eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 januari 2010, 22:11:


Ja, ik weet het! Maar er wordt van mij verwacht dat ik in tentamens en scripties correct Nederlands gebruik. Tegenwoordig wordt in reclames, kranten, e.d. ook vaak ¨u is¨ gebruikt. Voor mij klinkt dat dus absoluut niet. De link van 4bozza geeft opheldering (en is zowiezo nuttig als ik tegen andere taalproblemen aanloop).

Els.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 14 januari 2010, 9:38:


Oeps...is deze topic er gekomen omdat ik het U woordje gebruikt heb in een vorig topic?
Ik gebruik altijd het woord u voor mensen die ik niet persoonlijk ken of weinig mee te maken heb. Het is een manier om respect te tonen naar die mens toe, ik richt mij in feite tot een voor mij onbekend persoon en het is niet omdat er een scherm tussen zit en geen gezicht zie, dat ik plots familiair wil gaan doen. Voor mij is dat zelfde relatie als in het echt. Eens ik die mens goed ken of vertrouw, ga ik daar niet meer zo beleefd tegen doen en laat ik die 'u' weg .

Maria Delavega schreef op donderdag 14 januari 2010, 10:05:


Nee, hoor, wees niet bevreesd Het is iets wat mij al een hele tijd bezig houd. Ik had het al aan een aantal mensen gevraagd, op ons ¨familieforum¨ gegooid, maar niemand had er een antwoord op.
Omdat er vrij veel Vlamingen op dit forum huizen en die vaak beter in Nederlands zijn dan de Nederlanders, dacht ik: ¨ Laat ik het er maar op wagen.¨ En stelde dus deze vraag.
Het is nu gelukkig opgelost...

Els.

Maria Delavega schreef op donderdag 14 januari 2010, 10:05:


Daar ben je echt niet de enige in hoor. Ik U doorgaans ook altijd. Is het heel formeel en ken ik iemand zo lang dat geoorloofd is om naar de jij basis te gaan zeg ik. "Zullen we elkaar zo ondertussen niet eens tutoyeren?" Iets minder formeel wordt het "Zullen we elkaar met je aanspreken?" Heel ouderwets, maar wel prettig.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 14 januari 2010, 9:38:


Sowieso

sandratien2 schreef :


Pfff, wat formeel, dat is toch niet meer van deze tijd als een dertiger aan mij vraagt of hij/zij mij mag tutoyeren. Hup, gewoon gelijk zeggen : "ik ben geen U, ik ben gewoon je en jij".
Door dat ge U plaats je mensen op een voetstuk en maak je jezelf kleiner.
In de basis is ieder mens gelijk. Ik zou me kapot lachten als iemand aan mij vraagt of hij/zij mij mag tutoyeren. Zelfs in een land als België waar toch meer ge U-d wordt dan in NL (maar dat is ook al minder aan het worden in de 9 jaar dan ik in B woon). Alleen tegen ouderen speek ik in de U vorm.

Groet, Pien

Heeft er iemand een idee van hoe het komt dat onze foto's, eens we ze uploaden, niet in ons foto-album verschijnen? Het zijn wel foto's groter dan de opgegeven afmetingen (600x600) maar men schrijft toch dat deze dan automatisch verkleind worden?

Dank u.

Spirithorses schreef op donderdag 14 januari 2010, 12:01:


Als respect moet komen van een woordje, dan ben je ver weg. Mijn opa heeft z'n leven lang tegen niemand u gezegd en ook voor geld wat hij ontving als hij voor iemand gewerkt had, nooit "Dank je wel" over zijn lippen gekregen. Hij aanvaarde dat waar hij recht op had met "Ja Prima", of "hoetso".
Het grappige is dat het Zeeuws-Vlaams dialect geen u kent. In bepaalde delen wordt jij en jou vertaald als gie en ouw, in andere jie en joe. Het westen heet "het land van kik en gie" ( ik en jij). Pas sinds we in de jaren 60 overspoeld werden met allochtone Ollanders gingen die gekke Zeeuws-Vlamingen ook u zeggen en weet ik begod niet of ze daar ook respect mee bedoelden. Jie en joe was veel zuiverder.

Piet schreef op :


Ik vind dat ook. Je kunt op zoveel manieren respect voor iemand tonen.
Dat 'U' schept in mijn ogen meer afstand dan respect.

Piet, ik denk dat jij een heel bijzondere opa gehad hebt, ik hoor je er althans vaak over. Ik heb zo'n bijzondere oma gehad. Kan zo prachtig vormend werken op een jong kind, dat blijft heel je leven bij je....

Groet, Pien