CooLLady schreef op woensdag, 15 juni 2005, 22:52:
> MAar nu ze in een groep leeft en dag & nacht buiten kan
> zijn;merk ik hou weinig ik eigelijk voor haar beteken...
> TOen ze op stal stond was ik alles voor haar nu ze
> soortgenootjes heeft heeft ze die liever...IK wil dat ze mij ook
> als haar soortgenoot zit als lid van de kudde mij ook
> vertoruwen!
>
> Me paardje is nu gelukkig,maar ik nu hele maal niet ik wil haar
> niet weer op stal gaan zetten snik ...snik!
Hahahahahahahahahahahahahahaha!!
Dit is nu wat ik steeds zie in onze - ja ja - NH pensionstal in - ja ja - de Randstad.
En raad eens hoeveel in eerste instantie o zo blije baasjes daar uiteindelijk iets mee doen?! En dan nu 3x raden wat.
Ik had geen zin om te reageren op de randstadmails, maar deze kans kan ik niet laten lopen.
Het is moeilijk een NH pensionstal. En bovendien moet ik zeggen dat het hebben van een pensionstal zowiezo een twijfelachtig genoegen is. De paarden zijn leuk maarre....
NH pensionstallingen zijn schaars, maar mensen die daar ECHT voor in zijn zijn nog schaarser. Want het is...
of toch niet niet dicht genoeg in de buurt...
of toch net iets te duur... (m2 prijs in de randstad is net ff wat anders dan in Friesland en toch zitten we nog ver onder de manegeprijzen en hoeven de baasjes uiteindelijk niets meer te doen)
of ze vinden het helemaal "niet nodig dat de paarden hier niet in boxen staan" (!)
of o, o, het is toch zo zonde van al die mooie Ankydekens.
of de paardjes zijn zo blij met hun zojuist verworven vrijheid en bewegingsruimte dat inderdaad....
Ik zie paarden groeien, ontspannen, zelfverzekerder worden en gelukkig zijn er een paar mensen die daar ook blij mee zijn.
Dus die blijven. En de rest mag wat mij betreft.....