Nick Altena schreef op maandag, 15 november 2004, 18:20:


Sorry, dat was natuurlijk een slap antwoord als je er niet in thuis bent en heb je zo ook weinig aan.
Maar het was wel het eerste wat in mij op kwam.
Ik ben zaterdag naar een clinic geweest en heb daar gezien wat het clickeren doet met een paard.
Niet alleen met je paard maar ook met de gene die het doet...jezelf dus.

Ik zou een ieder dus ook aanraden om naast het systeem dat je gebruikt ook jezelf te verdiepen in het clicker systeem omdat ik juist bij dit soort problemen ook daar een idiale oplossing in zie.

Het is geen oplossing die je zomaar even doet en ook meteen hulp bied maar waar je wel de tijd voor moet nemen en waar je verschrikkelijk veel andere problemen mee kunt voorkomen !
Zowel jij als je paard moeten dit natuurlijk leren...
Een mooie site om je hierin te verdiepen is die van Inge, ook wel aanwezig hier op PN.
http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/index.html

Succes.
Gr. Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Leonie Jetten schreef op maandag, 15 november 2004, 18:27:


Het kan op beide manieren.
Doe dat wat voor jou en je paard het makkelijkst en duidelijkst is.
Ofwel, gewoon uitproberen dus.
Het verschil tussen een stal of touw halster vind ik erg persoonlijk.
Een touwhalster vind ik zelf te dun, een stalhalster dus zachter werken.
Ik persoonlijk gebruik dus ook een stalhalster maar er zijn er ook zat die een touwhalster gebruiken.
Ook hier vind ik het dus een persoonlijke voorkeur, kijken wat je paard prettig vind en jij zelf.

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Spirithorses schreef op maandag, 15 november 2004, 18:58:


Hahaha, heb inderdaad om die reden niet gereageerd.
Het ´werk`wat mijn paard doet is niet vergelijkbaar met het werk dat jou paarden doen dus vind ik de voer situatie ook niet vergelijkbaar...sorry
Groetjes Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Tja, mijn avontuur op Bokt heeft toch ook positive dingen opgeleverd hoor.
Door mijn schrijven daar heb ik dus een draver dame leren kennen die het over bitloos mennen had.
Een draver dame die dus ook de paarden op een pn manier probeerd te houden en die me vertelde dat ze bitloos rijd.
Ik heb om info gevraagd en ze heeft het voor me opgezocht.
Het zijn alleen tel. nummers en namen maar de liefhebber zal er wel verder mee komen.
Hieronder het berichtje wat ik ontving

Ik heb twee telefoonnummers voor je, van mensen die draverspullen verkopen en dus ongetwijfeld ook fahrhalsters:

Harry vd Bosch uit Nijeholtpade, 0561-688352

Bart v Noord uit Amsterdam: 020-631 29 65

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Esther schreef op dinsdag, 16 november 2004, 12:05:


Ik denk dat het ook weinig met schijt en minachting te maken heeft Esther.
Ik snap de redenatie van de meeste wel hier maar ik denk dat het toch een hoop afhangt van hoe het paard het geleerd/gewend is
Bij Miranda , mijn paard , kan ik bijv. alles doen zolang ze het stalhalster om heeft.
Als ik die in een stal zet om af te zadelen (ja daar zijn die stallen ook makkelijk voor) ligt er altijd hooi in een hoek waar ze van staat te eten.
Ik kan dan gewoon mijn gang gaan zonder dat ze ook maar iets zal doen en moet dan zelfs achter haar langs lopen om de stal uit te komen en het zadel weg te hangen maar zou ook zo onder mijn paard door kunnen kruipen..
Haal ik het stalhalster van haar af....dan kan ik dat niet meer doen.
Dat is voor haar een teken dat ze echt vrij is en haar paardse leventje weer kan volgen.
Geen rekening meer moet houden met mensen en hun gedachtes?
Het halster haal ik er dan ook pas af zodra ze de wei weer in gaat.

Het andere paard dat we hebben kun je juist juist weer ten alle tijde benaderen , onder of achter door kruipen, die zal nooit uithalen , ook niet als hij eet.
Ik ken dit paard nu een jaar of 6 en alles en iedereen liep om hem heen terwijl hij rustig stond te eten.
In al die jaren nog nooit iets uitgehaald dus mag ik toch verwachten dat hij dit ook niet zomaar zal gaan doen.
Hij is het gewoon gewend dat je met hem bezig bent als hij eet???
Hij weet dat wij niet op zijn voer uit zijn maar juist de verstrekkers van dat voer zijn ?

Het is in mijn ogen dus ook afhankelijk van het paard, wat het karakter van het paard is.
Ik denk daarnaast dat het ook heel veel uitmaakt in wat voor een verhouding je met je paard staat. Daarom begin ik steeds meer te twijfelen aan het dominantie gedoe.
Ik zie dat paarden die vriedjes zijn elkaar niet trappen, ook niet bij het eten maar juist beschermen en toelaten....
Paarden die dominant zijn of daarvoor moeten/willen vechten wel.
Als je dus jezelf op zou stelllen als vriend en ook als zodanig geaccepteerd wordt door je paard, zou je dus geen angst hoeven te hebben.
Angst voor een paard moeten hebben lijkt mij een hele slechte basis
om met een paard om te gaan.
Vertrouwen en vriendschap lijkt me een betere.

Een paard dat in de wei of bak de kont naar je toe draait is in mijn ogen niet echt geintresseerd in de dingen die jij van plan bent te gaan doen.
Kan zijn omdat het niet leuk genoeg is, te moeilijk of juist te makkelijk of gewoon omdat i geen zin heeft zoals ook wij dat wel eens hebben.

Gr. Nick Altena
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Bianca_6 schreef op dinsdag, 16 november 2004, 20:24:


Ik denk het niet, ik weet het zeker...maar ik mis hier een stukje....het vertrouwen....

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Marianne schreef op dinsdag, 16 november 2004, 20:56:


Nee dus, ik kan en vooral wil dit niet uitleggen op een forum.
Maar als je een beetje creatief bent kun je denk ik een eind komen met het bedenken van een manier die voor je paard ook leuk is..
Maar voor dat we nu weer een wellus/ niettus spelletje gaan krijgen heb ik wel een vraag aan beide, dus zowel aan jou als aan Bianca.
Als jullie zoals je zelf regelmatig schrijft al zoveel jaar tussen de paarden zit zal dit vast niet de eerste hengst zijn die je tegen bent gekomen met dit probleem. Mijn vraag is dan ook simpel..
Hoe hebben jullie dit dan opgelost? Alleen met geweld ?Of heb je toch ook andere manieren ontdekt en gebruikt?
Vele manieren voorhanden, en met geweld is wel de laatste waar ik aan zou denken...Maar ja , zo gek ben ik he..dat ik denk/weet dat dit zo kan.
Al zeg ik er wel bij dat de opvoeding bij een paard niet bij zijn 2 de jaar begint, lijkt me een beetje laat maar niet onmogelijk...
Ik las je oude spreekwoord een paar berichtjes terug...ik ken er nog een..
Zoals dus een oud spreekwoord zegt, je bent nooit te oud om te leren...ik denk dat dit zeker ook op gaat voor een paard en dat dit niet alleen voor een 2 bener geld.

Het gaat weer lekker....

Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men mee

Marianne schreef op dinsdag, 16 november 2004, 21:47:


Mijn vraag is simpel Marianne, als ik zeg met vertrouwen geduld en liefde komt er een weder vraag waarin ik lees dat ik iets onwerkelijks schrijf dat jij graag onderbouwd ziet.
Paarden houden en verzorgen is niet alleen maar zorgen voor eten en drinken en een leuke wei. Er komt zoals je ook wel weet wel een beetje meer bij kijken. En ik ben nu benieuwd naar dat beetje meer dus...dat stukje opvoeding zoals jullie dat dan doen zonder die zaken als liefde en vertrouwen want dat geduld zul je altijd nodig hebben anders is het bij voorbaat al gedoemd te mislukken. Tenzij je een paard het respect afdwingt met geweld...dan heb je ook dat geduld niet nodig.

Vandaar ook mijn weder vraag hoe jullie die zeggen ook al zo lang met paarden om te gaan dit tot nu toe hebben opgelost.

Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

marjolijn schreef op Tue, 16 Nov 2004 22:11:28:


Owkee Marjolijn, ik zal dan maar beginnen aangezien de vraag in eerste instantie ook aan mij is gesteld.
Ik volg geen bepaald systeem zoals de meeste wel weten. Ik gebruik wat ik gebruiken wil zoals ik de meeste ook altijd zeg, zoek lees en leer.
Om nou mijn susteem duidelijk te maken is erg lastig op een forum maar zie het zo..
Ik ga er van uit dat een paard hoofdzakelijk leert door dingen na te apen van andere paarden.
Die paarden kunnen natuurlijk ook vervangen worden door 2 beners.
Dat ze hier heel goed toe in staat zijn kun je zien aan het filmpje van Frans met het paard dat exact met hem meeloopt.
En nu kom ik dan op een punt dat voor sommige hier toch een beetje vreemd over komt.
Ik heb net even een site bezocht en daar stond eigenlijk in wat ik bedoel.
Hier een stukje daaruit;

There are two types of leaders in a herd situation. The alpha, or lead horse that rules by dominance, and passive leaders that lead by example.

Nou wil ik dus graag die passive zijn en niet die alpha....hier volgt de reden van het waarom;

The passive leaders are usually chosen by other members of the herd and are followed willingly,

De passive in de groep wordt dus vrijwillig gevolgd en daar leren ze van...mijn taak dus om ze door voor te doen te laten leren...wat nu aangevuld gaat worden met het clicker systeem.

De reden waarom ik niet de alpha wil zijn wordt duidelijk als je het volgende leest en weet dat ik tegen elk geweld maar ook de grote druk tegen paarden ben;

while alphas use force to declare their place in the herd....
Waar druk (lichamelijke /geestelijke) toe in staat is weten we allemaal.
Dat niet elk paard daarvan gedient is en dus in opstand komt kan je bijv. lezen aan het verhaal van Piet. Een paard die geen druk gewend was en ook liet blijken dat niet prettig te vinden.
Gelukkig zag Piet zijn fout wel in en zal in de toekomst ook beter uitkijken welk signaal hij afgeeft aan zijn paard denk ik...

Passive leaders are usually older horses somewhere in the middle of the herd's pecking order. They are quiet and consistent in their day-to-day behavior and don't appear to have much ambition to move up the "alpha" ladder. As a result, there appears to be no reason for them to use force to continually declare their position in the herd.

en toch sluiten veel paarden zich aan bij die passive leider...die werken zonder geweld dus zeker in staat zijn om ze een opvoeding te geven....

Als mens zijnde heb je dan wel geduld nodig, iets dat bij een hoop mensen ontbreekt, daarnaast dus die liefde en ook vertrouwen...
Waneer een paard uithaald naar een 2 bener ligt het meestal aan het paard he...niet aan de mens...zo wordt dan gedacht.
Of de mens is niet streng genoeg geweest en heeft het `respect`niet afgedwongen.
In mijn ogen moet je respect dus ook kunnen verdienen zonder geweld, net als die passive leiders in de natuur

Maar ach, wie ben ik...

gr. Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Marianne schreef op dinsdag, 16 november 2004, 23:07:


Ik vind een leeuw vergelijken met een paard een beetje erg mank gaan.
Prooidier/roofdier weet je nog?

Ik schreef het al eerder , ik ga hier geen uitleg geven hoe ik dit paard mijn vertrouwen zou gaan geven.
Er zijn hier lezers die alles klakkeloos aannemen en alleen daarom al zal ik hier nooit zoiets beschrijven.
Daarnaast ken ik dit paard niet, weet zijn voorgeschiedenis niet en ken dus ook de problemen die hier specefiek optreden niet.
Maar vooral ik ken de reden van dit gedrag niet, het waarom hij dit doet als gevolg van???

Als ik dit zo lees zie ik een paard die geen druk accepteerd van een ander...
Geef hem dan die druk ook niet en er valt een stuk weg om te bevechten.
Denk eens positief en benader hem eens op de andere manier?

Op dezelfde site waar ik straks op wees staat nog een leuk stukje...
Paarden zullen in het algemeen meer en zonder geweld optrekken met die passive leider dan zich in de buurt wagen van die dominante leider....en als hij die dan toch tegen komt op zijn pad is het kiezen, wegwezen of proberen van die dominante leider geen last meer krijgen door er boven te gaan staan op die ladder het gevecht dus aangaan !!....
Waarom willen wij dan zonodig die dominante leider zijn?
Is dat dan niet juist bij deze on-opgevoede hengst vragen om problemen?
Hieronder de link zodat je het ook van een andere kant kan lezen..helaas wel in het engels voor sommige...maar als je dit leest zie je hoe ik me dus al jaren tussen de paarden begeef...ook die wilde hengsten...en ik leef nog steeds...
http://www.markrashid.com/

Dit was mijn uitleg, die van jullie hek nog steeds niet gezien, las ik ook een beetje mag plagen....

Veel lees plezier,

Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

edward larkens schreef op dinsdag, 16 november 2004, 23:08:


Nmm. zal deze hengst zijn leiderschap willen winnen bij die leider die dat ook uitstraald met geweld...(wij mensen dus die het zo afdwingen?)
Die passive leider wordt gepasseerd of gedult zonder geweld
Geef mij een goede reden waarom wij boven aan die ladder moeten staan als het ergens in het midden ook kan?
Zeker bij een hengst die blijkbaar geen opvoeding heeft genoten?
Ofschoon ik me afvraag of dat de werkelijke reden is van dit gedrag...

Nick Altena

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Frans Veldman schreef op woensdag, 17 november 2004, 0:10:


Zoals je inmiddels wel zult weten ben ik op Bokt al bezig geweest.
Daar heeft hij een vorm van exuus gemaakt.
Ik ga ook hier op in dus....wat mijn op Bokt is gelukt zal ook hier werken...

Groeten Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer