Peter Donck schreef op zondag 16 augustus 2009, 13:09:


Ela!!! Niks tegen Antwerpse blondjes hè!!!!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:31:


En mensen maar denken dat leerkrachten een luxeleven hebben met niks anders dan verlof
Niet alle lln zijn doetjes, er zijn vele scholen waar ik liever ook nooit wil in terechtkomen. Daarenboven zijn jongeren sneller 'volwassen' dan zelfs in mijn tijd. Ik was in het tweede middelbaar nog een echt kindje, nu dragen de meisjes van die leeftijd pumps, schmink, hebben geen boekentassen meer maar grote handtassen, ... en dat uit zich ook in het karakter, lln. zijn niet meer zo volgzaam als vroeger, ze hebben een eigen mening. Niet persé een slecht iets maar dat kan fout aflopen als je een onzekere lkr bent.

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 15:06:




Zoals elke regent heb ik ook mijn stage moeten doorlopen in het onderwijs . Nog voor ik in de school toekwam was het al de speelplaats rond dat ik leraar karate was OOK NOG ! Allemaal toffe kindjes in de klas hoor (16J) .Vooral na de les Lich . Opv. (miljaar wat was dat zeg Pfff...........) NOOIT zelfs nog maar mijn vinger moeten opheffen om te zeggen dat het niet mocht .Probleem bij de meisjes was dat ze een héél jaar door ongesteld waren ????? en niet aan de lessen mochten deelnemen (met Doktersattest dus wel hé !!) DIE mochten dan de karatewedstrijdreglementen overschrijven met alle Japanese Terminologie . IK verbeterde die dan en stonden er tevéél fouten in mochten ze volgende keer opnieuw proberen ! Moest er een techniek uitgelegd worden deed ik die voor om de terminologie in praktijk te laten zien . De doktersattesten verdwenen als sneeuw voor de wind .Ik denk dat ik een kleine honderd ex stageleerlingen in de tribune zag zitten op de dag van belg.kampioenschap . Ik spreek nu over 22j terug Er is voor ALLES een andere oplossing ,soms héél verrassende

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:54:


Klopt is bij paarden net zo
Queenie loopt meestal zonder aarzeling braafjes mee met mij (onder mij ) en dan hebben we een ontzettende aangename rustige wandeling maar heel soms denkt ze ook aan die ene keer toch niet zo braafjes meelopen; het kan haar dan een worst wezen, welke beloning er ook tegenover staat
Positief belonen werkt het best maar is geen garantie; tuurlijk geeft ieder wezen er wel eens de bui aan; tis maar kwestie van het "ideale" te proberen benaderen; dat weet jij ook

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:42:


Denkfout, denk ik. Wie heeft het over hun gelijke?
Ook heb ik het niet over negatief gedrag negeren. Het stukje staat precies hieronder.


Eigenlijk is dit een vraag voor Michiel. Zijn antwoorden gekruid met Rashid zijn altijd prachtig.
Maar ok, wat er dus gebeurd is dat de leraar het gevecht aangaat en dit móet winnen en in mijn ogen bij het wegsturen van de leerling het gevecht verloren heeft en het respect bij de klas, als die vol zou zitten met lui zoals ik , juist kwijtgeraakt was.
Als je het naar paardentraining zou vertalen kom je uit bij Parelli, de zo ontkende fase 4

Mijn oplossing zou ,bij de eerste de beste nies die duidelijk zo klonk, zijn hem te zeggen (om het bij het mannelijke te houden) dat zijn nies klinkt als klootzak of luhul en of hij dat ook zo bedoelt. Is dat niet zo dan heb ik ook geen reden om erop te reageren. Ik zou hem misschien nog een zakdoekje aanbieden en zeggen dat zijn voorbuurvrouw vast liever heeft dat hij dit gebruikt omdat ik zag dat hij in haar nek spetterde. --Hop--- de rest van de klas lacht en je vraagt: zullen we nu weer stoppen met leraartje pesten en kijken of we nog iets kunnen leren?
De beloning? Wel bijvoorbeeld: hem extra aandacht en de kans op een paar goede antwoorden geven.

Wat ik eigenlijk bedoel: Juist door de spanning te láten ontstaan en om het respect overeind te houden, móet je de confrontatie aangaan.
Dus : scherp timen, ander gedrag vragen en belonen zou ook in dit geval mijn leidraad zijn.

Piet schreef op zondag 16 augustus 2009, 21:12:


Maar laat het nu net dit zijn dat ook niet altijd werkt. Misschien heel flauw, maar als vrouwelijke leerkracht is dit niet altijd evident. Waarmee ik bedoel dat ik vaak onbenulligheden met een zwans probeer af te schepen, maar wil het nu net zijn dat sommige puberende jongens het niet altijd kunnen verdragen door een vrouw te kijk gezet te worden. En dus nog verder het conflict aangaan om toch maar te bewijzen dat ze zich niet laten doen door dat jong dingske voor de klas. Nu ga ik echt geen 20 minuten van mijn kostbare, beperkte tijd afegeven om dit machtsspelletje te winnen. Bij aanhoudend vervelend en storend gedrag, buiten met die handel.
Ik ben het volledig met je eens dat je eerst op deze manier kan proberen het "conflict" op te lossen, maar het werkt echt niet altijd.

Gea R schreef op zondag 16 augustus 2009, 10:45:


Wat erg goed werkt in al deze gevallen (van ongewenst gedrag, ongeacht de leeftijd) is:

"Verhinderen zonder te verwijten".

Dat vraagt alertheid, moed, doortastendheid, inlevingsvermogen en vooral vriendelijkheid. Als ouder geef je zo het goede voorbeeld, wat het kind over neemt. Het goede voorbeeld geven, gaat met straffen altijd grandioos de mist in. Probeer en overdenk het eens, verhinderen zonder te verwijten. Het automatisme van verwijten kan na enige oefening vervangen worden door een vriendelijk verhinderen.

Groet, Michiel

Frans Veldman schreef op zondag 16 augustus 2009, 11:49:


Je schrikdraad voorbeeld, daar zit ook een heel groot deel (misschien wel alles) "verhinderen zonder te verwijten" bij in. Het is niet veel anders dan een stevige houten afrastering, dat doet ook zeer als je door die grens probeert te gaan. En een houten hek lijkt al heel veel minder op straffen, en veel meer op "verhinderen zonder te verwijten". Toch belangrijk vind ik het werkzame bestanddeel helder te herkennen. Er is nu eenmaal een groot verschil tussen straffen en vriendelijk verhinderen.

Neem nu het voorbeeld van een kind dat bijt. Verhinderen heeft vele aspecten. Het gebeten kind kan uitgelegd worden, dat het iets gedaan heeft wat, de bijter boos gemaakt heeft. Goed om te weten, maak je hem boos dan kan hij wel eens bijten. Vervolgens het tweetal alert volgen en de volgende bijt poging proberen voor te zijn. In plaats van straffen kun je zelfs zo'n kind op schoot nemen, en hem speels warme aandacht geven, met de boodschap "als je boos bent ga je bijten, hé". Een volgende keer kun je het wellicht al verhinderen door zijn naam te roepen ... op vriendelijke toon. Met daaraan een suggestie, voor een andere activiteit of zo, alternatief gedrag voor bijten bij boosheid zal er toch een keer moeten komen, hoe kan je daar als ouder bij helpen? Straffen lijkt makkelijker, maar is het niet, omdat de oplossing van het gedrag dan stukken moeilijker wordt, of zich verplaatst naar ander ongewenste dingen.

Groet, Michiel

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 18:33:


Ja, dat weet ik idd ook

Piet schreef op zondag 16 augustus 2009, 21:12:


Over hun gelijke bedoel ik dat als je die 'toffe' lkr bent waar de lln alles (of toch veel) bij mogen, is er een kans dat ze je op den duur gaat zien als één van hen, hun gelijke dus. Het is gemakkelijk een vriendje uit de groep te bannen en hoe meer ze je gaan zien als één van hen, hoe gemakkelijker dit tegen je kan keren.

Maar Piet, onze gedachtengangen trekken best op elkaar
Fout begrepen daarstraks van mijn kant, sorry maar heb je nooit gezegd om het negatieve te negeren of is dat in mijn hoofd ontstaan?

Mijn lkr in den tijd, werd helemaal krankjorum en begon met haar plastieken meetlat op haar lessenaar te slaan, de brokstukken vlogen in het rond en het laatste stukje smeet ze dan ook maar de klas in. Tja, de rest kan je raden zeker

Gea R schreef op zondag 16 augustus 2009, 22:32:


Niets werkt in alle gevallen, ik denk dat dit ook het slechtste werkt in jouw doelgroep, TSO en zeker in BSO waar vnl jongens zitten. Doe dit bij een jongen in een gemengde groep en de meisjes zullen hierop inspelen en beginnen lachen, de jongens lachen ook met nog wat geroep in de vorm van 'afgang'. De invloed van de medeleerlingen, vooral dan van de meisjes, zal doorslaggevender zijn dan je eigen inbreng denk ik hè.
Zo heb ik vorig jaar een milieudag moeten organiseren voor een 4de middelbaar TSO met meer zittenblijvers dan wat anders, sommigen waren al 18-19. Ik moest o.a. met hen vuil gaan oprapen in een natuurgebied. Héhé, ni simpel om dat aantrekkelijk te maken zenne Zeker ni omdat een aantal de vuilzakken moesten dragen door de stad Antwerpen, los aan de Groenplaats en De Meir. Hen dit gewoon vragen, zou nooit gelukt zijn. Maar hen vragen wie de stoere, sterke binken waren die indruk wilden maken op de meisjes door dit te durven, ging wel.
Als dit allemaal jongens hadden geweest, zou ik een pak meer problemen hebben gehad
Een jong ding voor een klas puberende jongens is best moeilijk. Mijn broer (BSO vroeger) heeft straf moeten schrijven met elke letter in een andere kleur, de straffen verminderden wel na en tijdje zenne. En die van godsdienst was toen ook zo'n jong ding maar die ging nog uit en dat was cool, bij haar waren ze voorbeeldig

Michiel schreef op zondag 16 augustus 2009, 23:10:


Just maar ge moet er dan wel een 20-tal heel goe in't oog kunnen houden hè, ni simpel want je hebt maar 1 paar ogen
Trouwens krijgen spijtig genoeg ni alle kinderen het goede voorbeeld van hun ouders, je kan tijdens die paar uurtjes in de week niet én een volledige opvoeding geven én ze iets nieuws bijbrengen.

van

Dat is nou exact wat ik tegen het Belgische onderwijs heb/had?
Volgzame bescheiden kindertjes die later jaren nodig hebben om dat te boven te komen om zich staande te houden in de échte wereld, die om alertheid, mondigheid, ondernemingszin en voor je zelf opkomen vraagt.
Dat bereik je niet met kadaver discipline.

Britt Claeys schreef op zondag 16 augustus 2009, 14:54:


Als je ergens heel snel wilt zijn zul je ook door rood rijden als je een bekeuring kunt krijgen. Zelfs veel sneller als je geen politie ziet en er geen camera hangt.
Maar nu verhoog ik de beloning naar 500 euro, een aantal keer wachten voor een stoplicht in de maand en je hoeft niet meer te werken. Terwijl je wacht komt er iemand jou de 500 eurotjes geven. Hoeveel haast moet je dan hebben om toch door te rijden?

Alles is dus afhankelijk van de waarde van de beloning en wat je ervoor moet doen of laten.
Het is aan de trainer om de juiste verhouding te vinden.
Bv door minder gedrag voor een kleine beloning te vragen.
M.a.w heel kleine trainingstapjes met kleine beloninkjes.
En dán ben ik terug bij mijn trainingsplan en Kaizen aanpak want: "grote veranderingen komen tot stand door kleine stapjes te nemen in de richting van je doel"

Britt Claeys schreef op maandag 17 augustus 2009, 0:52:


Bij deze klas ging het bij mannelijke collega's prima, maar bij de jonge vrouwen verliep het moeilijk. Altijd op de grens, altijd proberen. Nu is het zo dat mijn ervaring is dat allemaal jongens soms gemakkelijker is, dan wanneer de klas gemengd is. Dan komt het haantjesgedrag naar boven
Met mijn mannen van BSO heb ik eigenlijk weinig problemen. Het leuke aan die mannen is, zelfs wanneer het er wel eens tegen zit. Ze daar ook weer snel over zijn en volgende dag beginnen we gewoon weer overnieuw.