e m kraak schreef op woensdag, 13 juli 2005, 16:50:


Ik zie de hoeven dagelijks. Wat minder frequent bekijk ik de onderkant. Bekappen klinkt mij inderdaad nogal zwaar in de oren. Ik zie meteen een kapmes voor me.
Iets wat ik vaker heb gelezen en wat jij nu ook weer schrijft is de frequentie van traditioneel bekappen: om de x maanden. Waarbij langer dan 2 maanden eerder regel dan uitzondering is.
In mijn hobby word er op zijn laatst na 4 weken een nieuw ijzer onder geslagen. 3 weken is ook heel gewoon. Met zo weinig mogelijk nagels en vaak nog in dezelfde nagelgaten. De slechte effecten van hoefijzers worden zo wat beperkt.
Groeten
Hans

Spirit schreef op donderdag, 14 juli 2005, 1:34:


Mijn paarden lopen over alle soorten ondergrond m.u.v de verharde weg. Over steunsels maak ik me nooit erg druk. Als ik wel eens naar kijk valt me op dat de slijtage gelijk op gaat met de zool. Ik kan me niet herinneren dat ik de steunsels heb "bekapt", op het weghalen van een loszittend stukje na.

Hoeven passen zich aan hun gebruik aan. Slijtage en druk worden beantwoord door groei en het harder en dikker worden van alle onderdelen van de hoef. Er ontstaat evenwicht. Extreem gebruik, bv een koers op de renbaan, kan dat evenwicht wel tijdelijk verstoren. Soms gebruik ik daarvoor een zoolversteviger.
Ik ben nieuwsgierig tot waar je kunt gaan met het belasten van de hoeven. Wanneer komt het moment dat de hoeven de toenemende belasting niet meer kunnen opvangen. Vooralsnog zit ik met 12 km gemiddeld per paard per dag niet aan die grens.

Groet
Hans

Frans Veldman schreef op donderdag, 14 juli 2005, 17:01:


Een zandbodem geeft tegendruk aan de volledige hoef, dus ook aan de gehele zool. Beton en soortgelijke vlakke bodems doen dat niet. Zou hier gevoeligheid door kunnen ontstaan?
Het langdurig(20 km) neerkomen op niet meeverend beton is niet echt natuurlijk te noemen. Zouden de anderssoortige trillingen die hiermee samenhangen gewrichtsproblemen kunnen veroorzaken?
Groet
Hans

Hans Arendse schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 8:32:


Ik moet hier iets corrigeren. In 4 weken kan een hoefwand er niet overheen groeien. Wat gebeurd er dan wel. Want de konstatering dat de hoefwand voorbij het kunststof beslag komt is juist.
Kunststof beslag is gladder dan ijzer. De hoefwand zet daardoor makkelijker naar buiten uit als er druk op komt. Het beslag slijt aan de bodemkant schuin naar buiten weg, waardoor er een soort pantoffel ijzer ontstaat. Daarbij staat de hoefrand op een schuin aflopend vlak. Hierdoor wordt de hoef nog meer naar buiten geforceerd. Als je niet tijdig het beslag aanpast "groeit" de hoefwand er overheen.
Ik heb dit principe in het verleden toegepast om nauwe voeten in enkele weken wijder te maken. Het is overigens een kortstondig succes. Zonder kuntststof beslag hernam de hoef in enkele weken weer zijn nauwe vorm.
Groet
Hans

Havank schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 14:10:


Nog even een vervolg op bovenstaande. Een probleem met kunststof hoefbeslag is het binnen enkele weken afbreken van de nagels op de overgang van beslag naar hoef. Hoe verder naar achteren genageld des te sneller ze afbreken. De oorzaak is het hoefmechanisme dat bij kunststof hoefbeslag minder geremd wordt dan bij hoefbeslag van metaal.
Groet
Hans