We nemen nu allemaal aan dat het levensgevaarlijk is wanneer een paard eet van gras wat heel veel fructaan bevat .
Hoe dat komt weten we ook: nl als er een groeifactor ontbreekt. Dus als het te koud is, te droog of gestresst is.
Blijkbaar is de invloed van bemesting niet meer relevant door de ontdekking dat fructaan de boosdoener is.
Je zou echter kunnen denken:" Hoe sneller de groei, hoe lager het suikergehalte"
Daarom mijn theoretische vraag: "Kan ik mijn paard rustig op een overbemeste vette "koeiewei" laten lopen, als ik maar in de gaten houd dat het fructaangehalte laag blijft?"
Of zijn er misschien, naast het te dik worden van het paard, toch nog andere gevaren die op de loer liggen?

Piet

Piet schreef op vrijdag 23 december 2005, 10:54:


volgens mij komt ie dan vreselijk aan de schijterij, er zit nog meer in dan fructaan lijkt mij, de meeste paarden zijn gebaat bij schralere wei en ook daar speelt het fructaanverhaal
Ina

epona schreef op vrijdag 23 december 2005, 11:40:


en uiteindelijk krijgt het paard toch wel de hoeveelheid fructaan binnen die eventueel problemen kan veroorzaken , lijkt mij.
Maar ik heb ook twee vreetmachines die alles op zouden eten , met alle gevolgen van dien...Stop knopje nog niet gevonden bij ze!!

Groetjes Esther

van lennep schreef op vrijdag 23 december 2005, 12:41:




Gunst, bij jou ook ? Ik loop ook al jaren te zoeken naar dat stop knopje.

Loes

van lennep schreef op vrijdag 23 december 2005, 12:41:


'K weet niet Esther, een paard graast een bepaalde hoeveelheid uren per dag, dat doen ze ook op een minder vette wei.
De theorie is juist dat sterk groeiend gras minder fructaan zou bevatten plus dat ik ervoor zou zorgen dat ze alleen aten wanneer er geen of een laag risico was.......
Waarom gaan ze dan toch aan de schijt? Eiwit?

Piet schreef op vrijdag 23 december 2005, 10:54:


Mmm....mocht dit zo zijn Piet dan hebben we naast het lastige fructaan gedoe een ander heel groot probleem minder.....want wat was er ook alweer met flink bemeste weides?????
Geen of veel minder JKK ?????

Toch weten we dat vette weides niet goed zijn/waren voor een paard....
Zou dit dan alleen maar komen door het fructaangehalte en dus zo te voorkomen door daar rekening mee te houden?
Of hebben die eiwitten daar dan toch nog wat mee te maken?

Vooralsnog hebben onze 2 , maar ook de andere ongv. 8 paarden in de zelfde wei (dus geen enkele uitgesloten) GEEN problemen met fructaan gehaltes....Ik maak me dus geen zorgen :)
Ze staan allemaal lekker te grazen bij elk weer typen en temperatuur.....zelfs dus tijdens die hele hoge waardes volgens de meter.
Buiten onze 2 krijgen die andere ook nog eens biks ? en staat een enkele ervan ook nog in de winter op stal snachts en bij zeer slecht weer overdag.

Dat is eigenlijk wat mij nog het meest bezig houd....waarom heeft het ene paard nergens last van ( in ons geval de hele groep niet) en heeft het andere met het minste geringste problemen....

Nick

Nick Altena schreef op vrijdag 23 december 2005, 14:06:


Zoals ik al eerder schreef op het forum, staan ook mijn paarden altijd op het gras, hoog fructaangehalte of niet. Het eerste paard dat ik hier zelf verzorgde had een achtergrond met hoefbevangenheid. Zo ernstig zelfs dat mijn vriendin haar terug heeft gekocht van de verzekering om haar voor slacht te behoeden. Ze is bij mij nooit bevangen geweest; ze stond op ijzers en kreeg iedere dag krachtvoer, haver en bix. (Is 19 jaar terug, wist ik veel....)
Gras bestaat niet uit alleen eiwitten en fructaan. Zelf heb ik het idee dat als de verhouding van alle stoffen,waaronder mineralen, goed in balans is voor het paard, de kans op hoefbevangenheid nog wel eens af kan nemen. Kan me zo voorstellen dat als er veel kalk in degrond en dus in het gras zit, paarden minder magnesium opnemen en daardoor ook weer gevoeliger worden voor bevangenheid.
Maar magnesium zorgt ook voor meer bladgroen en dus voor meer fotosynthese in het gras, waardoor wellicht ook het fructaangehalte weer hoger zou kunnen worden.
Het zijn allemaal schoten voor de boeg, ik weet er zelf geen antwoord op.
Ga in 2006 voor we bemesten wel wat grondmonsters nemen van ons land. Een bevriende loonwerker wil die wel samen met zijn monsters laten onderzoeken. Weten we misschien beter wat voor meststoffen op ons land nu echt nodig zijn. De helft groeit namelijk heel goed en de andere helft voor geen meter, terwijl ze hetzelfde bemest worden.

Groetjes, Els.

Piet schreef op vrijdag 23 december 2005, 10:54:


Volgens mij wel. In de praktijk is dat toch ook de mest voorkomende situatie? Praktisch alle weiden zijn Engels Raaigras weiden en worden bemest.


Teveel eten is natuurlijk altijd discutabel. Lever en nieren moeten bijvoorbeeld harder werken om de overschotten te verwerken. Dieren (en mensen) leven niet voor niets langer bij een schraal dieet...

Groeten,
Frans

Piet schreef op vrijdag 23 december 2005, 13:34:


Volgens mij is één van de hoofdredenen van het aan de schijt raken simpelweg het hoge vochtgehalte van dan voorjaarsgras. Enig idee hoeveel water er in de hoeveelheid gras zit die een paard naar binnen werkt? Van nature eten paarden niet dit soort sappig doorweekt gras. In ieder geval niet de paarden in Nevada; wat daar groeide was allerminst sappig...

Groeten,
Frans