album=MHPNRWKE

Hij zei dat ik er goed op moest letten, dat ze niet te ver uitstaken en desnoods afsnijden! Dat heb ik dus maar gedaan, want ze staken dik een halve cm uit. Ik heb er 2 mm ongeveer afgehaald en nu loopt ze wel beter.
Ik wandel iedere dag een uur, met beide paarden, en ze lopen dan op wegdek (glad en steentjes) en ook stukken berm, waar ze dan weer in draven.
Dat gaat prima. Op straat loopt Enya wel gevoeliger, maar ze loopt! Ze gaat niet in staking, en ook thuis op het harde loopt ze uit zichzelf.
Ik heb er alle vertrouwen in hoor.
Rare voet-as of niet...

Groetjes, Trea