> Als het om stoppen gaat vind ik een "kunstje" niet verkeerd.
> Liever dat dan een crash.
******************
Ja, tuurlijk.
Maar´t probleem is dus niet dat ik´m niet gestopt krijg. Het probleem is dat hij niet wil meewerken. Hoe breng ik hem zover dat hij dat WEL wil he.
> Je hebt nu dus zelf al de oplossing gevonden: Zorg dat het hem
> WEL wat kan schelen!
*****************
Jaaaaaaaa, hihi, maar VIND maar eens iets wat hem ZOVEEL kan schelen dat hij daarvoor z´n drang naar de horizon laat schieten! Dan moet je al met heel heftige dingen aankomen! En die stuiten me een beetje tegen de borst (hoewel ik wel in begin te zien dat het de enige oplossing is misschien).
> Ga direct na het stoppen met de ors
> zijwaarts doen of een andere oefening waar hij geen zin in
> heeft.
*******************
Mijn idee. Heb ik dus ook geprobeerd. Niet zijwaarts, want daar wordt hij superzeikerig van. Maar achterwaarts. Consequent enige weken volgehouden. Hielp niets. Werd hij alleen zeikeriger van. 5 keer een rondje `driving` doen hielp beter dan 30 keer achterwaarts. Dus ben ik daarop overgestapt. Dat geeft mij toch het idee dat het belangrijkste voor hem is, wie zijn zin krijgt. Volgens mij was hij ook gewend om gewoon altijd z´n zin te krijgen; ze lieten hem OF stappen, OF zo hard mogelijk galopperen zonder dat hij daarin belemmerd werd (had toch geen zin). Of ze hingen er nog een set extra teugels aan.
>Maak hem duidelijk dat gewoon stoppen plezierig is en
> "een ingreep" van jou vervelender consequenties heeft. Gebruik
> wat creativiteit.
> En onthou dat je geduld nodig hebt. Ik heb met Jack sommige
> dingen (praktisch alleen maar dingen die met stoppen te maken
> hebben) eindeloos moeten herhalen.
*********************
Ja. Maar ik blijf geen dingen herhalen hoor als ik na een tijd merk dat het geen geen vooruitgang biedt. Jij ook niet denk ik. Je moet wel kunnen merken dat hij er op reageert na de tijd die hij nodig heeft om de bedoeling te snappen.
> Ik heb het ook een tijd zo gedaan dat hij als beloning op de ors
> weer even volluit mocht. Dat waren dus eindeloos veel sprintjes
> van 20 meter, weer stoppen, weer racen, etc.
**********************
Hoe STOPTE je dan in die periode? Want je hebt het dan over een situatie dat het nog een probleem, zeg maar een strijd was. Ik doe dat alleen b.v. heuvel op, omdat dan het stoppen op zich niet zo´n enorm punt is. Op een andere manier kan ik het alleen MET risico doen en alleen op een heel lang stuk. Ik zie er niet tegenop om een gecalculeerd risico te nemen als me dat verder brengt, maar ik neem geen onnodig risico.
>Het grappige is dat
> hij na een tijdje tijdens die sprintjes helemaal op scherp ging
> staan "we gaan zometeen zeker weer stoppen en dan weer racen",
> en begon ook dat stoppen met volle overgave te doen.
************************
Jaaaaaaaaaaaaaa, heerrrrrlijk lijkt me dat, als ik het eenmaal zover had. Ik probeer hem vaak te verleiden tot zo´n soort samenwerking. En SOMS ... HEEEEEEEEEEL soms lukt het. Ik kan hem af en toe een heuvel "af-fluisteren", dan fluister ik dus letterlijk tegen hem en moet hij zo zacht mogelijk de heuvel afdraven. Om de een of andere reden ziet hij DAAR dan nog de zin van in namelijk en kan dat (soms) zelfs met losse teugel, dan dribbelt hij keurig naar beneden en "mag" hij beneden weer knoerthard gaan draven. Dan gaan tijdens het fluisterdrafje ook de oortjes naar me toe en zo heel leuk, en wacht hij keurig op het moment dat hij weer `mag`. Maar meestal moet ik met heel wat meer aankomen dan gefluister voor ik hem kan overreden zachter te draven.
>Ik kreeg er
> nog net geen slidingstops uit maar het scheelde niet veel.
*****************
Hahahaha, tsjaaaa, dat lijkt me pas echt gaaf. Sliding stops of iets in die richting.
Overigens: in stap stoppen lukt al heel goed dus, maar echt, de snelste en grappigste manier om Torop in het bos gestopt te krijgen is te zeggen `wil je een koekje?`en naar je broekzak te reiken voor een paardenkoekje. Hahahahahaha .... hoezo niet KUNNEN stoppen. Ik gebruik dat nooit als stopteken hoor, dat zou ook beslist niet helpen als hij het duiveltje in z´n kop heeft (dan interesseert dat koekje hem weer niks) maar hij krijgt van mij regelmatig een koekje gewoon voor de gezelligheid. Of ook wel als beloning als hij het echt fantastisch doet. En ik moet altijd weer lachen over hoe snel hij DAN kan stoppen
.
Ik lig ook altijd letterlijk dubbel van het lachen over hoe goed hij eigenlijk weet WANNEER hij het goed doet. Laatst bijvoorbeeld vroeg ik na een lange (goede) rit nog een rustig galopje, Torop begint een beetje te snel dus ik zeg rustig `nee nee, je weet best wat ik bedoel, ik hou je in de gaten he! Dus NOG rustiger graag, hoooooo` en hij vermindert heel lief tempo en we galopperen een heel eind superrelaxt (komt ook al voor hoor! Als hij maar weet dat ik hem in de gaten hou). Ik helemaal enthousiast dus ik jubel als hij ook nog eens superbraaf naar draf gaat "Jaaaaa, goed zoooooooo". Wat doet hij? Staat BOEM als een blok stil en draait z´n hoofd met zo´n verlekkerd beetje arrogant gezicht naar me toe (koekjes houding) zo van "Ja, ik ben geweldig he, ik weet het ...., kom dan ook maar op met dat koekje".
Jawel hahaha, en daar valt hij dan zelf weer mee door de mand eigenlijk ....
Warboel
