Nick Altena schreef op vrijdag 23 december 2005, 14:06:
> Piet schreef op vrijdag 23 december 2005, 10:54:
>
>> We nemen nu allemaal aan dat het levensgevaarlijk is wanneer
> groep niet) en heeft het andere met het minste geringste
> problemen....
>
> Nick
Zoals ik al eerder schreef op het forum, staan ook mijn paarden altijd op het gras, hoog fructaangehalte of niet. Het eerste paard dat ik hier zelf verzorgde had een achtergrond met
hoefbevangenheid. Zo ernstig zelfs dat mijn vriendin haar terug heeft gekocht van de verzekering om haar voor slacht te behoeden. Ze is bij mij nooit bevangen geweest; ze stond op ijzers en kreeg iedere dag
krachtvoer, haver en bix. (Is 19 jaar terug, wist ik veel....)
Gras bestaat niet uit alleen eiwitten en fructaan. Zelf heb ik het idee dat als de verhouding van alle stoffen,waaronder mineralen, goed in balans is voor het paard, de kans op
hoefbevangenheid nog wel eens af kan nemen. Kan me zo voorstellen dat als er veel kalk in degrond en dus in het gras zit, paarden minder magnesium opnemen en daardoor ook weer gevoeliger worden voor bevangenheid.
Maar magnesium zorgt ook voor meer bladgroen en dus voor meer fotosynthese in het gras, waardoor wellicht ook het fructaangehalte weer hoger zou kunnen worden.
Het zijn allemaal schoten voor de boeg, ik weet er zelf geen antwoord op.
Ga in 2006 voor we bemesten wel wat grondmonsters nemen van ons land. Een bevriende loonwerker wil die wel samen met zijn monsters laten onderzoeken. Weten we misschien beter wat voor meststoffen op ons land nu echt nodig zijn. De helft groeit namelijk heel goed en de andere helft voor geen meter, terwijl ze hetzelfde bemest worden.
Groetjes, Els.
Warboel
