Christel Provaas schreef op dinsdag 14 november 2006, 11:06:

Je hoeft het niet met me eens te zijn, maar ik heb wél een abonnement en ik vind dat er dikwijls wel interessante dingen in staan, los van dressuur, jumping of wie welke titel behaald heeft, of welk paard het duurst is, etc

Ik herinner me het natural balance artikel, het centered riding artikel, het bitloos artikel, het boomloze zadel artikel, het art over hoe met een trailer rijden, artikel over paardenmassage, het art over ehbo, enz
Toch geen alledaagse artikels die ik vaak lees in andere tijdschriften.
Er wordt inderdaad vaak oppervlakkig geschreven, maar het is ook geen specialisatie tijdschrift he. Als iemand al eens iets gehoord heeft over de voordelen van bitloos rijden, vind ik dat goed, als die lezer meer wilt weten weet die tenminste waar te beginnen.

Maar dit artikel wind ik er wel over! En neen, de mening is niet representatief maar het NB wordt wel weer eens door één iemand in slecht daglicht gezet en niet kritische lezers, zeggen "zie je wel"!

En euhh .. ikke depri worden?? Waar kan je dat van afleiden??
Ik uit mijn ongenoegen over de eenzijdigheid van het artikel en de weinig kansen die wij krijgen om het Nb te verdedigen.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 14 november 2006, 13:18:


Prachtig, !

Beste
via deze weg wil ik mijn totaal ongenoegen uiten over het artikel in het huidige nummer waarin natuurlijk bekappen afgedaan wordt als gepruts en een modetrend! De hoeven van mijn paard doen niet mee aan mode! Sinds ik ze zelf bekap, elke week is hard labeur, heeft ze geen scheurtjes meer, geen brokkelhoeven meer, geen hoefzweren meer, struikelt ze niet meer en heeft ze nog nooit zo goed gelopen! en ik ben niet de enige met deze ervaring! Ik ga niet beginnen met argumenteren waarom NB wél goed is voor de hoeven, daarvoor moeten jullie en liefst de lezer maar eens het boek lezen van natuurlijk bekappen. Mijn ongenoegen is zeker naar de geldzieke hoefsmid (de zoveelste die zijn klanten ziet verdwijnen en het wel goed ziet gaan) maar ook naar jullie magazine ivm de eenzijdige info! Ik ken jullie blad al heel lang en jullie schrijven er fantastische verhalen en artikels maar deze is er echt over! Ik ken jullie als kritisch maar nu zie ik geen enkele mogelijkheid om de natuurlijk bekappers aan het woord te laten??

Een mooi ding zou zijn om Ilona en Frans van www.hoefnatuurlijk.be hun ding ook eens te laten doen en tenminste te refereren naar hun website en vele andere aan het woord te laten die zweren bij natuurlijk bekappen omdat hun paard niet naar de slacht moest dankzij NB!

Een heel sterk teleurgestelde lezer.

Eva

jessy schreef op dinsdag 14 november 2006, 13:24:


Héél veel sterkte Jessy!!!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 14 november 2006, 11:25:

Van mij mag je Ilona. Ik red het niet met minder dan in totaal drie emmers water voor 2 hoeven en 2 schoenen.
Onderweg opletten op drinkgelegenheid voor de paarden en jezelf is al waterlogistiek genoeg.

Maak gerust zelf een andere keuze, doch voor MIJ is het een doorslaggevend praktisch probleem.
Zoals het hier en nu is, zou ik er niet mee willen rijden zonder de kraan plus vloer bij de stallen en dan wonen we naast een rivier.
Hoefschoenen en modder op trektocht = veldovernachtingen NoNo.
Het spijt me voor de idealistische gelovigen, maar ik kan me beslag wel degelijk voorstellen als een WEL praktische oplossing voor een trek voor een paard als Sancha.

Nogmaals DEZE schoenen lijken een erg goede oplossing en lijken ook terreinbestendig zelfs hier doch in het algemeen voor het principe op zich ervaar ik een serieus probleem.
Jamer als je dat tegenvalt. Doe er je voordeel mee, of niet.

Wat DEZE schoenen betreft nog een tipje. Als je ze goed afgesteld hebt, Loctite (blauw) dan de schroeven.

HC

Huertecilla schreef op dinsdag 14 november 2006, 14:03:



Staat daar alweer die bekende "maar" ?

Die "maar" die bij elk obstakel voor een menselijke behoefte te pas en te onpas ingevuld wordt als excuus ?

Waarom zo'n tocht met een paard dat qua hoeven er duidelijk niet klaar voor is ?

Hoe en wat schreef je recent ook al weer over andermans onverantwoordelijke trektochten die er al om vroegen te mislukken ?

Nick

Telkens weer wordt ik geconfronteerd met mensen die vinden dat hun dier bij hun moet passen en er moeite mee hebben zich in te leven in dat dier. Het dier moet doen wat zij willen, zo niet, dan wordt het doorverkocht, teruggebracht en in het ergste geval afgemaakt.
Soms niet eens het idee van de mensen zef, met als voorbeeld een buurvrouw (woont een heel stuk verderop, weinig contact mee) die een aantal weken geleden bij me kwam met het verhaal dat ze problemen had met haar jonge hond (19 mnd) en dat de dierenarts adviseerde hem af te maken. Met wat hemelse steun uit Vlaanderen (bedankt Eddy!) leeft het dier gelukkig nog. Niet op de manier die ik zelf of Eddy in gedachten had, maar dat maakt niet uit, we hebben buurvrouw toch net die steun weten te geven die ze nodig had om door te gaan. De hond is gecastreerd, er hangen een soort verstuivers in huis met één of ander hormonengoedje en het dier is veel rustiger geworden.
Zo ook met paarden. Ik zie steeds weer mensen in de omgeving die een paard kopen, beest bevalt niet en weg gaat 'ie weer. Nieuw paard en weer idem dito. Elk van deze paarden loopt mijns inziens een stukje stress op voor de rest van zijn leven.
Ik word hier zo verdrietig van. Ben ik nou de enige die zijn dieren als indiviuen ziet, elk met zijn/haar eigen eigenaardigheden? Als voorbeeld mijn eigen paarden. Froukje met al haar nukken en kuren. Telkens weer probeer ik een ingang te vinden om op een betere manier met haar om te kunnen gaan. Nu met PN en HN heb ik het gevoel dat ik toch steeds meer op de goede weg ben en vind ik het heel spijtig dat ik daar niet veel eerder kennis van heb gehad. En af en toe word ik wanhopig van haar, omdat ik niet begrijp wat ik fout doe. En dan Willem van 5. Als bange wezel gekocht. Zelf heel veel fouten gemaakt met hem, maar nu, langzaam maar zeker, wordt hij steeds steviger in zijn gedrag, wordt niet meer panisch als je iets van hem vraagt en liet zich zelfs van de week terugdrijven onder een laaghangend stuk zeil door toen hij ontsnapt was van het land, zonder in paniek te raken. Ik weet niet of ik ooit op hem kan rijden, maar zelfs als dat niet kan, is 'ie mijn Willem en blijft 'ie bij me zolang als het kan, liefst tot hij dood gaat, maar dat kan je natuurlijk nooit helemaal garanderen.
Ik heb nu drie honden gehad, twee uit het asiel, één gedumpt omdat ze een Yorkshire terrier scheen te hebben dood gebeten. Alledrie totaal verschillend. Dan kan je toch niet eisen dat de hond zich aan jou aanpast, maar pas je je toch aan je hond aan? Mogen we van een dier verlangen dat hij bij jou moet passen en kan je hem als dat niet zo is daarom dan maar weer dumpen?
Ik vind van niet... Ik zie ieder dier als een individu en hoop dat ik niet de enige ben.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 14 november 2006, 14:26:


Iedereen is anders, ieder maakt andere keuzes om andere redenen.

Het zou fijn zijn als iedereen mekaar een beetje meer wilde respecteren en niet veroordelen op basis van zijn of haar eigen kader.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 14 november 2006, 14:26:


Els ,eerst en vooral ben ik zeer blij dat die pup nog leeft . De DA die dat had geadviseerd zou ik wat graag eens een minuutje of drie willen "babbelen". Kan ik hem zijn tumor eens laten zien
Gelukkig hebben we je buurvrouw toch nog van het tegendeel kunnen overtuigen . En ja je hebt daar zeker een punt ivmet het aanpassen van het dier en de mens . Maar zou het niet meer een fifty - fifty verhouding moeten hebben ? Jij kan je toch ook niet ALTIJD aanpassen aan andere paarden ? Neem nu in mijn geval , een paardje of vijf per dag van verschillende alooi ? Natuurlijk ga ik mijn manier van werken aanpassen maar hij/zij moet ook wel over de brug komen hoor , ik ga het niet allemaal voor hem doen hé . Hier héél kort bij aanleunend is het volgende : Heb meer en meer de indruk dat er hier ook op het forum véél mensen een paardje kiezen op basis van kleur en bouw meer dan op karakteriele basis en dat is voor mij toch nog doorslaggevend bij een keuze . Ik weet bvb dat ik me véél nerveuzer kan maken bij een zeer sloom (lees slapend) paard en dat ik bij een héél nerveus typetje dan weer een voorbeeld van kalmte wordt . Bij een angstig paard wordt ik de boom waar hij kan gaan achterstaan . En bij een uitdagende Bengel wordt ik zijn tegenstander die hij niet "mag" verslaan . En als ik dan in manege's , shows , wedstrijdarena's rondloopt hoor ik altijd hetzelfde. Oooooh wat een mooie paardje , kijk eens naar die prachtige manen , aaah en die staart , en zo'n prachtige witte sokjes. Boenk ......pâardje verkocht en en maand later .
Zeg dat paard kan ik niet berijden hoor hij springt zo door de teugel, nee hoor véééél te wild voor mij ????
Maar diezelfde mensen kopen dan wel weer een paard op het zicht enkele maanden later !!!

Het karakter van mens en paard moet samengaan anders ben je wel gezien voor je moeite en ga je enkele tientallen jaren op de sukkel . En toch zijn er nog altijd héél nerveuze (binnenin) mensen die tinkers of Arabieren kopen . De ene is veel te traag voor hun manier van doen de andere véééél te hevig . En dan zoeken ze programma's en opleidingen om hun paard "beter" op te leiden zodat HET PAARD hun beter zou begrijpen ? Wees gerust het paard begrijpt je volledig en reageert zoals hij zou moeten reageren.
Hetzelfde met mensen die hier komen achter een "rustig paardje "vragen . Onzekere mensen die in het begin van hun ruiterschap staan en die alleen willen "stappen". Maar die hun houding verandert naarmate hun kunde toeneemt en een fris galopekke zien ze nu ook wel zitten . Hupakee exit rustig paardje entree jonge arabier . Tja die zie ik ook wel terug maar dan wel als ze hebben besloten te stopen met paardrijden na enkele spectaculaire duikoefeningen van op de 1.55M plank . Hoe kan een soort die zo gevalueerd is soms toch nog zo'n stommiteiten uithalen bij zo'n eenvoudige dingen ? En dan heb ik het niet over de paarden gelukkig. Ik probeer dat de mensen hier mee te geven bij hun keuze van paarden en de meesten luisteren toch .

Nick Altena schreef op dinsdag 14 november 2006, 14:13:

Je hebt me overtuigd Nick met jouw beschouwelijke wijsheid.
Ik mail de bevindingen aan degene die erom gevraagd heeft. De anderen kunnen voor alle antwoorden bij jou terecht.

HC

jose schreef op dinsdag 14 november 2006, 14:51:


Zondig jij af en toe niet tegen je eigen regel ?