e m kraak schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 0:24:


Niet om die reden waarom je nu zegt als machts middel. Ik rij even goed met halstouw door het bos.
Voordat ik weer een heel verhaal ga vertellen kijk is op mijn site bij los van het bit. hIer heb ik de werking van het bit uitgelegt. Mijn doel is het werken naar de verzameling en de hogere oefeningen. Zonder iets rijden is leuk, maar voor mij niet voldoende bevredigend.

Zoals met alles is het juist gebruiken van een stang niet verkeerd, maar wanneer je er aan gaat hangen. In prenciepe kun je kiezen voor een bit dat direct scherp inkomt of een die zachtjes inkomt, maar daarom wel harder is op het moment dat je er echt aan gaat trekken. Ik heb heel lang gezocht naar een stang die bij mijn paard past. Ben nog steeds niet helemaal tevreden.

Het is me nog nooit voor gekomen. Toch hebben we al heel wat mee gemaakt.

Ik heb hier nog niet over het volkomen ontspannen blijven zitten gehad. Dit omdat het waarschijnlijk weer als dood doener word betieteld. Door het vertrouwen dat mijn paarden in mij hebben kan ik mijn paarden in de meeste gevallen stoppen door geheel ontspannen te blijven, dus van lichaam en geest. Deze ontspanning gebruik ik altijd en zonodig dus het tegen houden met been en als dat nodig is ligte begrenzing van opzij met de teugels.

Inderdaad ben ik nog nooit leeuwen tegen gekomen, honden die aanvallen wel. Ik had het niet zo moeten zeggen inderdaad. 100% zeker weet je het nooit.
Trouwens hoe denk je over het stierenvechter paard. Los van de dierenmishandeling van de stier. Z'n paard is als de doods dat hij op de horens word genomen en toch zijn ze geheel onder controle. Tenminsten bij de goede dan.

Oké dat is waar. Het is een logische gevolg van het hoofd draaien.

Leg is uit.

e m kraak schreef op donderdag, 27 mei 2004, 21:15:


Hahaha, precies (maar dan moet ik nog wel een behoorlijk aantal jaren sparen)

Groetjes,
Linda

HannahFroukje schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 7:02:


Als het om stoppen gaat vind ik een "kunstje" niet verkeerd. Liever dat dan een crash.


Je hebt nu dus zelf al de oplossing gevonden: Zorg dat het hem WEL wat kan schelen! Ga direct na het stoppen met de ors zijwaarts doen of een andere oefening waar hij geen zin in heeft. Maak hem duidelijk dat gewoon stoppen plezierig is en "een ingreep" van jou vervelender consequenties heeft. Gebruik wat creativiteit.
En onthou dat je geduld nodig hebt. Ik heb met Jack sommige dingen (praktisch alleen maar dingen die met stoppen te maken hebben) eindeloos moeten herhalen.


Ik heb het ook een tijd zo gedaan dat hij als beloning op de ors weer even volluit mocht. Dat waren dus eindeloos veel sprintjes van 20 meter, weer stoppen, weer racen, etc. Het grappige is dat hij na een tijdje tijdens die sprintjes helemaal op scherp ging staan "we gaan zometeen zeker weer stoppen en dan weer racen", en begon ook dat stoppen met volle overgave te doen. Ik kreeg er nog net geen slidingstops uit maar het scheelde niet veel. De keer daarop was dit effect weer weg, bovendien werd hij er nogal "heet" van, maar zoals ik al zei, wees creatief en probeer steeds een andere oplossing te vinden en zoek iets dat werkt.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 9:38:


Apart zeg! Feliciteer haar van ons!


Straks wordt het ook nog een tweeling!

Groeten,
Frans

Zo, ik heb me een nieuw project op de hals gehaald.
Ik heb een paard “overgenomen” . Ruin, bijna 2 jaar , nu ongeveer 1.50 mtr hoog en een kruising waarschijnlijk tussen een arabier en grote welsh, erg schrikkerig en bang van mannen . Dus een paard met een niet zo fraaie achtergrond. Wel halstermak. De huidige eigenares ( die hem naar eigen zeggen gered heeft) zegt dat in de paar maanden dat hij bij haar is het paard al enorm bijgekomen is. Laten keuren door de dierenarts die zei dat hij het een heel mooi gezond paardje vond. Maar hij vroeg zich af of “het plaatje” wel ging passen. Hij had het hierbij over karakter en hoogte. Waarschijnlijk omdat ik zelf een dikke negentig kilo weeg? Over een week of twee ga ik hem halen. Op dat moment kan ik altijd nog nee zeggen, maar eigenlijk heb ik voor mezelf al besloten de uitdaging aan te gaan. Temeer, wanneer ik er zelf niet op ga rijden ik er altijd wel een liefhebster voor weet en ik er ontzettend veel van zal kunnen leren.
Mijn bedoeling is om met mijn Hempfling kennis en met wat ik o.a. al van jullie geleerd heb, via grondwerk vertrouwen te laten krijgen en het paard alles te leren wat hij nodig heeft om hem later te (laten) berijden.
Maar voordat ik daar mee kan beginnen loop ik dan al tegen de eerste punten aan. Ik hoop dus op wat begeleiding en tips van jullie.
Concrete vragen: ik moet er een eind voor rijden dus zien is kopen. Ik kan hem niet eerst leren hoe hij ontspannen de trailer inloopt. Dus krijg ik hem met zo min mogelijk geweld de trailer in? Wat zou een eenmalige noodgreep zijn?
Als ik er mee op de plaats van bestemming kom, zet ik hem in de wei? Zo ja: hoe krijg ik hem ooit weer te pakken als hij bang voor me is? Beter eerst op stal? Vind ik eigenlijk jammer omdat hij nu altijd buiten loopt en de stress misschien alleen maar groter wordt?
Groeten
Piet