Ik heb gister iets geweldigs mee gemaakt, in elk geval voor mij als bewijs dat ik op de goede weg ben!!
Toen ik van stal (sorry land) naar huis reed golopeerde er een paard in totale paniek een drukke kruising over. Natuurlijk had het paard een bit in en de ruiter maar hangen aan de teugels. Toen ik beter keek zag ik dat de ruiter een oude vriendin was. Ik ben dus gelijk achter het paard aan gereden en na een tijdje had de ruiter het paard stil gekregen en is met knikkende knieen afgestapt.
Op mijn vraag of het ging was het antwoord "het stomme paard reageerd niet op het bit en er is geen land mee te bezeilen".
We hebben even staan kletsen en ik heb geprobeerd om paard en ruiter gerust te stellen. Na een tijdje gaf zij aan dat ze wel terug wilde en dat ze wel zou zin hoe het ging want het stomme beest luisterd toch niet en kan niet stil staan. Hier reageerde het paard al op!

Ik heb gezegt dat ik het paard wel terug zou lopen en misschien rijden maar dan wel op mijn touwhalster. (lang leven de rijdende zadelkamer.?)
Ik haalde het bit eruit en deed het touwhalster om en liet het paard even lekker grazen. (paard wist niet eens wat het met gras moest doen) Na ongeveer 20 minuten was het paard helemaal gekalmeerd en ben ik er op geklommen. Natuurlijk aangemoedigd door woorden als je bent gek en dit gaat niet lukken.
Ik heb even met het paard op het veld geoefend met stil staan, belonen en weer langzaam op mijn tempo weg stappen. Niets nieuws maar ben wel heel erg duidelijk geweest. En ik ben heerlijk in een rustig tempo terug naar stal gereden. we konden halt houden onderweg en zelfs een klein hand galopje doen.
Toen ik op stal aankwam was de eigenaar trots omdat het paard zo goed reageerde zonder gemeen bit!

Ik weet nu zeker dat ik op de goede weg zit met mijn eigen paard en hoop nu ook andere mensen dit te kunnen laten zien.

Lang verhaal maar voor mij wel een succes moment.
Slaap lekker

Ik heb gister iets geweldigs mee gemaakt, in elk geval voor mij als bewijs dat ik op de goede weg ben!!
Toen ik van stal (sorry land) naar huis reed golopeerde er een paard in totale paniek een drukke kruising over. Natuurlijk had het paard een bit in en de ruiter maar hangen aan de teugels. Toen ik beter keek zag ik dat de ruiter een oude vriendin was. Ik ben dus gelijk achter het paard aan gereden en na een tijdje had de ruiter het paard stil gekregen en is met knikkende knieen afgestapt.
Op mijn vraag of het ging was het antwoord "het stomme paard reageerd niet op het bit en er is geen land mee te bezeilen".
We hebben even staan kletsen en ik heb geprobeerd om paard en ruiter gerust te stellen. Na een tijdje gaf zij aan dat ze wel terug wilde en dat ze wel zou zin hoe het ging want het stomme beest luisterd toch niet en kan niet stil staan. Hier reageerde het paard al op!

Ik heb gezegt dat ik het paard wel terug zou lopen en misschien rijden maar dan wel op mijn touwhalster. (lang leven de rijdende zadelkamer.?)
Ik haalde het bit eruit en deed het touwhalster om en liet het paard even lekker grazen. (paard wist niet eens wat het met gras moest doen) Na ongeveer 20 minuten was het paard helemaal gekalmeerd en ben ik er op geklommen. Natuurlijk aangemoedigd door woorden als je bent gek en dit gaat niet lukken.
Ik heb even met het paard op het veld geoefend met stil staan, belonen en weer langzaam op mijn tempo weg stappen. Niets nieuws maar ben wel heel erg duidelijk geweest. En ik ben heerlijk in een rustig tempo terug naar stal gereden. we konden halt houden onderweg en zelfs een klein hand galopje doen.
Toen ik op stal aankwam was de eigenaar trots omdat het paard zo goed reageerde zonder gemeen bit!

Ik weet nu zeker dat ik op de goede weg zit met mijn eigen paard en hoop nu ook andere mensen dit te kunnen laten zien.

Lang verhaal maar voor mij wel een succes moment.
Slaap lekker

mirel schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:47:


Leuk verhaal, Mirel.
En die eigenaar, gaat ze het nu zelf ook proberen zonder bit of blijft het bij deze ene keer?

Groet, Pien

mirel schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:47:


Yes! Yes! Yes!

Zulke verhalen kunnen niet lang genoege zijn.

Yes! Yes! Yes!

_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

wow mirel, gevaarlijk hoor, wel moedig!
Een paard dat zonet nog bit geassocieerd kreeg met pijnprikkel en er voor ging lopen, kannet zo goed nog eens bevestigd zijn in "zie je wel, lopen is trekken aan het bit, is pijn, is vluchten, dus ga ik alvast vluchten de volgende keer"
En die volgende keer is met jou!
Moest jij mijn dochter zijn kreeg je een 10 voor lef en overtuigingszin, maar een 4 voor zin voor realiteit
Sommige paarden lopen niet zomaar ok zonder bit hoor (maar wel nog slechter mét bit) , maar misschien nog niet genoeg om ineens, na dergelijke ervaring, direct ok te lopen buiten.
Misschien beter volgende keer voorstellen om het paard eerst wat voor te bereiden in een veiligere omgeving?
Maar nog eens, wel moedig hoor!

Eva Saegerman schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:54:



Nope !


Na twintig jaar bitloos NOPE


Hangt van de persoon af die der bovenop zit

Eva Saegerman schreef op zondag 5 oktober 2008, 23:54:


ik heb er over gelezen dat je eerst op het veld de cockpit gecontroleerd had v dat paard

oef, toch niet zo roekeloos als ik aanvankelijk dacht

mmmm 7 op 10 en 10 op 10 voor moed maakt ... 8,5 op tien
MOOI! yes!

Eva Saegerman schreef :

Nou.... valt wel mee. In al die tijd nog geeneen tegengekomen die het niet direct snapte.

Groetjes, Pien